8 σχόλια: σε
12 Αυγ 2013
Ο Περσέας απόκτησε, με την Ανδρομέδα, εφτά παιδιά: ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΕΠΤΑ ΕΙΝΑΙ Ο Ο ΜΗΣΤΩΡ,,ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΟΛΥΛΟΓΟΥΜΕ ΕΚΑΝΕ ΤΗΝ ΙΠΠΟΘΟΗ,, ,, ΩΣΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟΝ ΤΑΦΙΟ, Αργότερα, .
13 Ιαν 2013
Ο Περσέας απόκτησε, με την Ανδρομέδα, εφτά παιδιά: ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΕΠΤΑ ΕΙΝΑΙ Ο Ο ΜΗΣΤΩΡ,,ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΟΛΥΛΟΓΟΥΜΕ ΕΚΑΝΕ ΤΗΝ ΙΠΠΟΘΟΗ,, ,, ΩΣΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟΝ ΤΑΦΙΟ, Αργότερα, ...
ΣΙΣΥΦΟΣ
Ένας από τους πιο ιδιόμορφους μύθους της ελληνικής μυθολογίας είναι αυτός του Σίσυφου, γιου του Αίολου.
Ο Πανούργος Σίσυφος ήταν ιδρυτής και βασιλιάς της αρχαίας Εφύρας, που έγινε κατόπιν γνωστή ως Κόρινθος. Η περιπέτεια του Σίσυφου άρχισε όταν ο Δίας αποπλάνησε την Αίγινα, κόρη του ποταμού-θεου Ασωπού. Όταν ο πατέρας του κοριτσιού πήγε στην Κόρινθο αναζητώντας την κόρη του, συμφώνησε με τον Σίσυφο, που γνώριζε πολύ καλά τι είχε συμβεί, ότι, αν του έδινε πληροφορίες, εκείνος θα έκανε να αναβλύσει στην ακρόπολη της Κορίνθου μια αστείρευτη πηγή.
Ο Πανούργος Σίσυφος ήταν ιδρυτής και βασιλιάς της αρχαίας Εφύρας, που έγινε κατόπιν γνωστή ως Κόρινθος. Η περιπέτεια του Σίσυφου άρχισε όταν ο Δίας αποπλάνησε την Αίγινα, κόρη του ποταμού-θεου Ασωπού. Όταν ο πατέρας του κοριτσιού πήγε στην Κόρινθο αναζητώντας την κόρη του, συμφώνησε με τον Σίσυφο, που γνώριζε πολύ καλά τι είχε συμβεί, ότι, αν του έδινε πληροφορίες, εκείνος θα έκανε να αναβλύσει στην ακρόπολη της Κορίνθου μια αστείρευτη πηγή.
Έτσι, ο Σίσυφος είπε όλα όσα γνώριζε στον Ασωπό κι εκείνος καταδίωξε άγρια τον πατέρα των θεών για να πάρει εκδίκηση. Όταν τελικά ο Δίας κατάφερε να γλιτώσει από την οργή του, πρόσταξε τον Άδη να πάρει στα Τάρταρα τον Σίσυφο και να του επιβάλει αιώνια τιμωρία. Όμως ο Σίσυφος με πονηριά κατόρθωσε να αλυσοδέσει τον ίδιο τον Άδη και να τον φυλακίσει.
Για όσο διάστημα ο Άδης βρισκόταν φυλακισμένος, κανείς δεν μπορούσε να πεθάνει. Η κατάσταση που είχε δημιουργηθεί ήταν τόσο περίεργη, που ακόμη και φρικτά σακατεμένοι άνθρωποι και ζώα περιφέρονταν παντού σαν να μη συνέβαινε τίποτα. Τότε, ο Άρης, ο θεός του πολέμου, αποφάσισε να δώσει ένα τέρμα σε αυτή την κατάσταση. Πήγε στο παλάτι του Σίσυφου κι αφού απελευθέρωσε τον Άδη, του παρέδωσε τον Κορίνθιο βασιλιά.
Ο Σίσυφος όμως δεν είχε πει ακόμη τον τελευταίο του λόγο. Προτού κατεβεί στα Τάρταρα, είχε δώσει εντολή στη σύζυγο του Μερόπη να μη θάψει το σώμα του. Έτσι, μόλις έφτασε στον Κάτω Κόσμο, αξίωσε πως, αφού ήταν άταφος, δεν έπρεπε να βρίσκεται εκεί. Με αυτό τον τρόπο εξαπάτησε την Περσεφόνη, τη γυναίκα του Άδη, που του έδωσε άδεια να επιστρέψει στη γη για τρεις ημέρες, ώστε να κανονίσει να ταφεί το σώμα του. Βέβαια, ο Σίσυφος δε σκόπευε να τηρήσει τη συμφωνία. Γι αυτό ο Ερμής ανέλαβε να τον φέρει πίσω ξανά.
Για να τον τιμωρήσουν, οι Κριτές των Νεκρών του ανέθεσαν να ανεβάζει σπρώχνοντας στην κορυφή ενός λόφου έναν τεράστιο βράχο. Κάθε φορά που πλησίαζε στην κορυφή, ο βράχος κυλούσε πίσω. Έτσι, ο Κορίνθιος βασιλιάς ακόμη σπρώχνει εκείνον τον ογκόλιθο και θα εξακολουθεί να το κάνει ακατάπαυστα στην αιωνιότητα.
Ομολογουμένως, πολύ παράξενη ιστορία... Το έγκλημα του Σίσυφου ήταν ότι κατόρθωσε να νικήσει το θάνατο και να ανατρέψει τη φυσική τάξη. Κατόρθωσε να κάνει πραγματικότητα ένα από τα πιο ουτοπικά όνειρα ολόκληρης της ανθρωπότητας.
Ο Λαέρτης είναι ομηρικός ήρωας και βασιλιάς της Ιθάκης, γνωστότερος ως ο πατέρας του Οδυσσέα. Ονομαζόταν επίσης και Λαέρτιος. Από τον τύπο αυτό, τον οποίο βρίσκουμε στους επικούς ποιητές, δημιουργήθηκε και το πατρωνυμικό "Λαερτιάδης". Οι περισσότερες αναφορές του Λαέρτη γίνονται στην Οδύσσεια. Θεωρείται γιος του Αρκεισίου, σύζυγος της Αντίκλειας και πατέρας πολλών θυγατέρων. Ο Οδυσσέας ήταν το μόνο αρσενικό του παιδί. Ως μητέρα του Λαέρτη μνημονεύεται η Χαλκομέδουσα και ως πατέρας του ο Κέφαλος, επώνυμος ήρωας της Κεφαλλονιάς. Ο Λαέρτης ήταν ισχυρός βασιλιάς, και σύμφωνα με μεταγενέστερη παράδοση πήρε μέρος στην Αργοναυτική Εκστρατεία. Κατά τον Διόδωρο πληγώθηκε στη μάχη που έγινε μεταξύ Ελλήνων και Κόλχων. Θεραπεύθηκε όμως από τη Μήδεια. Σύμφωνα με ορισμένες παραδόσεις ο Λαέρτης δεν ήταν πατέρας του Οδυσσέα γιατί η Αντίκλεια πριν από το γάμο της με το Λαέρτη βιάσθηκε από τον Σίσυφο. Τον Λαέρτη τον παντρεύθηκε ενώ ήταν έγκυος.Αφού είδε πια πως ο Οδυσσέας δεν γυρνούσε και στεναχωρημένος από τον θάνατο της Αντίκλειας, έφυγε από το παλάτι αφήνοντας την εξουσία στον εγγονό του Τηλέμαχο και πήγε να ζήσει στην εξοχή. Είχε μαζί του μόνο δυο υπηρέτες για να τον βοηθούν, επειδή ήταν πολύ γέρος. Επίσης, περνούσε όλη του την ημέρα σκάβοντας στα χωράφια, παρ' όλη την ηλικία του.
Στη ραψωδία ω της Οδύσσειας περιγράφεται η συνάντηση του Οδυσσέα με τον πατέρα του μετά τη Μνηστηροφονία και ο Λαέρτης πολεμάει στο πλευρό του γιου του κατά των ξεσηκωμένων (από τον θάνατο των μνηστήρων) Ιθακησίων. Για το λόγο αυτό η Αθηνά με ένα μαγικό λουτρό έκανε πάλι νέο το Λαέρτη. Ο Λαέρτης σκότωσε και τον Ευπείθη, πατέρα του Αντινόου. Πέθανε από φυσικό θάνατο σε βαθιά γεράματα.
Παραστάσεις του Λαέρτη σώζονται επάνω σε ελληνικό ανάγλυφο που βρέθηκε στη Ρώμη, επάνω σε ελληνιστικό αγγείο, όπου εικονίζονται ο Σίσυφος, η Αντίκλεια, ο πατέρας της Αντίκλειας, ο Αυτόλυκος και ο Λαέρτης. Επίσης πάνω σε μεγάλο κρατήρα, προερχόμενο από τη Λευκανία εικονίζονται οι γάμοι του Λαέρτη με την Αντίκλεια.
Ο Αυτόλυκος
- Γιος του θεού Ερμή και της Χιόνης ή του Δαιδαλίωνα και της Φιλωνίδας. Ο Αυτόλυκος ήταν δίδυμος αδελφός του Φιλάμμωνα. Νυμφεύθηκε την Αμφιθέα ή τη Νεαίρα και απέκτησαν την Αντίκλεια, τη μητέρα του Οδυσσέα. Παιδιά του Αυτόλυκου ήταν ακόμα η Πολυμήδη, μητέρα του Ιάσονα, και ο Αίσιμος. Σύμφωνα με άλλη παράδοση, ο Αυτόλυκος είχε σύζυγό του τη Μήστρα, κόρη του Ερυσίχθονα. Ο Αυτόλυκος ζούσε στον Παρνασσό και έλαβε μέρος στην Αργοναυτική Εκστρατεία. Επίσης είναι αυτός που έδωσε το όνομα στο βρέφος Οδυσσέα ως παππούς του. Ο Αυτόλυκος είχε κληρονομήσει από τον πατέρα του Ερμή την ικανότητα να κλέβει και να μεταμορφώνει τα κλεμμένα: Από τον Αμύντορα έκλεψε ένα χάλκινο κράνος και το δώρισε στον Οδυσσέα, που το φορούσε στη νυχτερινή εισβολή του μαζί με τον Διομήδη στην πόλη της Τροίας. Ο Αυτόλυκος όμως νικήθηκε από τον Σίσυφο, του οποίου προσπάθησε ανεπιτυχώς να κλέψει τα ζώα.
- Γιος του Δημάχου από την Τρίκκη, ήρωας της Σινώπης. Αυτός ο Αυτόλυκος φέρεται ως ιδρυτής μαντείου. Ο Ηρακλής τον είχε αφήσει στη Σινώπη όταν περνούσε για την εκστρατεία του κατά των Αμαζόνων. Από εκεί, ύστερα, περνώντας οι Αργοναύτες τον πήραν μαζί τους.
ΗΡΑΚΛΗΣ
Το θέμα είναι πότε έγινε και ποιοι πήραν μέρος. Διότι πολλοί που αναφέρονται στη μυθολογία, όπως π.χ. ο Ηρακλής, ή δεν είχαν γεννηθεί ακόμη, ή είχαν προ πολλού εγκαταλείψει το μάταιο κόσμο της αρχαιότητας.
Από την έρευνά μου, μελέτη-βιβλίο « ΤΟ ΓΕΝΕΑΛΟΓΙΚΟ ΔΕΝΔΡΟ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ» προκύπτει ότι αυτή έγινε γύρω στο 1400 –1380, εποχή που έζησε ο Ιάσων. (Κατωτέρω πίνακας-τμήμα του γενεαλογικού δένδρου):
Πριν προχωρήσουμε να πούμε λίγα λόγια για τη σύνταξη του «Γενεαλογικού Δένδρου»:
Κατήρτισα το «Γενεαλογικό Δένδρο των αρχαίων Ελλήνων» ( 3.000 πρόσωπα) και υπολόγισα τα χρόνια , βάσει των γενεών, ξεκινώντας από ένα πανελλήνιο γεγονός, τον Τρωικό πόλεμο, που είναι γνωστό πότε έγινε (1200-1180 πΧ).
Το «Γενεαλογικό Δένδρο των αρχαίων Ελλήνων» είναι ένας οδηγός για πάρα πολλά πράγματα. Παίρνοντας ένα όνομα, μπορείς να ανατρέξεις περισσότερο και να βρεις το πληρέστερο γενεαλογικό του δένδρο, πέρα από αυτό πού ήδη αναφέρεται, όπως π.χ. του Μεγάλου Αλεξάνδρου , που οι ρίζες του κρατάνε από τον Ηρακλή κ.λ.π.
Μπορείς να κάνεις διάφορες συγκρίσεις και παράλληλα πολλές διαπιστώσεις, να καταλήξεις σε πιο παραδεκτές χρονολογίες, και άλλα όπως το γεγονός ότι, μετά τον κατακλυσμό του Δευκαλίωνα, όλοι οι τότε αρχαίοι ΄Έλληνες είχαν συμπεθεριάσει πανελλαδικά. Επειδή δε είχαν μείνει λίγοι παντρεύονταν και αδέλφια μεταξύ τους. Ακόμη ότι ο Ηρακλής ήταν ο πολυγαμικότερος αρχαίος Έλληνας.
Προσδιορίζοντας με το σύστημα αυτό τα χρόνια που λέγεται ότι έζησε κάθε μυθικό πρόσωπο, με προσέγγιση + -- 20 χρόνια, από μυθικό γίνεται ιστορικό. Και πολλά άλλα, ανάλογα με τον παρατηρητή και τις γνώσεις του. Όπως π.χ. ότι η θυσία της Ιφιγένειας και του Ισαάκ έγιναν την ίδια εποχή, το 1200 π.Χ.
Προετοιμασία της Αργούς
Ακόμη στα 1530 π.Χ., όσοι απέμειναν πρέπει να είχαν πάθει ένα είδος σύγχυσης αφού θεωρούσαν ότι τους γέννησαν Θεοί, νύμφες, ποτάμια, βουνά κλπ., ή ότι φύτρωσαν από σπορά. Διότι το ανθρώπινο γένος και ιδιαίτερα το Ελληνικό είχε πολλές χιλιετηρίδες ενσυνείδητης ύπαρξης και δεν ήταν δυνατόν να μη γνώριζε ποιός γεννάει ποιόν.
Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΟΡΦΕΑ
Στη μυθολογία αναφέρεται ότι στην Αργοναυτική εκστρατεία συμμετείχε και ο Ορφέας, μία από τις μεγαλύτερες φυσιογνωμίες που επηρέασε και τον Χριστιανισμό. Αυτό είναι πάρα πολύ πιθανό, αφού έζησε την ίδια εποχή.
Η αρχαιολόγος κα Εφη Παντερμαλή, ανακάλυψε στα Λείβηθρα του Ολύμπου, πατρίδα του Ορφέα, πάρα πολλά στοιχεία, που πείθουν ότι ο Ορφέας έζησε την εποχή εκείνη.
Αν ο παππούς του Θάροψ έζησε στη Θράκη το 1470, ο πατέρας του Οίαγρος και η μητέρα του Καλλιόπη το 1440 π.Χ., ο Ορφέας, όπως και ο Ιάσονας έζησε το 1410.
Στην Αργοναυτική εκστρατεία αποδίδεται, εξ άλλου, το ποίημα του Ορφέα και οι ύμνοι του κατά τους οποίους : « η Ανάγκη και ο Κρόνος , δηλαδή ο χρόνος γέννησε τον Αιθέρα και τον διφυή Έρωτα», δηλαδή το ανδρόγυνο.
Άλλωστε ο Αθάμας και η Νεφέλη έζησαν στα 1470 π.Χ, και τα παιδιά τους Φρίξος και Έλλη στα 1440.
Έτσι αποκλείεται να πήραν μέρος στη Αργοναυτική εκστρατεία, ο Ηρακλής, ο Θησέας, ο Κάστωρ και ο Πολυδεύκης, ο Αμφιδάμας, ο Περικλύμενος, ο Τελαμών ο Πηλεύς, ο Αυγείας και άλλοι που έζησαν που 150 χρόνια αργότερα.
Στην Αργοναυτική εκστρατεία πήραν μέρος εκτός από τον Ορφέα, - αναφέρονται και έζησαν την ίδια εποχή - τα παιδιά του Φρίξου, Αργος- Φρόντις-Μέλαν-Κυτίσωρος, οι Βούτης, Ερυτος, Εχίων, Ιδμων, Εργίνος, Φάληρος, Φύλακος, Αλκαίος, Αζωρος, Ιδας, Λυγκεύς, Αγκαίος, Ζήτης, και άλλοι που έζησαν 1420-1380 π.Χ.
Αυτά βέβαια εφ όσον πραγματικά έγινε η Αργοναυτική εκστρατεία, διότι στο «Πάριο Χρονικό», στήλη που βρέθηκε στην Πάρο και αναφέρει όλα τα γεγονότα, από τον κατακλυσμό και μετά, η Αργοναυτική εκστρατεία δεν περιλαμβάνεται.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΟΥΤΟΥΖΗΣ
Δημοσιογράφος- Ερευνητής
Αν δε είναι γνωστή από τον Ησίοδο τότε θα ήταν και από τον Όμηρο άσχετα αν το είχε αποκτήσει από τον Κέφαλο ή όχι.
Γιατί δεν την αναφέρει αυτός??
Και αν την ανέφερε ποιό πρόβλημα θα υπήρχε?
Μα θα μας περισσεύανε δύο νησιά πλέον, δηλαδή το μέχρι τώρα Δουλίχιο, αλλά και η Κεφαλονιά!
Οπότε τινάζεται ή δε τινάζεται στον αέρα η μέχρι τώρα Ομηρική τοπογραφία του Οδυσσειακού βασιλείου?
Και αν ισχύει ότι υπήρχε η ονομασία Κεφαλληνία πριν τον Κέφαλο, από πού την πήρε???
Λοιπόνε άμα δε βγάζεις άκρη τράβα τη ρομφαία σου και κόψε τούτονε το «γόρδιο δεσμό», όχι που έβρηκες την έρημη τη δράκαινα την ώρα που κοιμότανε έδεκει αηπάνου στη σπηλιά και τήνε ξέκαμες…
Κάκα κα κα κα κα κα κα κα κα, Κάκαβα.
Εγινε λοιπόν το μακελειο,, και ουλη η περιοχη την κατελαβαν οι "ΚΑΛΟΙ" ΠΟΥ ΜΑς ΛΥΤΡΩΣΑΝΕ ΑΠΟ ΤΣΟΥ πΕΙΡΑΤΕς .Ηταν και τιμωρια στα εγκληματα που ειχανε κανει στους βασιλιαδες των Μηκυναιων, οποτε η Νικη ,, (χρονια της πολλα και για την ημερα κιολας χαχα) εκαμε τους μελλοντικους κατοικους να ονομαζονται Κεφαλληνες, και αργοτερα ο εγγονος του Κεφαλου να τσου οδηγησει στην Τροια,! Αν τωρα εσυ μελλοντικα περιεγραφες τσι τοποθεσίες για να μας κανεις να καταλαβουμε για ποιο νησι μιλάμε δενθα το ονομαζες με την τωρινή του ονομασία?
Αρέσαν δε αυτοίς τούτο, καταλιπόντες τα σφέτερα ήθη, παραγίνονται (από το παραγίγνομαι – παρευρήσκονται) εις την Ιθάκην.
Και τόπον ιδόντες εύ πεποιημένον εις συνοικισμόν, δια των παρατεθειμένων υψηλότερον είναι, [και] κατοικήσαντες δεύρο την Ιθάκην έκτισαν.
ΤΣΟΥ ΑΡΕΣΕ ΤΟ ΜΕΡΟς ΚΑΙ ΕΚΤΙΣΑΝ ΤΗΝ ΙΘΑΚΗ,, Τι δεν καταλαβαινει καποιος???
Λοιπόνε για να σοβαρευτούμε και λίγο με τη λογική σου θα έπρεπε Κεφαλληνία να λέγεται όλο το βασίλειο του Οδυσσέα, αλλά όμως στο κατάλογο των πλοίων (Ιλιάδα Β - 625), ξεχωρίζουν Δουλίχιο και Εχινάδες γιατί δεν αναφέρονται σαν Κεφαλλήνες, όμως σαν Κεφαλλήνες ήταν μνηστήρες τση Πηνελόπης.
Αντίθετα σαν Κεφαλλήνες με τη λογική του βασιλείου Κεφαλληνίας παρουσιάζονται οι Λευκαδίτες και κάποιοι Ακαρνάνες που όμως δεν αναφέρονται σαν μνηστήρες!
Άσε που τσου μνηστήρες τσι περισσότερες φορές σαν Αχαιούς μακρυμάλληδες τσου αποκαλεί.
Γιατί?
Με όλα αυτά τα μπλεξίματα και πάλε λοιπόνε, πιο αληθοφανής φαίνεται η άποψη του Ησίοδου.
Τώρα σεβαστή η τελευταία άποψή σου, εκεί που έχω αντίρρηση είναι στο χρόνο του ξινίσματος τση σούπας.
Λέω λοιπόν ότι μάλλον κάτι ξίνιζε στον Όμηρο ή σε εκειούς που καθαρογράφανε τα έπη του όσο αφορά το όνομα Κεφαλληνία και μας ξινίσανε και εμάς, γιατί τα έπη του Ομήρου όπως και όλα τα έπη τση τότε, τση πριν και μετά εποχής έκρυβαν κάποιους σκοπούς.
Για αυτό πάντα ισχύει το «ερευνάτε τας γραφάς»…
Χα χα.
Μας έχει φάει η διαπλοκή και εξ΄ αρχαιοτάτων χρόνων κάνουμε ότι δε γλέπουμε.
Ουπς ουπς ουπς.
1 σχόλιο: σε
Μη ξεχνάμε δε ότι μιλάμε για την ώρα πάντα υποθετικά.
Τί ήταν οι Τάφιοι – Τηλεβόες? Μα προέλληνες, όχι τούρκοι βρε παιδιά και κατά που φαίνεται λιγότερο πειρατές από τους Κεφαλλήνες του Οδυσσέα. Δεν είναι και πολύ «εύηχο» αυτό έ?
Ποιο κομμάτι της Κεφαλονιάς ήταν πιο πρόσφορο για κατοίκιση? Αναμφισβήτητα η Σάμη, άρα εκεί πρωτόκατσαν γιατί δεν ήταν και βλάκες και φυσιολογικά δεν είχαν κανένα λόγο να φύγουν όσο «έλεγχαν» το διαμετακομιστικό εμπόριο του Ιονίου και είχαν το κάμπο και το ασφαλές λιμάνι της Σάμης δικό τους.
Προφανώς από κάποια κατάσταση ζορίστηκαν και αυτό θα ήταν η έλευση του Κέφαλλου στην περιοχή. Τώρα το Σάμος σημαίνει ύψωμα- βουνό κοντά στη θάλασσα όπως και το όνομα Συρία εκ του Φοινικικού «Σαμ». Οι Φοίνικες είχαν αναμειχθεί σχεδόν ειρηνικά την εποχή εκείνη με τους λαούς της Μεσογείου ελέγχοντας το εμπόριο χωρίς να είναι κατά βάση πειρατές, πράγμα που φαίνεται από την μορφή των πλοίων τους.
Κάτι που πρέπει να μας προβληματίζει είναι το χρώμα των πλοίων του Οδυσσέα που είναι το ίδιο με το χρώμα των πλοίων των μετέπειτα Σαμίων του Αιγαίου.
Η θέση της Ομηρικής Ιθάκης πάντα υπήρξε «ελεγχόμενη» γιατί μέχρι και την πτώση της Κωνσταντινούπολης από τους σταυροφόρους ποτέ από όσα τουλάχιστον εγώ γνωρίζω δεν αποδόθηκε σε συγκεκριμένο νησί.
Τα ιστορικά έγγραφα του Βυζαντίου βασιζόμενα στην επιτομή του Ερμόλαου (περίοδος Ιουστινιανού) που είχε πληροφορίες από Ηρόδοτο, Πολύβιο, Εκαταίο, Παυσανία δεν δίνουν σαφή εικόνα θέσης.
Η δε Λευκάδα σαν Ιθάκη από αυτά τα έγραφα έχει αρχή και όχι από το λαμόγιο τον Δαίπερφιλ.
Αν κάποιος τα αμφισβητεί αυτά δεν έχει παρά να κάνει διάλογο ώστε να ξεπεραστούν αρχικές διαφορές μέσα από τοποθετήσεις όσων έχουν τεκμηριωμένες κατά το δυνατόν γνώσεις.
Δεν είναι πιστεύω χρήσιμο να μη λαμβάνεται το στοιχείο της υπόθεσης όταν αναφερόμαστε στην Ομηρική Ιθάκη και να βρίσκουμε μέχρι και χιλιομετρικές αποστάσεις ακόμα όπως στο άρθρο «Τα ΕΥΡΗΜΑΤΑ της βόρειας ΙΘΑΚΗΣ, κλπ ». Τώρα για τον τάφο του Οδυσσέα στα Τζαννάτα, μεγαλοπρεπής τάφος μεν αλλά έχει τόση ακρίβεια «ιδιοκτησίας» όσο ο τάφος του Αγαμέμνονα στις Μυκήνες.
Και αν θέλετε μερικοί να μεταφέρουμε όλο το βασίλειο του Οδυσσέα στο Αιγαίο, η Δήλος κάποτε λεγότανε Αστερία αλλά και Ζάκυνθος, εύκολο και αυτό λοιπόν!
Λίγη προσοχή γιατί στο τέλος να αεροβατούμε μας βλέπω…
Όλες οι απόψεις είναι σεβαστές αλλά όταν εκφράζονται μέσα σε κάποιο μέτρο υπόθεσης και έρευνας είναι χρησιμότερες νομίζω.
Σπ. Ρόκκος