Οι απορίες, ως τέτοιες, έχουν ζωή. Αυτή η ζωή διαρκεί όσο η απορία δεν βρίσκει τη λύση της. Όσο η ερώτηση δεν συναντά την απάντηση. Οι απορίες έχουν, εκτός από διάρκεια ζωής, τόπο. Η συγκεκριμένη απορία εδρεύει στην Κεφαλονιά:
- Υπάρχει έστω και ένας κύριος της ΕΛΜΕΚΙ(προσκείμενη σε συγκεκριμένο κομματικό χώρο) ή άλλος αρμόδιος να μας εξηγήσει γιατί στο αίτημα των μαθητών να φύγουν για να πάνε στη συγκέντρωση για το θέμα του ΤΕΙ, οι καθηγητές ή οι διευθύνσεις των σχολείων τους είπαν ότι "όποιος φύγει θα πάρει απουσία;"Μήπως, συμπληρώνοντας την ερώτηση, μπορούν να μας πουν γιατί στο προηγούμενο συλλαλητήριο, για το ίδιο θέμα, οι μαθητές μπόρεσαν να φύγουν και να πάνε στη συγκέντρωση, χωρίς να πάρουν απουσίες;
Ως ότου λυθεί η απορία μας. μπορούμε να κάνουμε διάλλειμα.
Στη σχόλη αυτού του διαλλείματος, μπορούμε να μάθουμε ...μάθημα. (Δίχως να πάρουμε απουσίες).
Το σχολείο είχε ως αρχική σημασία την ανάπαυση, την ησυχία, τον ελεύθερο χρόνο (< αρχαία ελληνική λέξη: σχόλη). Η αρχική σημασία της λ. σχόλης είχε την έννοια του: “βραδύνω, αργοπορώ” («σχολήν τίθημι» : αργοπορώ) ή («σχολή γίγνεται»: υπάρχει καιρός). Με το ίδιο νόημα απαντάται και σήμερα στη φράση: «Κυριακή γιορτή και σχόλη... νάταν η βδομάδα όλη».
Ήδη, όμως, από τους κλασικούς χρόνους τη συναντάμε με την ιδιότητα του ελεύθερου χρόνου με αποτέλεσμα να καλλιεργήσει κανείς το πνεύμα του ( Γ. Μπαμπινιώτης).Γιατί, όμως, μία λέξη που δήλωνε την τεμπελιά (σχόλη) πήρε τη σημασία της συστηματικής καλλιέργειας του πνεύματος; Την απάντηση θα την βρείτε αν αναλογιστείτε πως φάνταζαν στα μάτια του απλού κόσμου όλοι οι φιλοσοφούντες και οι έχοντες «ελεύθερον χρόνον». Μάλλον περιφρονητικά χρησιμοποίησαν, αρχικά, τη λ. σχόλη («τεμπελχανιό» θα λέγαμε σήμερα). Ο όρος, αρχικά, χρησιμοποιήθηκε για να δηλώσει την ανώτατη βαθμίδα εκπαίδευσης, όπως, γα παράδειγμα, η Κυρηναϊκή σχολή (ιδρύθηκε από τον Αρίστιππο, 435 – 436, μαθητή του Σωκράτη και υποστήριζε τον άκρατο ηδονισμό). Άλλη σημαντική, αλλά ξεχασμένη, σήμερα, σχολή ήταν η Ανώτατη Τεχνική Ελληνική Σχολή. Πρόκειται για το πρώτο Πολυτεχνείο στον κόσμο, που ιδρύθηκε στη Αλεξάνδρεια από τον Ήρωνα
Από την αρχαιότητα, ήδη, παρουσιάζεται και το επίθετο σχολαστικός για να δηλώσει αυτόν που αφιερώνει τό χρόνο του στη μελέτη. ΄Ηταν, δηλαδή, ο μορφωμένος, ο εκπαιδευμένος.
Ο όρος σχόλη πέρασε και στη Δύση με την έννοια, κυρίως, του εκπαιδευτικού ιδρύματος (Λατινικά: scola, Ιταλικά: scuola,Γαλλικά: ecole, Αγγλικά: school, Γερμανικά : schule, Ισπανικά: escuela)
Στα Λατινικά η λ. σχόλη είχε εκλάβει, επίσης, και την έννοια της ακινησίας, της απραξίας, της αναμονής ( π.χ. “schola labri” ήταν ο χώρος που ανέμεναν τη σειρά τους στα δημόσια λουτρά των Ρωμαίων. ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΤΟ http://www.ithacanet.gr
Ήδη, όμως, από τους κλασικούς χρόνους τη συναντάμε με την ιδιότητα του ελεύθερου χρόνου με αποτέλεσμα να καλλιεργήσει κανείς το πνεύμα του ( Γ. Μπαμπινιώτης).Γιατί, όμως, μία λέξη που δήλωνε την τεμπελιά (σχόλη) πήρε τη σημασία της συστηματικής καλλιέργειας του πνεύματος; Την απάντηση θα την βρείτε αν αναλογιστείτε πως φάνταζαν στα μάτια του απλού κόσμου όλοι οι φιλοσοφούντες και οι έχοντες «ελεύθερον χρόνον». Μάλλον περιφρονητικά χρησιμοποίησαν, αρχικά, τη λ. σχόλη («τεμπελχανιό» θα λέγαμε σήμερα). Ο όρος, αρχικά, χρησιμοποιήθηκε για να δηλώσει την ανώτατη βαθμίδα εκπαίδευσης, όπως, γα παράδειγμα, η Κυρηναϊκή σχολή (ιδρύθηκε από τον Αρίστιππο, 435 – 436, μαθητή του Σωκράτη και υποστήριζε τον άκρατο ηδονισμό). Άλλη σημαντική, αλλά ξεχασμένη, σήμερα, σχολή ήταν η Ανώτατη Τεχνική Ελληνική Σχολή. Πρόκειται για το πρώτο Πολυτεχνείο στον κόσμο, που ιδρύθηκε στη Αλεξάνδρεια από τον Ήρωνα
Από την αρχαιότητα, ήδη, παρουσιάζεται και το επίθετο σχολαστικός για να δηλώσει αυτόν που αφιερώνει τό χρόνο του στη μελέτη. ΄Ηταν, δηλαδή, ο μορφωμένος, ο εκπαιδευμένος.
Ο όρος σχόλη πέρασε και στη Δύση με την έννοια, κυρίως, του εκπαιδευτικού ιδρύματος (Λατινικά: scola, Ιταλικά: scuola,Γαλλικά: ecole, Αγγλικά: school, Γερμανικά : schule, Ισπανικά: escuela)
Στα Λατινικά η λ. σχόλη είχε εκλάβει, επίσης, και την έννοια της ακινησίας, της απραξίας, της αναμονής ( π.χ. “schola labri” ήταν ο χώρος που ανέμεναν τη σειρά τους στα δημόσια λουτρά των Ρωμαίων. ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΤΟ http://www.ithacanet.gr
Βρε κάτι απορίες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα τι δουλειά έχουνε οι μαθητές με τα προβλήματα των αν. σχολών? Χα χα χα θα μπούνε μετά από λίγο!
Το φθινόπωρο για τα μνημόσυνα του «Πολυτεχνείου» όμως όλοι εκεί για τα κόλυβα.
Άλλο ο νεκρός (η παιδεία) άλλο τα κόλλυβα εμάς τα κόλλυβα μας ενδιαφέρουν πάντα…
Και επί του συγκεκριμένου ποια η θέσης του «προσκείμενου» κόμματος στη βαβούρα του Πολυτεχνείου?
Τη θυμάται πολύ καλά το Ithacanet!
Χουά χα χα χα χα χα.
Υ.Γ.
Μετά όμως όλοι ήρωες!
Να είναι καλά η καμπούρα του Έλληνα γαμώτο μου.