Αυτή η δύσκολη κατάσταση που ζούμε (εμείς οι πραγματικά κοινοί θνητοί όχι αυτοί που το παίζουν), έχει πολλά κακά αλλά και μερικά καλά.
Είναι μια ευκαιρία για απομυθοποίηση προσώπων ψεύτικου προφίλ όπως και γεύση του πως κονομάνε οι έξυπνοι καλυπτόμενοι από «πλάτες» ατόμων της εξουσίας γενικώς, στην τάξη αυτή που το ένα χέρι πλένει τ΄ άλλο και τα δυό το πρόσωπο, και ο κοσμάκης κοιμάται τον ύπνο του δικαίου… Είναι αυτός ο μεσαίος ο μ@λάκας που λέει και το σκιτσάκι.
Άμα με άλλες συνθήκες έπιαναν, ή μάλλον κάρφωναν τον Λιάπη θα μάθαινε κανείς τίποτε? Κοκοκό θα κάνανε όλοι.
Το κακό είναι ότι απαγοητεύεται ο ταλαίπωρος κόσμος όταν δεν έχει ποιόν να εμπιστευτεί και σε ποιόν να ακουμπήσει.
Αυτό έχει ένα κακό και ένα καλό αλλά μάλλον πρέπει να τα βρείτε εσείς, δε θα κάνω και όλη τη δουλειά εγώ.
Χουά χα χα χα χα χα χα χα χα χα.
Λοιπόν τη γιορτή του Αη Διονύση την έχω συνδέσει με τσου λουκουμάδες.
Μου έφτιανε μια θειά και έτσι τσου έμαθα, αλλιώς γύρευε πότα θα τσου πρωτότρωγα…
Τι λουκουμάδες δηλαδή ο Θεός να τσου κάμει λουκουμάδες.
Τσου βάραες στο τοίχο και άμα σε έπιανε η επιστροφή στο κεφάλι έπεφτες σέκος!
Αλλά βρασμένοι σε φρέσκο λάδι με τα μέλια τσου και τσι κανέλες ήτανε αμβροσία σε στερεά μορφή.
Και τώρα έχεις τα τζοκλανάκια τσου δίνεις τσου κανονικούς και σου λένε: Δε μ΄ αλέσει.
Μπας και είχε δίκιο ο Ηρώδης ορέ?
(Πιστεύω να μη πιάνει ο Άγιος Πετράν διαδίκτυο γιατί τη βάψαμε).
Χουά χα χα χα χα χα χα χα.
Ευτυχώς τουλάχιστο που μας έμεινε και λίγο η πλάκα, γι΄ άυτό οι Κεφαλλονίτες ζούμε πολλά χρόνια μου φαίνεται.
Το γέλιο τσάμπα είναι και σε καιρούς δύσκολους είναι το αντίδοτο άμα δε θέλεις να σε ξεκάμουνε.
Λοιπόν από ότι κατάλαβες προηγουμένως, άλλαξα όνομα γιατί κανένας κερατάς δε μου είπε χρόνια πολλά του Αγίου Άρη τσι 13 Δεκέμβρη.
Χουά χα χα χα χα χα χα χα χα χα.