Τους ερωδιούς μπορεί να τους δει κανείς στους υγροτόπους ή στα χωράφια και ιδιαίτερα τους ορυζώνες γύρω από αυτούς καθ' όλη τη διάρκεια του έτους. Οι περισσότεροι έρχονται την άνοιξη για να φωλιάσουν και το φθινόπωρο ξαναφεύγουν προς την Αφρική. Κάποιοι, όπως ο Αργυροτσικνιάς και ο Σταχτοτσικνιάς, έρχονται και τον χειμώνα, για διαχείμαση. Ένα είδος, ο Γελαδάρης, αν και πολύ κοινό στην υπόλοιπη Ευρώπη, στη χώρα μας είναι σπάνιο και παρατηρείται κυρίως κατά την μεταναστευτική περίοδο.
Η ζωή των ερωδιών είναι άμεσα συνδεδεμένη με τους υγροτόπους. Μόνο αν διαχειριστούμε με γνώση και ευαισθησία αυτά τα τόσο απειλούμενα οικοσυστήματα και προστατέψουμε τις αποικίες τους θα μπορούμε και στο μέλλον να απολαμβάνουμε την ομορφιά τους.
Από τα πρώτα πουλιά που θα συναντήσει κανείς σε κάποιον υγρότοπο θα είναι κάποιοι ερωδιοί. Ο μακρύς λαιμός και το ράμφος, τα ψηλά πόδια και κυρίως η χάρη με την οποία περπατούν στα ρηχά νερά έκαναν τα πουλιά αυτά αξιοπρόσεχτα ακόμη από την αρχαιότητα και ο Αριστοτέλης (384-322 π.Χ.) ήταν ο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου