Το Σύμπλεγμα των Τηλεβοΐδων Νήσων (ή Τάφιοι Νήσοι)

ενημερωση απο Γεράσιμο Βαλσαμή

"Μόνο εδώ μπορείς να δεις Φώκια κάτω από το στέκι του Χρυσαετού"...

Μεγανήσι, Κάλαμος, Καστός, Αρκούδι, Άτοκος και τα Νησιωτικά Συμπλέγματα των Εχινάδων και Τηλεβοΐδων Νήσων...!
Αυτά τα μικρά καταπράσινα διαμάντια του Ιονίου (διοικητικά ανήκουν στη Κεφαλονιά/Ιθάκη και στη Λευκάδα) αποτελούν όλα μαζί την όμορφη θαλάσσια ζώνη που ονομάζεται:
Ιόνιο Αρχιπέλαγος!!!

Το Σύμπλεγμα των Τηλεβοΐδων Νήσων (ή Τάφιοι Νήσοι) αποτελείται από τα:
Κάλαμος, Καστός, Μεγανήσι, Αρκούδι, Άτοκος, Κύθρος, Θηλιά, Φορμίκουλα (ή Φερμέκουλα), Πρασονήσι, Προβάτι, Αλαφονήσι, Πεταλού
και τα Πριγκηπονήσια Λευκάδας (Σκορπιός, Σκορπίδι, Σπάρτη, Μαδουρή, Χελώνη και Τσοκάρι).

Το Σύμπλεγμα των Εχινάδων Νήσων χωρίζεται σε τρεις επιμέρους συστάδες, στις βόρειες, στις κεντρικές και στις νότιες Εχινάδες.

Στις βόρειες ή Δρακονέρες, ανήκουν τα νησιά:
Δρακονέρα, Καλόγηρος, Καρλονήσι, Λαμπρινός, Πίστρος, Ποντικός, Πράσο, Προβάτι, Σοφία, Τσακαλονήσι και Φίλιππος.

Στις κεντρικές ή Μόδια, ανήκουν τα νησιά: Γκράβαρις, Σωρός, Άπασα, Πεταλάς,και Μόδια

Και στις νότιες ή Ουνιάδες, ανήκουν τα νησιά Βρομώνας, Κουνέλι, Μάκρη και Οξειές.

Ένα τέτοιο δαιδαλώδες σύμπλεγμα νησιών είναι ιδανικό για φώκιες, θαλασσοπούλια, μερικά ακόμη είδη των μικρών νησιών και, φυσικά, για τη θαλάσσια ζωή.

Η περιοχή με το όνομα «Εσωτερικό Αρχιπέλαγος Ιονίου» είναι προστατευόμενη και περιλαμβάνεται στο δίκτυο Natura-2000 ως μία από τις κορυφαίες για τη φώκια σε εθνικό επίπεδο, ενώ είναι η πιο σημαντική για το Θαλασσοκόρακα του Ιονίου και πολύ σημαντική για κητώδη και άλλα θαλασσινά είδη.

Υπάρχει όμως κάτι παραπάνω από αυτό το νησιωτικό στοιχείο:
Τα νησάκια αυτά βρίσκονται πολύ κοντά στην ηπειρωτική ακτή και, μάλιστα, δίπλα σε δύο πολύ σημαντικούς βιότοπους:
Στο σύμπλεγμα των υγροτόπων Μεσολογγίου – Αιτωλικού - εκβολών Αχελώου και στα Ακαρνανικά όρη.
Έτσι, εκτός από τα είδη των νησιών, συναντούμε εδώ πουλιά των υγροτόπων (π.χ. Ερωδιούς, Χαλκόκοτες) και των βουνών (π.χ. Αετούς, ακόμη και Πετροπέρδικες). Γι αυτό και πολλές από τις νησίδες είναι επίσης Ζώνες Ειδικής Προστασίας για την ορνιθοπανίδα, ενώ οι κεντρικές και νότιες Εχινάδες περιλαμβάνονται και στο Εθνικό Πάρκο Λιμνοθάλασσας Μεσολογγίου – Αιτωλικού - εκβολών του Αχελώου.

Τα στεριανά αυτά πουλιά βρίσκουν στις νησίδες ασφάλεια για να φωλιάσουν (το καλοκαίρι) και να κουρνιάσουν (το χειμώνα).
Χρησιμοποιούν τις νησίδες ως ορμητήριο από όπου πηγαίνουν για να τραφούν στις λιμνοθάλασσες, τους βάλτους και τα βουνά.
Τα αρπακτικά πουλιά όμως, κάνουν το αντίθετο:
φωλιάζουν στα βουνά και επισκέπτονται τις νησίδες για να κυνηγήσουν πουλιά και αγριοκούνελα.
Αυτό το συνεχές πήγαινε – έλα ανάμεσα στις νησίδες και τη στεριά, και το «πάντρεμα» νησιωτικών και στεριανών οικοσυστημάτων αποτελεί το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό αυτού του μικρού αρχιπελάγους.
Μόνο εδώ μπορείς να δεις φώκια κάτω από το στέκι του χρυσαετού...

Κύριες πηγές από:
την φίλη
Anastasia Zacharatou
και από wikipedia.