Κρεμασμένος,απο το λαιμό,σε δενδρο.Πεντε μέτρα απο το έδαφος.Η θηλιά σφίγγει σιγά σιγά και περιμένεις το βέβαιο θάνατο.Σου πετάνε μαχαίρι,το πιάνεις,κρύος ιδρώτας σε λούζει.Φοβος,φόβος..."αν κόψω το σχοινί θα πέσω και μπορεί να σπάσω το πόδι μου",σκέφτεσαι.Σε ένα μήνα,αν σπάσει,το πόδι θα γίνει καλα,αν μείνεις κρεμασμένος θα πεθάνεις,αργά αλλά με σιγουριά.Θα κόψεις το σχοινί ή θα μείνεις κρεμασμένος περιμένοντας το τέλος;;;;Την Κυριακή:ΟΧΙ.ΟΧΙ,για την αξιοπρέπεια,την ελπίδα,την επόμενη μέρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου