Παρακαλούμε να δώσετε προσοχή σε αυτό το φαινομενικά μικρό, κάτω από 10 εκ, αμμώδη-χρωματιστό ψάρι, που ζει στη θάλασσα. Ξοδεύει τον μεγαλύτερο μέρος του χρόνου του, με το να βρίσκεται θαμμένο στον βυθό και μόνο το δηλητηριώδες ραχιαίο πτερύγιο του, να διακρίνεται πάνω στην αμμώδη επιφάνεια. Σε (ευτυχώς) σπάνιες περιπτώσεις, όταν τα ψάρια αυτά είναι σε αφθονία, τοποθετούνται σε «σειρά» και όρθια μαύρα τρίγωνα κοσμούν το πάτωμα του αμμώδη βυθού. Πρόκειται για την γνωστή σε όλους τους ψαράδες ΔΡΑΚΑΙΝΑ!!! Ελπίζουμε κάνεις να μην έχει την ατυχία, να πατήσει με γυμνό πόδι μια δράκαινα, που βρίσκεται θαμμένη κάτω από την άμμο. Ο πόνος περιγράφεται συνήθως ως παροξυσμικός. Όταν το πτερύγιο της διαπεράσει την ανθρώπινη σάρκα και διαχύσει το δηλητήριό της, για τις δύο πρώτες ώρες, ο πόνος θα είναι πιο έντονος. Το πόδι θα γίνει κόκκινο και θα διογκωθεί η μολυσμένη περιοχή, η οποία θα νιώθεται μουδιασμένη, μέχρι και την επόμενη ημέρα. Ο ερεθισμός σε συνδυασμό με πόνο μπορεί να διαρκέσει έως και δύο εβδομάδες!!! Σε μερικές περιπτώσεις, η «μαύρη» ράχη μπορεί να σπάσει μέσα στο πόδι και η οποιαδήποτε ενεργεία που θα επιχειρηθεί για να αφαιρεθεί, θα προκαλέσει δυσφορία, μέχρι την πλήρη αποβολή της. Το δηλητήριο της δράκαινας έχει ένα τύπο πρωτεΐνης που είναι ασταθής με τη θερμότητα. Αυτό σημαίνει ότι η μόνη θεραπεία είναι να τεθεί το σκέλος που τραυματίστηκε σε πολύ ζεστό νερό, τόσο, ώστε να μην προκαλέσει στον παθών εγκαύματα. Σε έρευνες που πραγματοποιήθηκαν, η συγκεκριμένη πρωτεΐνη μπορεί να διασπαστεί σε θερμοκρασίες άνω των 40 ° C. Αυτό έχει ως στόχο να επιφέρει ταχεία και μόνιμη ανακούφιση από τον πόνο, όμως μια ιατρική διάγνωση κρίνεται απαραίτητη. Οι περισσότερες αναφορές για τσιμπήματα δράκαινας εστιάζονται κατά τη διάρκεια του Αυγούστου, χωρίς όμως να σημαίνει ότι το ψάρι αυτό είναι σε αφθονία, κατά τη διάρκεια αυτού του μήνα. Αυτό συμβαίνει διότι την περίοδο εκείνη, υπάρχει μεγάλη προσέλευση κόσμου στην θάλασσα. Η δράκαινα αλιεύεται πολύ συχνά με καλάμι ή «καθετή» και είναι πολύ χαρακτηριστικό και έντονο το χτύπημα της. Πολλοί «νέοι» ψαράδες είτε κόβουν το παράμαλλο και την πετούν στην θάλασσα, για να την αποφύγουν, είτε την κρατούν απομονώνοντας της το δηλητηριώδες αγκάθι της. Στις μέρες μας δεν έχει παρατηρηθεί ότι το τσίμπημα από δράκαινα επιφέρει θάνατο. Σύμφωνα με έρευνες που πραγματοποιήσαμε στο διαδίκτυο, φημολογείται ότι υπήρξε ένα κρούσμα θανάτου σε έναν ψαρά, όταν δέχτηκε πολλαπλά τσιμπήματα από μια μεγάλο-δράκαινα (περίπου το 1933). Όμως, δεδομένου ότι αυτή είναι η και μόνη περίπτωση θανάτου που εντοπίσαμε και σε συνδυασμό ότι δεν υπάρχει κάποιο επίσημο πόρισμα, το τελικό συμπέρασμα είναι ότι το παραπάνω θύμα πιθανών να πέθανε από άλλες ιατρικές αιτίες, τις οποίες επιδείνωσαν τα πολλαπλά τσιμπήματα που δέχτηκε από το συγκεκριμένο ψάρι. Όπως και να έχει όμως, καλό είναι να αποφεύγονται τέτοιου είδους τσιμπήματα. ΔΕΊΤΕ ΠΩΣ ΜΟΙΑΖΕΙ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΝΕΡΟ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΝΤΟΝΟ «ΧΤΥΠΗΜΑ» ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ: Πηγή: http://psarema.net/drakena-to-dilitiriodes-psari-tis-ammou/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου