Στις 23 , η μάνα που με γέννησε, έφυγε. Της τόχαν πει: "Ή εσύ ή το παιδί". Κι αυτή επέλεξε το δικό της τέλος και τη δική μου γέννηση.
Σαν σήμερα. Αυτό, κανείς δεν το "γιορτάζει". 9 μέρες κράτησε το παιδί της και τη ζωή της.
Ιωάννα, το όνομα της. Γι' αυτό με λένε Γιάννη. (Η ταυτότητα γράφει "Γεράσιμος - Ιωάννης"). "Άννα" και "Αννίτσα", το χαϊδευτικό της.
Τι φορτίο κι αυτό που άφησε! Όσες φορές κι αν προσπάθησα να "ζήσω" το μέσα της, τη σκέψη και την κατάσταση, μ' έδιωχνε. "Δεν είναι για σένανε αυτά". Στον εαυτό μου τόλεγα; Αυτή μου τόλεγε;
ΠΑΤΗΣΤΕ ΣΤΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ,, ΑΞΙΖΕΙ!
Όλα τα πιο πάνω, τα έγραψα για μένα. Δεν ενδιαφέρουν άλλους. Το χρωστούσα.
Δεν ξέρω να γράφω. Ξέρω να αντιγράφω ιστορίες (νομίζω).
Σήμερα, 23 Απριλίου 2011 , Φαρακλάτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου