ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΝΩΣΗ BIENNALE ΝΕΩΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝ ΕΥΡΩΠΗΣ ΚΑΙ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ

Πραγματοποιήθηκαν στην Αθήνα οι εργασίες του Διοικητικού Συμβουλίου

της Διεθνούς Ένωσης Biennale Νέων Δημιουργών Ευρώπης και Μεσογείου,

με προεδρεύοντες την Πρόεδρο και τον Αντιπρόεδρο της Ένωσης

κ. Krista Mikkola (Φινλανδία) και κ. Emiliano Paioletti (Ιταλία).

Η Ένωση αριθμεί σήμερα 61 διεθνή μέλη,* συγκεντρώνοντας στους κόλπους της,

κρατικούς φορείς, φορείς τοπικής αυτοδιοίκησης, Πολιτιστικά Ιδρύματα,

Μουσεία αλλά και σχετικούς με την Τέχνη ανεξάρτητους Οργανισμούς.

Έχει αναπτύξει στενή συνεργασία με εταίρους 

σε όλη την Ευρωπαική Ήπειρο, την Μέση Ανατολή και την Αφρική,

ενώ δραστηριοποιείται στην Οργάνωση δράσεων που στοχεύουν

στην Μεσογειακή Διασπορά Πολιτισμού και Νεανικής Καλλιτεχνικής Δημιουργίας.

Κορυφαία εκδήλωση τής Ένωσης

αποτελεί ο θεσμός της Biennale Nέων Καλλιτεχνών Ευρώπης και Μεσογείου,

που ανά διετία φιλοξενείται ανελλιπώς από το 1984, σε πόλεις τής Ευρωπαικής Ηπείρου.

Εκπροσωπώντας την Ελληνική Εθνική Επιτροπή

ο Γεώργιος Κακής Κωνσταντινάτος, ηθοποιός-σκηνοθέτης-εικαστικός,

αναφέρθηκε στο έργο τής Επιτροπής ενώ εισηγήθηκε προσωπικά -κάνοντας πρωτότυπη και καινοτόμο πρόταση- όταν καταφθάνουν οι επιλεγμένοι από τις Εθνικές επιτροπές τών χωρών τους Καλλιτέχνες, να μην εκθέτουν απλώς τα έργα τους, αλλά να προβαίνουν στην Δημιουργία ενός από κοινού πολύμορφου έργου, που μέσα από την Σκηνοθετική επιμέλεια και διευρυμένη προοπτική,

να μπορεί να παίρνει την μορφή του Εικαστικού Παραστασιακού Δρωμένου

ως Διεθνική Καλλιτεχνική Παρέμβαση πάνω σε επίκαιρη θεματολογία!

Χαρακτηριστική φράση της ομιλίας του:

''Η Ευρώπη και ολόκληρη η λεκάνη της Μεσογείου, βυθισμένες στην κρίση.

 Το Δίδαγμα της Ελληνικής Θεατρικής Τραγωδίας -επίκαιρο στο διηνεκές- μας διδάσκει,

 αφ'ενος θέτοντας την προοπτική του Θανάτου (που υπάρχει σε κάθε πράγμα) ως κίνητρο Ζωής

 και Δημιουργίας,

 αφ'ετέρου αντιμετωπίζοντας τους Πρωταγωνιστές των Δραμάτων και της Ζωής σφαιρικά:

 Δεν είναι ''η καλη Αντιγόνη'' (όντως καλή) και ''ο κακός Κρέοντας''(όντως κακός),

 αλλά όλοι εχουν τα δίκια τους! Όλοι θέλουν ''να ζήσουν''! Η Τέχνη σκύβει πάνω απ'αυτό

 και προσπαθεί βρίσκοντας τα ενδιαφέροντα στοιχεία, να πει το τραγούδι της ζωής του καθενός:

 Το δικαιούται αυτό.

 Ξεκινώντας από την συγκινητική λαμπρότητα ενός τρυφερού νεογέννητου, όλοι πληρώνουν

-ανεξάρτητα απ΄το ποιοι ειναι- μερίδιο Πόνου και για διαφορετικό σκοπό Ζωής ο καθένας.

 Είτε αυτό το θεωρούν συνειδητά είτε όχι.

 Εν συνεχεία η Ζωή άλλους τελικά τους δικαιώνει και σ'άλλους επιφυλλάσει την Νέμεσση,

 όπως στην Τραγωδία.

 Όπως και να'χει το πράγμα, οι πληγωμένες και δύσκολες εποχές, έχουν υπογραμμισμένη ανάγκη

 ν'ακούσουν την Κιθάρα από καλλιτέχνες που εξακολουθούν να τανίζουν τις χορδές τους.

 Το τραγούδι κάποιων απ'αυτούς διυλισμένο στην εποχή, απαλλαγμένο από μια πέραν της ανάγκης

 και του ταλέντου σκοπιμότητα, βγάζει ήδη τους πρώτους μεστούς ήχους πάνω στο πεντάγραμμο

 της πανανθρώπινης ψυχής.''

*Από Ελληνικής πλευράς στην Ένωση συμμετέχουν:

  η Γενική Γραμματεία Νέας Γενειάς (Ιδρυτικό μέλος!),

  ο Δήμος Θεσσαλονικής και ο Δήμος Σταυρούπολης.