(Από τη συλλογή δοκιμιων “Ανάμικτα”
ΕΙΝΑΙ ΘΑΜΜΕΝΑ ΤΑ ΚΑΚΑΒΑ?( Από τη συλλογή δοκιμίων)
Από μια μελέτη προσεκτική των χαρτών της Υδρογραφικής
Υπηρεσίας του Ναυτικού εκδόσεως1959 των νησιών Κεφαλονιάς και Ιθάκης ,προκύπτουν αξιόλογες παρατηρήσεις σχετικά με τη διαμόρφωση της υφαλοκρηπίδας του Ν.Α. άκρου του Νησιού.
Στο σημείο αυτό βρίσκεται το σημερινό ακρωτήριο Μούντα.
Το ακρωτήριο αυτό σε αντίθεση προς τα άλλα ακρωτήρια του νησιού, εκτός ίσως από εκείνο των Βαρδιάνων ,καταλήγει σε μια εγκάρσια και σε ευθεία σχεδόν γραμμή ασβεστολιθικής συστάσεως κατάπτωση ,μέσου ύψους από τη θάλασσα περίπου 35 μέτρων και μήκους περίπου επτά χιλιομέτρων…
Πρόκειται για μια κατακρήμνιση στην πραγματικότητα, που ξεκινά από το ακρωτήρι Καπρί Ν.Α. του Πόρου ,όπως φαίνεται στο χάρτη και φθάνει μέχρι το ακρωτήρι Μούντα Ν.Α. του Κατελειού.
Η μελέτη των βυθομετρικών καμπύλων στο χάρτη αυτόν και ειδικά εκεί που σχηματίζονται τα ύφαλα του ακρωτηρίου ,δημιουργούν την εντύπωση σχηματισμού μιας ασυνήθιστης σε μορφή και σε έκταση υφαλοκρηπίδας
Ο σχηματισμός της περίεργης αυτής υφαλοκρηπίδας, μπορεί λογικά να δικαιολογηθεί με την παραδοχή ,ότι προ αμνημονεύτων πιθανώς χρόνων από σεισμικά και όχι μόνο αίτια ,συνέβη μια τρομακτικής φύσεως καταβύθιση , που συμπαρέσυρε σχεδόν ολόκληρο το νότιο άκρο του ακρωτηρίου κάτω από τη θάλασσα.
Η αιτία της καταβύθισης αυτής μπορεί να αναζητηθεί, στην πλούσια σεισμολογική ιστορία του νησιού.
Η ιστορία αυτή που διασώθηκε ως τις ημέρες μας ανάμεσα σε παραμύθι και θρύλο, μιλάει για κάποιο φοβερό σεισμό στην Κεφαλονιά, που βούλιαξε τα Κάκαβα στα πολύ παλιά χρόνια.
Πράγματι αν κρίνουμε από τις βυθομετρικές καμπύλες ,που πλαισιώνουν τα ύφαλα του ακρωτηρίου και σε απόσταση από την ακτή ενός περίπου χιλιομέτρου σχηματίζουν μια υποθαλάσσια έξαρση, συμπεραίνουμε
πως τα πολύ παλιά χρόνια μπορεί να συνέβη η καταβύθιση αυτή που
περιγράφει ο σχετικός θρύλος.
Η υποθαλάσσια αυτή έξαρση σε σχήμα μπανάνας εκτάσεως περίπου διακοσίων στρεμμάτων, έχει ένα μέσο βάθος, μόνο 2-3 μέτρα αν και απέχει από την ακτή περίπου ένα χιλιόμετρο.
Νοτιοδυτικά και σε απόσταση 100 περίπου μέτρων από την προηγούμενη έξαρση βρίσκεται μία άλλη μικρότερη έξαρση σχήματος γάμα μικρού, με έκταση εκατό πενήντα περίπου στρέμματα.
Το φυσιολογικό μέσο βάθος της θάλασσας στην περιοχή αυτή των εξάρσεων κυμαίνεται στα 30 με 40 μέτρα.
Ο Ιταλός ιστοριοδίφης Porcachi , που έζησε στα μέσα του 16ου αιώνα και ασχολήθηκε με την Κεφαλονιά ,αναφέρει σε ένα από τα γνωστά συγγράμματά του τα εξής:
«…Λένε ότι καθώς η θάλασσα βρίσκεται σε γαλήνη, φαίνονται καθαρά τα λείψανα της αρχαίας Πόλης δηλ .δρόμοι ,ερείπια σπιτιών και τείχη»
Για τα Κάκαβα όμως μιλούν και νεότεροι συγγραφείς ,όπως ο Ζυγομαλάς και οGoodisson.
Δεν έχουμε δυστυχώς πληροφορίες για τους σεισμούς , που συνέβησαν στους προιστορικούς χρόνους.
Ο πρώτος σεισμός στην Κεφαλονιά, που ιστορικά έχει καταγραφεί έγινε το έτος 1469, όπως αναφέρει και ο Τσιτσέλης.
Όπως όμως αναφέρει ο ιστορικός Φραντζής (Ιστορ.ΙΙΙCXXX)6977από κτίσεως κόσμου, την Άνοιξη του1469,ένας τρομερός σε ένταση σεισμός ισοπέδωσε τα νησιά Κεφαλονιά ,Ζάκυνθο και Λευκάδα.
Γράφει λοιπόν ο ιστορικός Φραντζής: « …και τω έαρι του αυτού έτους πολλοί και μεγάλοι εγένοντο σεισμοί, εις τε την Αγίαν Μαύραν και Ζάκυνθον και Κεφαλληνίαν και πολλαί οικοδομαί εχάλασαν ,των εν αυταίς ταις πόλεσι και κώμαις τε και τόποις οικούντων άστεα και τείχη
Το δε Κεφαλληνίας πτολίεθρον παντελώς εχαλάσθη και πολλοί των ανθρώπων τεθνήκασιν..»
Για το «πτολίεθρον» βέβαια που αναφέρει πιο πάνω ο Φραντζής υπάρχουν αμφισβητήσεις από τους ιστορικούς ,που ασχολήθηκαν κατά καιρούς με την ιστορία των σεισμών της Κεφαλονιάς .
Ο ιστοριοδίφης Ηλίας Τσιτσέλης θεωρούσε σαν πτολίεθρο την μεσαιωνική πρωτευουσα του νησιού ,δηλ .το φρούριο και την πόλη του ΑγίουΓεωργίου σημερινό Κάστρο.
Ο ιστορικός όμως Χοιδάς σε αντίθεση με τον Τσιτσέλη ,πίστευε πως ο Φραντζής όταν έγραφε για το πτολίεθρο εννοούσε το αρχαίο φρούριο της Κράνης.
Αλλά για να ξαναγυρίσουμε στο θέμα μας κρίνουμε σκόπιμο εδώ να αναφέρουμε ένα περίεργο γεγονός που έλαβε χώρα στις αρχές της Άνοιξης του 1911.
Ένα πλοίο της γραμμής «Ουράνο» Αυστριακό ,με πρόσωπα τηςακολουθίας του Αυτοκράτορα της Γερμανίας , από το Αχίλειο της Κέρκυρας προσαράζει στα Κάκαβα λόγω σφοδρής θαλασσοταραχής .
Στο «Ζιζάνιο» της εποχής εκείνης διαβάζουμε:
«Το Αυστριακό της γραμμής «ουράνο» αναχωρήσαν εντεύθεν την Τρίτην προσήραξεν εκ της κακοκαιρίας εις τα Κάκαβα .
Μετέβη την επομένην μεγαλύτερον ατμόπλοιον της αυτής εταιρίας, προς ανέλκυσίν του και μεθ όλας τας προσπαθείας αμφοτέρων των πλοιάρχων δεν κατωρθώθη να μετακινηθεί από το μέρος που ενεσφηνώθη.
Η εταιρία συνεβλήθη με εν ναυαγοσωστικόν δια την ανέλκυσίν του.»
Ένας θεός ξέρει βέβαια τι τελικά ανελκύσθη στην επιφάνεια.
Πιθανόν οι ευγενείς εκείνοι της ακολουθίας του Κάιζερ ,που λίγο νωρίτερα είχαν αποπλεύσει από το Αργοστόλι, να είχαν διαβάσει το σύγγραμμα του ιστορικούPorcashi,το περίφημο «Le Izole piu Famoze del modo” που γράφτηκε στη Βενετία το 1590 και όπου τα αρχαία Κάκαβα είχαν μια ξεχωριστή θέση εκεί.
Το ερώτημα που προβάλλει και πάλι στις μέρες μας
και περιμένει μια απάντηση από τους ειδικούς επιστήμονες αρχαιολόγους είναι το εξής:
Άραγε κάτω από τις υποθαλάσσιες εξάρσεις του Ν.Α. ακρωτηρίου της Κεφαλονιάς βρίσκονται πράγματι θαμμένα τα αρχαία Κάκαβα?
Κ.Π.Γργπλς
ΣΗΜ.Δημοσιευτηκε στην Ελ. Σκέψη Αρθμ.Φύλου14 Απρίλ.1999
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου