PERIKLISDELIGIANNIS.WORDPRESS.COM
ενημερωση από Μακη Λυκουδη!
Σκοπός - Σχεδίαση
Σκοπός του πειραματικού πλου ήταν να αποδείξει ότι το σκαρί που προέκυψε από την ναυπήγηση δεν ήταν μόνο όμορφο αλλά και αξιόπλοο ώστε να δοκιμαστεί στη πράξη η ορθότητα της ερευνητικής προσέγγισης.
Η σχεδίαση έγινε με τα δεδομένα της εποχής των Μινωιτών
- Πλους μόνο με φως και εν' όψει ακτών
- Διάρκεια ταξιδιού 29 Μαίου - 24 Ιουνίου 2004 ημέρες πλεύσιμες 10
- Συνολική απόσταση 210 ν.μ.
- Καιρός : Άνεμος μέχρι 3 μποφόρ
Εκτέλεση
Το πλήρωμα του πλοίου συγκροτήθηκε από 24 εθελοντές (νέους και νέες) κυρίως από την Κρήτη. Συγκροτήθηκαν 2 πληρώματα ώστε να εναλλάσσονται στους ενδιάμεσους σταθμούς.
Μετά την αναγκαία εκπαίδευση του πληρώματος το πλοίο απέπλευσε από το λιμένα των Χανίων την 29 Μαΐου 2004.
Ο απόπλους ήταν πανηγυρικός και πλήθος κόσμου με διάφορες εκδηλώσεις αποχαιρέτησε το ΜΙΝΩΑ ενώ πολλά σκάφη το συνόδευαν στη πρώτη διαδρομή του. Αποτελέσματα
α. Το πλήρωμα ανταποκρίθηκε απόλυτα στην αποστολή του αποδεικνύοντας δύναμη ψυχής και σώματος.
β. Το σκάφος αντεπεξήλθε ακόμα και σε αντίξοες καιρικές συνθήκες επιβεβαιώνοντας την ορθότητα της πειραματικής ναυπηγικής προσέγγισης.
γ. Επιτευχθείσα μέση ταχύτητα με κουπιά 2.4 κ. Με κουπιά και ιστίο 3.2 κ.
Και ποιά θεωρεία δεν έχει πρόβλημα με αυτή τη ταχύτητα αγαπητέ Γεώργιε???
ΑπάντησηΔιαγραφήΚουά κα κα κα κα κα κα κα κα κα κα κα
Καλά ορέ Γεώργιε έκαμες τη ταχύτητα τριπλάσια για να σου βγεί η Ποριώτικη θεωρεία ? χα χα.
ΔιαγραφήΚαι η Ασιώτικη βολεύεται θαυμάσια, αλλά κομμάτι δύσκολο να τραβάνε κωπηλάτες κουπί τέρμα γκάζια για 10 ώρες!
Κουά κα κα κα κα κα κα κα κα κα κα κα
Και για να σοβαρευτούμε και λίγο:
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχετε δοκιμάσει ορέ θαλασσόλυκοι να τρέχετε με 10 μίλια την ώρα και ταυτόχρονα να βουτήξετε κουπί στη θάλασσα???
Και όχι το κουπάκι τση ψαρόβαρκας αλλά το μεγάλο, μακρύ και θεόβαρο κουπί των τότε πλοίων?
Το είδος του πανιού (κάθετο στον κορμό του πλοίου) της τότε εποχής ήταν μόνο βοηθητικό και δεν πρόσφερε μεγάλη ταχύτητα, αλλά ξεκούραζε κάπως τσου κωπηλάτες.
Πιστεύω ότι πρακτικά τότε η μέγιστη ταχύτητα με ούριο άνεμο πάντα, δεν θα μπορούσε να ξεπεράσει τα 4 μίλια (8 χιλιόμετρα).
Αυτά και όποιος έχει αντίρρηση ας δοκιμάσει την αρχική πρότασή μου, αλλά εγώ δεν θα υπολογιστώ σαν ηθικός αυτουργός σε ό,τι συμβεί.
Χα χα χα.
Makis Lykoudis
ΑπάντησηΔιαγραφήεικονίδιο σήματος
Συντάκτης
Γιωργος Γκιαφης Γιώργο έχω καταγράψει τις θέσεις μου στο πρόσφατο σύγγραμμά μου. Μελέτησέ το και μετά ξανασυζητάμε. Έχεις όμως πάρει πολλές απαντήσεις για όσα κάθε φορά αναρτάς ή υποστηρίζεις αλλά επανέρχεσαι στα ίδια και τα ίδια. Τι νόημα έχει;
τωρα εγω τα 8 μιλια,, τα εβαλα μπολικα,, για να πεισω τους ομηριστες παλικης οτι η αποσταση στην θεωρεια τους δεν βγαινει με τιποτε,, και εγω βασικα ,,και με βοηθεια αερα,, κανα 5αρι το πολυ μιλια το θεωρω να εφτανε η ταχύτητα τους
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο βασικό λάθος που κατά τη γνώμη μου κάνουμε προσπαθώντας να εντοπίσουμε την Ομηρική Ιθάκη είναι ότι προσπαθούμε να επιλύσουμε λεπτομέρειες των επών και όχι πιο χειροπιαστά θέματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ταξίδι του Τηλέμαχου (αν έγινε) σιγά τη διαφορά αν διήρκεσε μια ή δυο μέρες. Έπειτα ποιος την εποχή εκείνη μπορούσε να γνωρίζει διάρκεια μακρινών ταξιδιών διά θαλάσσης, γιατί την εποχή εκείνη το ταξίδι Κεφαλλονιάς - Πύλου φάνταζε αρκετά μακρινό νομίζω.
Μια ιστορία γράφτηκε για να κάνει πιο αρεστό στον ακούοντα το έπος, μα και για να δικαιολογήσει απόλυτα τον τραγικό κατά βάθος θάνατο τόσων νέων ανθρώπων (των μνηστήρων), που στο κάτω – κάτω τι άσχημο έκαναν από του να διεκδικούν ένα βασίλειο μια και το να ζούσε ο Οδυσσέας μετά είκοσι χρόνια εξαφάνισης ήταν εξωπραγματικό θα έλεγα.
Ίσως και η ενέδρα στην Αστερίδα να ήταν και τελείως φανταστική για να μείνουμε όλοι ευχαριστημένοι και να δικαιολογηθεί 100% ο θάνατος τόσων ανθρώπων, αλλά και να έχουμε ένα ακόμα πιο ηρωικό τέλος στο έπος από την απλή επιστροφή του Οδυσσέα.
(Απόψεις μου βέβαια)
Σπ. Ρόκκος
ολοι εμεις υποθετικα μιλαμε,,η μονη που μπορει να απαντησουν ειναι οι αρχαιολογοι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι γνωσεις ομως του ομηρου,, και αναλογα και την εποχη ηταν τρομερες! τωρα αν τα γραφομενα του επεφταν σε λαθη , παλι δεν μπορουμε να ειμαστε σιγουροι! Και εγω μεχρι που βρεθηκε ο ταφος σε Τζαννατα (ημουν 21) δεν πιστευα ουτε λεξη,, το θεωρουσα παραμυθακι, (οπως πολλοι το πιστρυουν φυσικα ακομη) , αλλα με οσα εχω πια διαβασει,, εχω πια παρει τοι μικροβιο,, να θεωρω σιγουρο ομηρικη ιθακη τον τοπο μου