Χθες-σήμερα η χώρα μας έγραψε μία μαύρη ημέρα στην Ιστορία της.
Σκέφτομαι την φρικτή αγωνία όλων εκείνων που παγιδεύτηκαν στο σφιχταγκάλιασμα του επώδυνου θανάτου τους, σκέφτομαι την θλίψη και τον θρήνο όλων εκείνων που αγάπησαν και άφησαν πίσω τους, σκέφτομαι και όλους εκείνους τους πιο “τυχερούς” που έχασαν μόνο τις περιουσίες….
Σκέφτομαι πόσο άραγε να μας φταίει η μαύρη μας μοίρα, πόσο το κράτος που εμείς έχουμε φτιάξει αλλά και πόσο φταίει ο κάθε ένας από εμάς.
Σκέφτομαι αν τα μαθήματα είναι ικανά να μας κάνουν να αλλάξουμε εμείς τρόπο σκέψης. Και ξανά σκέφτομαι την επιθανάτιο αγωνία τόσων μα τόσων και τόσο άδικα χαμένων συνανθρώπων μας και το μόνο που μπορώ να πω: Ο θεός να τους αναπαύει και να δίνει κουράγιο σε εκείνους που άφησαν πίσω τους. (Διάβασα ότι ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου χρειάζεται να κάνει έρευνα για να δει τα αίτια της καταστροφής...)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου