Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο
δυο καρδιές κι έναν ήλιο στη μέση
παίρνω φως από τον ήλιο
και φτιάχνω την αγάπη
και μου λες πως σ’ αρέσει.
Τα παιδιά τραγουδάνε στους δρόμους
κι η φωνή τους τον κόσμο αλλάζει
τα σκοτάδια σκορπάνε
κι η μέρα λουλουδίζει
σαν άνθος στο περβάζι.
Ένα σύννεφο είναι η καρδιά μου
κι η ζωή μου σε πλατεία
σ’ αγαπώ κι ο απέραντος κόσμος
πόσο μοιάζει με μικρή πολιτεία
Eleni Konidari
Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο
Τι ονειρεύονται τα παιδιά; Τι θέλουν να γίνουν όταν μεγαλώσουν; Πώς θα ‘θελαν να είναι η πόλη ή το χωριό τους; Τι θα άλλαζαν στο σχολείο τους; Τι θα ήθελαν να έχουν, τι θα ήθελαν να είναι; Τι σκέφτονται για τους μεγάλους; Αν μπορούσαν ν’ άλλαζαν ένα μόνο πράγμα, ποιο θα ‘ταν αυτό; Τι σκέφτονται για τα παιδιά που ζούνε σε πολύ χειρότερες συνθήκες από αυτά; Τι σκέφτονται για το περιβάλλον, για τη φύση, για το νησί μας; Τι τα κάνει χαρούμενα; Τι εύχονται; Χίλιες ερωτήσεις, χίλια όνειρα.Τα όνειρα και οι προσδοκίες των παιδιών, είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας, όχι αυτής που ξέρουμε – ευτυχώς όχι! Είναι ο καθρέφτης μιας κοινωνίας που δεν τολμάμε καν να ονειρευτούμε, εμείς οι «μεγάλοι», εμείς που «ξέρουμε» (την τύφλα μας μάλλον)…
Αυτά τα όνειρα θα ζητήσουμε από τα παιδιά να αποτυπώσουν στο χαρτί με ζωγραφιές.
Αύριο Τετάρτη 1 Ιούνη –αρχή του καλοκαιριού, εποχή της παιδικής ανεμελιάς. Τυχαίο; Δε Νομίζω Τάκη!- καλούμε όλα τα παιδιά στην Πλατεία στις 8:00μμ να ζωγραφίσουν το πιο μεγάλο τους όνειρο σε ένα μεγάλο, μεγάλο χαρτί με πολύχρωμους μαρκαδόρους, κραγιόνια, κι μ’ ότι άλλο σκεφτούν!
Κι αφού ζωγραφίσουν τα παιδιά, οι μεγάλοι πρέπει πρώτα να σκύψουν και να κοιτάξουν με προσοχή. Αφού σκεφτούν καλά, μπορούν να γράψουν πάνω στο ίδιο χαρτί τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους για τα όνειρα των παιδιών. Ποια από αυτά μπορούν να πραγματοποιηθούν; Ποια είναι τόσο όμορφα και τόσο άπιαστα που μας φέρνουν δάκρια στα μάτια; Ποια είχαμε κι εμείς όταν είμαστε μικροί και τα αφήσαμε στην άκρη για να «προσαρμοστούμε», για να «ενηλικιωθούμε», για να βάλουμε και τα δυο μας πόδια σ’ ένα παπούτσι; Για ποια όνειρα των παιδιών πρέπει να παλέψουμε με νύχια και με δόντια, με όλες μας τις δυνάμεις, ώστε να τους δώσουμε μια ευκαιρία να πραγματοποιηθούν; Ποια όνειρα μας φέρνουν ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ επειδή φαίνονται να είναι εκ προοιμίου καταδικασμένα επειδή κάποιοι το θέλησαν έτσι;
Το τελικό έργο θα εκτεθεί στην πλατεία. Μετά θα το διπλώσουμε σαν χάρτινο καράβι και θα το αφήσουμε ν’ αρμενίσει ως το Υπουργείο Παιδείας, προς τον κύριο φορέα δηλαδή που έχει δημιουργήσει αυτή η κοινωνία για την πραγματοποίηση των ονείρων των παιδιών (είδατε πώς μερικές φορές η κυριολεξία ακούγεται σαν ειρωνεία;). Θα το στείλουμε εκεί για να τους ενημερώσουμε πώς πάει τ’ όνειρο. Με την υποσημείωση ότι στέλνουμε αυτό το καραβάκι σαν προπομπό και την υπόσχεση ότι σύντομα θα τους επισκεφτεί ένας ολόκληρος στόλος ονείρων. Πολύχρωμων, λαμπερών ονείρων, όπως είναι η ζωή που τα παιδιά μας θέλουν να ζήσουν.
Καλούμε όλα τα παιδιά να έρθουν στην Πλατεία την Τετάρτη 1 Ιούνη στις 8 το βράδυ για να ζωγραφίσουν όλα μαζί και το καθένα χωριστά το πιο μεγάλο τους όνειρο. Καλούμε και τους μεγάλους να έρθουν αντιμέτωποι με αυτά τα όνειρα κι αν έχουν τη δύναμη, να κλέψουν κι οι ίδιοι κάτι από τη λάμψη τους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου