ΤΖΑΝΝΑΤΑ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ
Ο ενεπίγραφος σφραγιδόλιθος των τελευταίων ανασκαφών στα Τζανάτα Κεφαλονιάς – Αρχαιολογικό Μουσείο Αργοστολίου
Υπόδειξή προς τους ιερείς να λατρεύουν τις τρεις Μεγάλες μητέρες , Ρέα, Δήμητρα και Αρτέμιδα, ως Μεγάλες μητέρες του πάνω κάτω κόσμου, με μυστηριακές τελετές λατρείας , από αρχή μέχρι τέλος του σεληνιακού μηνός, πότνιες θηρών.
Φεύγοντας από το υπολογιστή μου σήμερα κατά τις 5 το πρωί με σκοπό να επιστρέψω σε 1 ώρα περίπου, πάτησα κάποιο βίντεο να παίζει χωρίς να δω τι ήταν. Επιστρέφοντας , γούρλωσα τα μάτια μου, διότι είδα πως το βίντεο ήταν η παρουσίαση των ανασκαφών στα Τζανάτα Κεφαλονιάς, δείχνοντας μάλιστα εκείνη την στιγμή την αμφιλεγόμενη σφραγίδα που βρέθηκε στις ανασκαφές. Το ευχάριστο σε μένα είναι ότι εκείνη την στιγμή περνούσε από τα μάτια μου μια εικόνα του σφραγιδόλιθου, την οποία δεν είχα δει ποτέ, όσες δημοσιεύσεις και αν έχουν γίνει. Αμέσως πάγωσα την οθόνη του υπολογιστή και κατέβασα την εικόνα που βλέπετε εδώ.
Πρόσεξα ότι η σφραγίδα είχε δυο μικτά ιερογλυφικά, εκ των οποίων το πρώτο ήταν πολύ γνωστό σε μένα, ανάμεσα σε 30.000 σχέδια σφραγιδόλιθων που έχω δει , διαβάσει και μεταφράσει. Το δεύτερο πολύπλοκο ιερογλυφικό με ταλαιπώρησε αρκετά, αφού έκανα γύρω στο μισό λεπτό να καταλάβω τι είναι . Έτσι άρχισα την ανάγνωση , την δε μετάφραση την είχα ήδη έτοιμη, αφού έχω κρατήσει 19 σελίδες, λέξεων από λεξικά για μεταφραστικούς λόγους μέχρι τώρα.
Το πρώτο αριστερά ιερογλυφικό της εικόνας έχει την γνωστή φωνητική αξία me, για την Μεγάλη μητέρα στον πάνω και κάτω κόσμο με μυστηριακές τελετές λατρείας. Είναι διπλό . Από την μέση και πάνω δείχνει λατρεία αρχή του σεληνιακού μηνός και από τη μέση και κάτω, τέλος του σεληνιακού μηνός. Με λίγα λόγια καθόλην την διάρκεια του σεληνιακού μηνός.
Το δεξιό ιερογλυφικό είναι μεικτό και πολύπλοκο . Αποτελείται, στο κέντρο από το ιερογλυφικό re, δεξιά πάνω το ιερογλυφικό da, όλο το πάνω δεξιά-αριστερά αναλυτικά σχεδιασμένο το ιερογλυφικό te, σαν σύνολο όμως δίνει το ιερογλυφικό ko. Με τη σειρά έχομε: re = Ρέα, da = Δήμητρα, te = Άρτεμις και ko = δέσποινες (δηλαδή, πότνιες θηρών.).
Έτσι μετά την επιτυχή ανάγνωση και μετάφραση της ιερογλυφικής επιγραφής του ιερού στο Βρυσινα Ρεθύμνου, νομίζω ότι έφυγε και τούτη η σφραγίδα. Συνέργησε όμως η τύχη και η συγκυρία των γεγονότων, ίσως και ο αόρατος μινωίτης που με καθοδηγεί, όπως θέλει αυτός.
4/2/2014
Αντώνης Βασιλάκης του Θωμά
Αναγνώστης, μεταφραστής, Πελασγικών και μινωικών γραφών.
Βλυχιά Κνωσού
Όχι αρχαιολόγος
ΕΠΙΣΗς
Ο ενεπίγραφος σφραγιδόλιθος των τελευταίων ανασκαφών στα Τζανάτα Κεφαλονιάς – Αρχαιολογικό Μουσείο Αργοστολίου
Υπόδειξή προς τους ιερείς να λατρεύουν τις τρεις Μεγάλες μητέρες , Ρέα, Δήμητρα και Αρτέμιδα, ως Μεγάλες μητέρες του πάνω κάτω κόσμου, με μυστηριακές τελετές λατρείας , από αρχή μέχρι τέλος του σεληνιακού μηνός, πότνιες θηρών.
Φεύγοντας από το υπολογιστή μου σήμερα κατά τις 5 το πρωί με σκοπό να επιστρέψω σε 1 ώρα περίπου, πάτησα κάποιο βίντεο να παίζει χωρίς να δω τι ήταν. Επιστρέφοντας , γούρλωσα τα μάτια μου, διότι είδα πως το βίντεο ήταν η παρουσίαση των ανασκαφών στα Τζανάτα Κεφαλονιάς, δείχνοντας μάλιστα εκείνη την στιγμή την αμφιλεγόμενη σφραγίδα που βρέθηκε στις ανασκαφές. Το ευχάριστο σε μένα είναι ότι εκείνη την στιγμή περνούσε από τα μάτια μου μια εικόνα του σφραγιδόλιθου, την οποία δεν είχα δει ποτέ, όσες δημοσιεύσεις και αν έχουν γίνει. Αμέσως πάγωσα την οθόνη του υπολογιστή και κατέβασα την εικόνα που βλέπετε εδώ.
Πρόσεξα ότι η σφραγίδα είχε δυο μικτά ιερογλυφικά, εκ των οποίων το πρώτο ήταν πολύ γνωστό σε μένα, ανάμεσα σε 30.000 σχέδια σφραγιδόλιθων που έχω δει , διαβάσει και μεταφράσει. Το δεύτερο πολύπλοκο ιερογλυφικό με ταλαιπώρησε αρκετά, αφού έκανα γύρω στο μισό λεπτό να καταλάβω τι είναι . Έτσι άρχισα την ανάγνωση , την δε μετάφραση την είχα ήδη έτοιμη, αφού έχω κρατήσει 19 σελίδες, λέξεων από λεξικά για μεταφραστικούς λόγους μέχρι τώρα.
Το πρώτο αριστερά ιερογλυφικό της εικόνας έχει την γνωστή φωνητική αξία me, για την Μεγάλη μητέρα στον πάνω και κάτω κόσμο με μυστηριακές τελετές λατρείας. Είναι διπλό . Από την μέση και πάνω δείχνει λατρεία αρχή του σεληνιακού μηνός και από τη μέση και κάτω, τέλος του σεληνιακού μηνός. Με λίγα λόγια καθόλην την διάρκεια του σεληνιακού μηνός.
Το δεξιό ιερογλυφικό είναι μεικτό και πολύπλοκο . Αποτελείται, στο κέντρο από το ιερογλυφικό re, δεξιά πάνω το ιερογλυφικό da, όλο το πάνω δεξιά-αριστερά αναλυτικά σχεδιασμένο το ιερογλυφικό te, σαν σύνολο όμως δίνει το ιερογλυφικό ko. Με τη σειρά έχομε: re = Ρέα, da = Δήμητρα, te = Άρτεμις και ko = δέσποινες (δηλαδή, πότνιες θηρών.).
Έτσι μετά την επιτυχή ανάγνωση και μετάφραση της ιερογλυφικής επιγραφής του ιερού στο Βρυσινα Ρεθύμνου, νομίζω ότι έφυγε και τούτη η σφραγίδα. Συνέργησε όμως η τύχη και η συγκυρία των γεγονότων, ίσως και ο αόρατος μινωίτης που με καθοδηγεί, όπως θέλει αυτός.
4/2/2014
Αντώνης Βασιλάκης του Θωμά
Αναγνώστης, μεταφραστής, Πελασγικών και μινωικών γραφών.
Βλυχιά Κνωσού
Όχι αρχαιολόγος
ΕΠΙΣΗς
Antonis Thomas Vassilakis
,ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΦΡΑΓΙΘΟΛΙΘΟ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ ΑΠΟ
μια φωτογραφία του χρήστηΟμηρική Ιθάκη.
Μυκηναϊκός θολωτός τάφος Τζανάτων Κεφαλονιάς – Αρχαιολογικό Μουσείο Αργοστολίου.
Λατρεία σε τάφο για πεθαμένα νεογνά , της Αρτέμιδος , Μεγάλης μητέρας στον πάνω κόσμο με μυστηριακές τελετές, θεάς των τοκετών.
Η εικόνα δείχνει ότι στο βαθύτερο στρώμα του θολωτού τάφου, το οποίο επικοινωνούσε με το επάνω, με σκάλα πέτρινη, υπήρχε νεκροταφείο νεογνών, που γεννήθηκαν νεκρά. Στο κέντρο υπάρχει το ιερογλυφικό ma, της Μεγάλης μητέρας και γύρω επτά ταφές νεογνών, και πάνω από την κάθε μια υπάρχει το ιερογλυφικό mo, που αναφέρει οτι λατρευόταν η Άρτεμις, θεά των τοκετών. Κάτω υπάρχει το ιερογλυφικό me, για την Μεγάλη μητέρα στον πάνω κόσμο με μυστηριακές τελετές λατρείας. Το ιερογλυφικό αυτό μαζί με το ιερογλυφικό a, που βρίσκεται στην κορφή σχηματίζουν την λέξη me-a > ma-a = μαατρόν = κατά τον Ησύχιο (στους Λάκωνες) <<μωρόν). (εδώ η λέξη από την μυκηναϊκή εποχή είχε δώσει την έννοια από ανόητος σε νεογνό. Η σχέση όμως της λέξης με τον περιβάλλοντα χώρο, δεν αφήνει περιθώρια φιλολογικής αναφοράς, με εργαλεία κλασσικής περιόδου)
Μεγάλο νεκροταφείο γυναικών που πέθαναν στην γέννα, όπως και πεθαμένων νεογνών συναντήσαμε σε σφραγιδόλιθο από τα Μαλια του Ηρακλείου, όπου υπήρχε οργανωμένο δημόσιο ενδιαφέρον για τις επίτοκους γυναίκες. Επίσης συναντήσαμε , κάτι ανάλογο σε σφραγιδόλιθο από το Λασύθι.
10/2/2014
Αντώνης Βασιλάκης του Θωμά
Αναγνώστης και μεταφραστής , μινωικών γραφών.
Όχι αρχαιολόγος.
Λατρεία σε τάφο για πεθαμένα νεογνά , της Αρτέμιδος , Μεγάλης μητέρας στον πάνω κόσμο με μυστηριακές τελετές, θεάς των τοκετών.
Η εικόνα δείχνει ότι στο βαθύτερο στρώμα του θολωτού τάφου, το οποίο επικοινωνούσε με το επάνω, με σκάλα πέτρινη, υπήρχε νεκροταφείο νεογνών, που γεννήθηκαν νεκρά. Στο κέντρο υπάρχει το ιερογλυφικό ma, της Μεγάλης μητέρας και γύρω επτά ταφές νεογνών, και πάνω από την κάθε μια υπάρχει το ιερογλυφικό mo, που αναφέρει οτι λατρευόταν η Άρτεμις, θεά των τοκετών. Κάτω υπάρχει το ιερογλυφικό me, για την Μεγάλη μητέρα στον πάνω κόσμο με μυστηριακές τελετές λατρείας. Το ιερογλυφικό αυτό μαζί με το ιερογλυφικό a, που βρίσκεται στην κορφή σχηματίζουν την λέξη me-a > ma-a = μαατρόν = κατά τον Ησύχιο (στους Λάκωνες) <<μωρόν). (εδώ η λέξη από την μυκηναϊκή εποχή είχε δώσει την έννοια από ανόητος σε νεογνό. Η σχέση όμως της λέξης με τον περιβάλλοντα χώρο, δεν αφήνει περιθώρια φιλολογικής αναφοράς, με εργαλεία κλασσικής περιόδου)
Μεγάλο νεκροταφείο γυναικών που πέθαναν στην γέννα, όπως και πεθαμένων νεογνών συναντήσαμε σε σφραγιδόλιθο από τα Μαλια του Ηρακλείου, όπου υπήρχε οργανωμένο δημόσιο ενδιαφέρον για τις επίτοκους γυναίκες. Επίσης συναντήσαμε , κάτι ανάλογο σε σφραγιδόλιθο από το Λασύθι.
10/2/2014
Αντώνης Βασιλάκης του Θωμά
Αναγνώστης και μεταφραστής , μινωικών γραφών.
Όχι αρχαιολόγος.
Μέσα σε αυτό το χαμό και τον ανθρώπινο πόνο τους ανθρώπους που εγκαταλείπουν έστω προσωρινά τον τόπο τους με ένα δάκρυ να κυλάει αθέλητα γυρνώντας το κεφάλι πίσω πηγαίνοντας για Κυλλήνη ένεκα του κακού προγραμματισμού για έκτακτες περιπτώσεις τις περισσότερες φορές, θα έλεγα ότι σε πολλούς φαίνεται γραφικό να ασχολείται κανείς με τις αρχαιότητες του τόπου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι όμως αν δει κανείς ψύχραιμα και σε βάθος χρόνου το μέλλον της Θιακοκεφαλονιάς η αλήθεια είναι τελείως διαφορετική.
Οι τωρινές πληγές μπορεί να φαίνονται αξεπέραστες σε ορισμένους, αλλά με σωστές κινήσεις θα ξεπεραστούν και θα επουλωθούν, τα νησιά μας έχουν περάσει χειρότερα και τα καταφέραμε.
Για καλύτερη διαχείριση της κατάστασης απαραίτητο να βοηθήσουμε τους εθελοντές, να τους βοηθήσουμε και να απαιτήσουμε τη παρουσία τους οπουδήποτε. Αυτοί είναι μια ελπίδα φωτός και ακόμα περισσότερο οι νεολαίοι που δε χαμπαριάζουν από ρεμούλες.
Πρέπει όμως να επενδύσουμε για το μέλλον, με τα πασαλείμματα ποτέ δεν πήγε τίποτε καλά, οι μεγάλες νίκες επιτυγχάνονται όταν θέτει κανείς σωστούς και μεγάλους στόχους.
Οι σεισμοί που γκρεμίζουν κανένα τούβλο, αυτού του μεγέθους θα είναι και με σωστή αντιμετώπιση από πλευράς κατασκευών θα είναι απόλυτα αντιμετωπίσιμοι και ακίνδυνοι, πράγμα που αποδεικνύεται καθημερινά.
Τα εγκληματικά «λάθη» σε δημόσια κτήρια παράδειγμα αν δεν επαναλαμβάνονται, οι συνέπιες των σεισμών θα είναι μηδαμινές.
Δε είναι δυνατόν να μην έχουν προβλεφτεί τρόποι άμεσης εκκένωσης σχολείων, ούτε να έχουν κλαπεί πιθανολογώ σίδερα και τσιμέντα στη κατασκευή, να σταματήσει το κουκούλωμα των υπευθύνων είναι έγκλημα κάτι τέτοιο.
Τα «σωθικά» των νησιών μας κυοφορούν ένα άλλου είδους σεισμό που θα γκρεμίσει τα τείχη της αφάνειας και θα δώσει άλλον αέρα, αέρα δημοσιότητας που θα καθορίσει τη τύχη τη δικιά μας μα περισσότερο των παιδιών μας.
Είτε το θέλουν κάποιοι είτε όχι, η Θιακοκεφαλονιά κρύβει στα σπλάχνα της τη «καρδιά» του βασιλείου του Οδυσσέα.
Καμιά σχέση δεν έχει αν είναι το ένα νησί, ή το άλλο.
Και τα δύο νησιά θα ωφεληθούν τα μέγιστα από αυτή τη διεθνή αναγνώριση.
Δεν έχουμε να μοιράσουμε απολύτως τίποτα οι Θιακοί με τους Κεφαλλονίτες εκτός από τα κάθε είδους κέρδη που θα προκύψουν.
Ας μπουν κάποιοι μπροστά, να αγωνιστούν για κάτι που αρκετά εύκολα θα ανακαλυφθεί (πέστε με γραφικό, υπεραισιόδοξο, βλάκα, ότι θέλετε), μα ο Οδυσσέας είναι Θιακοκεφαλλονίτης, απλά σωστή δουλειά δεν έγινε ποτέ.
Προγράμματα επιδοτήσεων έτρεξαν και τρέχουν μα εμείς απλά «ξυνόμαστε», η «κουτάλα» του σήμερα μας ενδιαφέρει και το μέλλον περνάει από μπρος μας και χάνεται.
Καλή η «κουτάλα» αλλά άμα δεν υπάρχει και το «καζάνι» για να ξαναγεμίσει μια ζωή στη μιζέρια θα ζούμε παρέα με τη κουτοπονηριά μας.
Ίσως αρπάζοντας την ευκαιρία θα μπορούσε μαζί με τους σεισμολόγους που όλο για τα κουνήματα μας λένε, να γινόταν πχ μια έξυπνη αναφορά και για τις διασκορπισμένες αρχαιότητες με κέντρο αναφοράς τη πατρίδα του Οδυσσέα.
Αλλά βέβαια η τρομολαγνεία «πουλάει» στα κανάλια, φτωχαίνει τα νησιά μας όμως και εμείς κοιμόμαστε, ενώ θα μπορούσαμε να πετύχουμε τουλάχιστο μια ισορροπία μεταξύ δυσφήμισης και διαφήμισης.
Ανεδαφικό ίσως να φαίνεται αλλά όλα μάρκετινγκ είναι σήμερα καλώς, ή κακώς.
Χουά χα χα χα χα χα χα χα.