ΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΕΣΑ ΣΕ ΜΕΡΙΚΕΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ

Ο οπλίτης δρόμος ή οπλιτοδρομία ήταν από τα αρχαιότερα αθλητικά αγωνίσματα στον αρχαίο ελληνικό κόσμο, εισήχθει όμως στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων μόλις το 520 π.Χ., στην 65η Ολυμπιάδα. Αρχικά οι δρομείς έτρεχαν με όλη τους την πανοπλία όπως και στον πόλεμο, αργότερα όμως οι αθλητές έφεραν μόνο κράνος και ασπίδα ή και μόνο ασπίδα. Σύμφωνα με τον Παυσανία στον ναό του Δία στην Ολυμπία υπήρχαν 25 ασπίδες τις οποίες χρησιμοποιούσαν οι οπλιτοδρόμοι. Το αγώνισμα ήταν πολύ αγαπητό γιατί θύμιζε σε όλους πως κάποτε οι αθλητές και οι πολεμιστές ήταν το ίδιο ακριβώς. Επίσης η οπλιτοδρομία ήταν πάντα το τελευταίο αγώνισμα των αγώνων, ίσως για να υπενθημίζει ότι η Ολυμπιακή Εκεχειρία είχε τελειώσει. Στην Ολυμπία το μήκος που διένυαν οι αθλητές του Οπλίτη δρόμου ήταν περίπου 400 μέτρα (δύο φορές το μήκος του σταδίου) αλλά αυτό δεν ήταν πάντα σταθερό, για παράδειγμα στα Ελευθέρια, αγώνες που τελούνταν στις Πλαταιές εις μνήμην της νίκης των Ελλήνων επί των Περσών, ήταν περισσότερο. Μάλιστα στα Ελευθέρια σύμφωνα με τον Φιλόστρατο υπήρχε ο κανονισμός πως αν ένας αθλητής νικούσε σε αυτό το αγώνισμα και ξαναέπαιρνε μέρος χωρίς να νικήσει, τιμωρούταν με θάνατο. Στα Νέμεα η απόσταση ήταν 4 στάδια. Αυτός ο οποίος κατόρθωνε να νικήσει και στα τρία από τα τέσσερα αγωνίσματα δρόμου, δηλαδή (Στάδιο, Δόλιχο κα Οπλίτης δρόμο, λεγόταν τριαστής. Ο πρώτος που το κατάφερε αυτό ήταν ο Φάνας ο Πελληνεύς. Αργότερα ένας μεγάλος αθλητής ο Λεωνίδας ο Ρόδιος κατάφερε να γίνει τριαστής σε τέσσερεις διαδοχικά Ολυμπιάδες. Η επικρατέστερη άποψη για την στάση εκκίνησης, σύμφωνα και με τα αρχαιολογικά ευρήματα, αναφέρει πως οι αθλητές ξεκινούσαν από όρθια θέση με ελαφρώς γερμένο μπροστά το σώμα και το ένα πόδι λίγο πιο μπροστά από το άλλο.
ΕΤΟΣ   2013,,ΕΜΕΙΝΕ  ΜΟΝΟ  ΕΝΑΣ,,  (ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΣ  ΕΛΛΗΝΑΣ,,) ΠΟΥ ΤΟΝ ΚΗΝΥΓΑΝΕ ΟΛΟΙ
ΓΙΑ  ΝΑ  ΜΕΙΝΕΙ ΝΑ  ΜΟΙΑΖΕΙ ΛΙΓΟ ΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΚΕΙΝΗ ΦΩΤΟ!!