ΘΕΜΑΤΑΚΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΠΛΟΚ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΟΣ

Ο Μάκης Φόρτες απαντά στο ερωτηματολόγιο του Προυστ

ΕΡ.: Πώς φαντάζεστε την τέλεια ευτυχία;
ΑΠ.: Δεν τη φαντάζομαι, αφού είναι ουτοπία.
ΕΡ.: Τι σας κάνει να σηκώνεστε το πρωί;
ΑΠ.: Τώρα, γιατί έχω μάθημα την πρώτη ώρα. Παλαιότερα, για να είμαι στο Δημαρχείο, πριν από τους συνεργάτες μου.
ΕΡ.: Η τελευταία φορά που ξεσπάσατε σε γέλια;
ΑΠ.: Κάθε φορά που βλέπω τις παλιές καλές ελληνικές κωμωδίες.

ΕΡ.: Η τελευταία φορά που κλάψατε…
ΑΠ.: Από χαρά, όταν γέννησε η Αντωνία, η μεγάλη κόρη μου.
ΕΡ.: Tο βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σας είναι…;
ΑΠ.: Ο αυθορμητισμός και η ειλικρίνεια.
ΕΡ.: Το βασικό ελάττωμά σας;
ΑΠ.: Ότι ακόμα εμπιστεύομαι τους ανθρώπους.
ΕΡ.: Σε ποια λάθη δείχνετε τη μεγαλύτερη επιείκεια;
ΑΠ.: Στα λάθη που γίνονται δίχως δόλο.
ΕΡ.: Με ποια ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεστε περισσότερο;
ΑΠ.: Με το Δαρβίνο.
ΕΡ.: Τι ή ποιος είναι η μεγαλύτερη αγάπη της ζωής σας;
ΑΠ.: Η οικογένειά μου και, φυσικά, η θάλασσα.
ΕΡ.: Ποιο ταλέντο θα θέλατε να είχατε;
ΑΠ.: Της ζωγραφικής.
ΕΡ.: Αν μπορούσατε να αλλάξετε ένα πράγμα στον εαυτό σας, ποιο θα ήταν αυτό;
ΑΠ.: Να εμπιστεύομαι ακόμη τους ανθρώπους.
ΕΡ.: Αν μπορούσατε να αλλάξετε ένα πράγμα στην οικογένειάς σας, ποιο θα ήταν αυτό;
ΑΠ.: Δε νομίζω να υπάρχει κάτι.
ΕΡ.: Ποιο είναι το αγαπημένο σας ταξίδι;
ΑΠ.: Τα ταξίδια στο Ιόνιο.
ΕΡ.: Τι θεωρείτε ως τη μεγαλύτερή σας σπατάλη;
ΑΠ.: Που σπατάλησα χρόνο σε ανθρώπους που δεν το αξίζανε.
ΕΡ.: Τι αντιπαθείτε περισσότερο;
ΑΠ.: Την υποκρισία.
ΕΡ.: Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας;
ΑΠ.: Το ύψος. Μεταφορικά και στην κυριολεξία.
ΕΡ.: Ο αγαπημένος σας συνθέτης;
ΑΠ.: Ο Μίκης Θεοδωράκης.
ΕΡ.: Η ταινία που σας σημάδεψε;
ΑΠ.: «Η ζωή είναι ωραία» του Μπενίνι.
ΕΡ.: Το βιβλίο που σας σημάδεψε;
ΑΠ.: «Η καταγωγή των ειδών» του Κάρολου Δαρβίνου.
ΕΡ.: Ο αγαπημένος σας ζωγράφος;
ΑΠ.: Ένας πολίτης του κόσμου, φυσικά Κεφαλλονίτης, ο Γεράσιμος Στέρης.
ΕΡ.: Το αγαπημένο σας χρώμα;
ΑΠ.: Το βαθύ κόκκινο.
ΕΡ.: Το αγαπημένο σας ποτό;
ΑΠ.: Το καλό κόκκινο κρασί.
ΕΡ.: Ποια θεωρείτε τη μεγαλύτερη επιτυχία σας;
ΑΠ.: Τις κόρες μου.
ΕΡ.: Για ποιο πράγμα μετανιώνετε περισσότερο;
ΑΠ.: Καλλίτερα να μην το πω, ιδιαίτερα τούτη την προεκλογική περίοδο…
ΕΡ.: Ποια θεωρείτε την πιο υπερτιμημένη αρετή;
ΑΠ.: Την περιβόητη στη δικτατορία….. «πολεμική αρετή των Ελλήνων».
ΕΡ.: Σε ποιες περιστάσεις ψεύδεστε;
ΑΠ.: Κατά κανόνα δεν μπορώ να πω ψέματα. Γίνομαι εύκολα αντιληπτός.
ΕΡ.: Ποιον άνθρωπο απεχθάνεστε;
ΑΠ.: Τον υποκριτή και τον αγνώμονα.
ΕΡ.: Ποια είναι η αγαπημένη σας ασχολία;
ΑΠ.: Ήτανε το ψάρεμα.
ΕΡ.: Ποιοι είναι οι ήρωές σας στην πραγματική ζωή;
ΑΠ.: Τα νέα παιδιά που βγαίνουν στη ζωή.
ΕΡ.: Πού θα θέλατε να ζείτε;
ΑΠ.: Εκεί που σήμερα ζω. Στην Κεφαλονιά, στο Αργοστόλι και στη Σκάλα.
ΕΡ.: Πώς θα θέλατε να πεθάνετε;
ΑΠ.: Χωρίς να δημιουργήσω προβλήματα στους δικούς μου ανθρώπους.
ΕΡ.: Ποιο είναι το αγαπημένο σας απόφθεγμα;
ΑΠ.: «Τα πάντα ρει».
ΕΡ.: Αν πεθαίνατε και επιστρέφατε στη ζωή, ποιoν άνθρωπο ή πράγμα θα θέλατε να ενσαρκώσετε;
ΑΠ.: Δεν έχω μεταφυσικές ανησυχίες.
ΕΡ.: Εάν συνέβαινε να συναντήσετε τον Θεό, τι θα θέλατε να σας πει;
ΑΠ.: Δεν έχω μεταφυσικές αυταπάτες.
ΕΡ.: Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεστε αυτόν τον καιρό;
ΑΠ.: Σε πλήρη διαύγεια. Λίγο τα παιδιά στο σχολείο και λίγο οι εκλογές βοηθάνε.

«Και έσονται δύο εις σάρκαν μίαν»

Το λαμπρότερο φως ακολουθεί τα πιο πηχτά σκοτάδια. Η αυγή διώκει βίαια τις τελευταίες ίαινες που έσπευσαν οσφραινόμενες θανατικό, να σκυλεύσουν το κουφάρι του λέοντα. Ας παύσουν επιτέλους οι Κασσάνδρες, τα παπαγαλάκια και οι επίορκοι κονδυλοφόροι. Αποκαμωμένοι και ξέπνοοι να αποσυρθούν στη μισοσκότεινη τρώγλη που τους είναι αρμόζουσα.

Εγώ τα ‘λεγα (πόσο μ’ αρέσει να το λέω αυτό). Ζω μια εκθαμβωτική δικαίωση. Σας είχα πει ότι δε χωρίζονται τα αδέρφια. Με γητειές και με ξόρκια κάποιοι επεδίωκαν με παθολογική μανία να γεννήσουν χάσματα και να σκάψουν τάφρους. Να κατατμήσουν στα δύο την οικογένεια. Είπαν, είπαν  και τί δεν είπαν. Οι άφρονες δημοσιογραφίσκοι, ορμώμενοι από φιλαυτία, φθόνο και φιλαργυρία επιδόθηκαν στο άμετρο κυνήγι της αισχρολογίας κατά τρόπο βλακώδη και αισχρά απροκάλυπτο. Σαν τις κακές πεθερές που ενσπείρουν τη διχόνοια στάζοντας βιτριόλι απ’ τα χειλάκια τους. Κι όμως στο τέλος του παραμυθιού, πάντα κερδίζουν οι καλοί. Μεγαλοδύναμε μόνο εσύ και ο Φώσκολος πλέκεις τέτοια φινάλε γκραν γκινιόλ (grand guignol).

Ο Γιώργος και Μάρκος μαζί. Στα "ψιλά" πέρασε η είδηση στις "ανεξάρτητες" εφημερίδες του νησιού μας. Σαν να μην έγινε τίποτε. Μία ύποπτη απαξία κάλυψε το θέμα. Μα καλά μόνο εγώ θεωρώ ότι η παρουσία του Γιώργου του Τσιλιμιδού στην ομιλία του Μάρκου στη Σάμη είναι η είδηση της προεκλογικής περιόδου;

Χελοοόου! Σε σας μιλάω που σφυρίζετε αδιάφορα σαν να μην πήρατε χαμπάρι τί έγινε. Ναι, ο Τσιλιμιδός και ο Κοτσιλίνης στάθηκαν δίπλα δίπλα. Και όχι από τύχη φαντάζομαι. Δεν είδε ο Γιώργος φως και μπήκε. Η παρουσία του Γιώργου ήταν συμβολική.

Με την κίνηση του ο Γιώργος να βρεθεί στην ομιλία του Μάρκου άλλαξε τα πάντα. Ανέτρεψε το σκηνικό άρδην. Οι δυο τους μαζί δεν ηττώνται από κανένα και αυτό το ξέρουν όλοι καλά. Γι’ αυτό και έπεσε βουβαμάρα. Ένα μούδιασμα και ένα τρέμουλο. Πρώιμα σημεία κατάποσης κώνειου, προτού επέλθει η νευρολογική κατάρρευση. Γι’ αυτό και προτίμησαν να μην πουν κουβέντα αλλά να τυπώνουν διακηρύξεις πικραμένων "τέως", που  τους ξέχασε η ιστορία στο ράφι ενός παλαιοβιβλιοπωλείου.

Ο Τσιλιμιδός, παραμερίζοντας προσωπικές πικρίες, χαίρει της εκτίμησης όλων. Αποδεικνύει ότι διαθέτει την εντιμότητα, τη μεγαλοψυχία και τη σωφροσύνη που είναι επιβεβλημένες σε κάθε πολιτικό άνδρα. 
Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα / που πρέπει το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο Όχι / να πούνε. Φανερώνεται αμέσως όποιος τόχει / έτοιμο μέσα του το Ναι, και λέγοντας το πέρα / πηγαίνει στην τιμή και στην πεποίθησή του. (Che fece… il gran rifiuto, Κ. Καββάφης)

Ο Γιώργος φαίνεται να είπε το «μεγάλο Ναι». Και μαζί του ακολουθούμε όλοι, γιατί τώρα η «βοή» άλλαξε ρότα. Τους θέλαμε και τους δύο. Ο εργατικός και ο οραματιστής. Γιώργος και Μάρκος σε αρραγή πορεία δίνουν το σύνθημα για τη μεγάλη επέλαση. Τη μεγάλη αντεπίθεση. Για τη «μητέρα των μαχών». Ο κόσμος άλλαξε γέψη. Σαν ολάκερος καμωμένος από φώς έσυρε τη λιακάδα και έστειλε τα χθόνια πλάσματα δια παντός στο πηγάδι της λήθης.

Νυν υπέρ πάντων ο αγών.

Αλέξης Ν. Ζορμπάς

Αναρτήθηκε από kefalos στις 06:44