Μέσα σε αυτό το χαμό και τον ανθρώπινο πόνο τους ανθρώπους που εγκαταλείπουν έστω προσωρινά τον τόπο τους με ένα δάκρυ να κυλάει αθέλητα γυρνώντας το κεφάλι πίσω πηγαίνοντας για Κυλλήνη ένεκα του κακού προγραμματισμού για έκτακτες περιπτώσεις τις περισσότερες φορές, θα έλεγα ότι σε πολλούς φαίνεται γραφικό να ασχολείται κανείς με τις αρχαιότητες του τόπου.
Και όμως αν δει κανείς ψύχραιμα και σε βάθος χρόνου το μέλλον της Θιακοκεφαλονιάς η αλήθεια είναι τελείως διαφορετική. Οι τωρινές πληγές μπορεί να φαίνονται αξεπέραστες σε ορισμένους, αλλά με σωστές κινήσεις θα ξεπεραστούν και θα επουλωθούν, τα νησιά μας έχουν περάσει χειρότερα και τα καταφέραμε. Για καλύτερη διαχείριση της κατάστασης απαραίτητο να βοηθήσουμε τους εθελοντές, να τους βοηθήσουμε και να απαιτήσουμε τη παρουσία τους οπουδήποτε. Αυτοί είναι μια ελπίδα φωτός και ακόμα περισσότερο οι νεολαίοι που δε χαμπαριάζουν από ρεμούλες.
Πρέπει όμως να επενδύσουμε για το μέλλον, με τα πασαλείμματα ποτέ δεν πήγε τίποτε καλά, οι μεγάλες νίκες επιτυγχάνονται όταν θέτει κανείς σωστούς και μεγάλους στόχους. Οι σεισμοί που γκρεμίζουν κανένα τούβλο, αυτού του μεγέθους θα είναι και με σωστή αντιμετώπιση από πλευράς κατασκευών θα είναι απόλυτα αντιμετωπίσιμοι και ακίνδυνοι, πράγμα που αποδεικνύεται καθημερινά. Τα εγκληματικά «λάθη» σε δημόσια κτήρια παράδειγμα αν δεν επαναλαμβάνονται, οι συνέπιες των σεισμών θα είναι μηδαμινές. Δε είναι δυνατόν να μην έχουν προβλεφτεί τρόποι άμεσης εκκένωσης σχολείων, ούτε να έχουν κλαπεί πιθανολογώ σίδερα και τσιμέντα στη κατασκευή, να σταματήσει το κουκούλωμα των υπευθύνων είναι έγκλημα κάτι τέτοιο. Τα «σωθικά» των νησιών μας κυοφορούν ένα άλλου είδους σεισμό που θα γκρεμίσει τα τείχη της αφάνειας και θα δώσει άλλον αέρα, αέρα δημοσιότητας που θα καθορίσει τη τύχη τη δικιά μας μα περισσότερο των παιδιών μας. Είτε το θέλουν κάποιοι είτε όχι, η Θιακοκεφαλονιά κρύβει στα σπλάχνα της τη «καρδιά» του βασιλείου του Οδυσσέα. Καμιά σχέση δεν έχει αν είναι το ένα νησί, ή το άλλο. Και τα δύο νησιά θα ωφεληθούν τα μέγιστα από αυτή τη διεθνή αναγνώριση. Δεν έχουμε να μοιράσουμε απολύτως τίποτα οι Θιακοί με τους Κεφαλλονίτες εκτός από τα κάθε είδους κέρδη που θα προκύψουν. Ας μπουν κάποιοι μπροστά, να αγωνιστούν για κάτι που αρκετά εύκολα θα ανακαλυφθεί (πέστε με γραφικό, υπεραισιόδοξο, βλάκα, ότι θέλετε), μα ο Οδυσσέας είναι Θιακοκεφαλλονίτης, απλά σωστή δουλειά δεν έγινε ποτέ. Προγράμματα επιδοτήσεων έτρεξαν και τρέχουν μα εμείς απλά «ξυνόμαστε», η «κουτάλα» του σήμερα μας ενδιαφέρει και το μέλλον περνάει από μπρος μας και χάνεται. Καλή η «κουτάλα» αλλά άμα δεν υπάρχει και το «καζάνι» για να ξαναγεμίσει μια ζωή στη μιζέρια θα ζούμε παρέα με τη κουτοπονηριά μας. Ίσως αρπάζοντας την ευκαιρία θα μπορούσε μαζί με τους σεισμολόγους που όλο για τα κουνήματα μας λένε, να γινόταν πχ μια έξυπνη αναφορά και για τις διασκορπισμένες αρχαιότητες με κέντρο αναφοράς τη πατρίδα του Οδυσσέα. Αλλά βέβαια η τρομολαγνεία «πουλάει» στα κανάλια, φτωχαίνει τα νησιά μας όμως και εμείς κοιμόμαστε, ενώ θα μπορούσαμε να πετύχουμε τουλάχιστο μια ισορροπία μεταξύ δυσφήμισης και διαφήμισης. Ανεδαφικό ίσως να φαίνεται αλλά όλα μάρκετινγκ είναι σήμερα καλώς, ή κακώς.
Και όμως αν δει κανείς ψύχραιμα και σε βάθος χρόνου το μέλλον της Θιακοκεφαλονιάς η αλήθεια είναι τελείως διαφορετική.
Οι τωρινές πληγές μπορεί να φαίνονται αξεπέραστες σε ορισμένους, αλλά με σωστές κινήσεις θα ξεπεραστούν και θα επουλωθούν, τα νησιά μας έχουν περάσει χειρότερα και τα καταφέραμε.
Για καλύτερη διαχείριση της κατάστασης απαραίτητο να βοηθήσουμε τους εθελοντές, να τους βοηθήσουμε και να απαιτήσουμε τη παρουσία τους οπουδήποτε. Αυτοί είναι μια ελπίδα φωτός και ακόμα περισσότερο οι νεολαίοι που δε χαμπαριάζουν από ρεμούλες.
Πρέπει όμως να επενδύσουμε για το μέλλον, με τα πασαλείμματα ποτέ δεν πήγε τίποτε καλά, οι μεγάλες νίκες επιτυγχάνονται όταν θέτει κανείς σωστούς και μεγάλους στόχους.
Οι σεισμοί που γκρεμίζουν κανένα τούβλο, αυτού του μεγέθους θα είναι και με σωστή αντιμετώπιση από πλευράς κατασκευών θα είναι απόλυτα αντιμετωπίσιμοι και ακίνδυνοι, πράγμα που αποδεικνύεται καθημερινά.
Τα εγκληματικά «λάθη» σε δημόσια κτήρια παράδειγμα αν δεν επαναλαμβάνονται, οι συνέπιες των σεισμών θα είναι μηδαμινές.
Δε είναι δυνατόν να μην έχουν προβλεφτεί τρόποι άμεσης εκκένωσης σχολείων, ούτε να έχουν κλαπεί πιθανολογώ σίδερα και τσιμέντα στη κατασκευή, να σταματήσει το κουκούλωμα των υπευθύνων είναι έγκλημα κάτι τέτοιο.
Τα «σωθικά» των νησιών μας κυοφορούν ένα άλλου είδους σεισμό που θα γκρεμίσει τα τείχη της αφάνειας και θα δώσει άλλον αέρα, αέρα δημοσιότητας που θα καθορίσει τη τύχη τη δικιά μας μα περισσότερο των παιδιών μας.
Είτε το θέλουν κάποιοι είτε όχι, η Θιακοκεφαλονιά κρύβει στα σπλάχνα της τη «καρδιά» του βασιλείου του Οδυσσέα.
Καμιά σχέση δεν έχει αν είναι το ένα νησί, ή το άλλο.
Και τα δύο νησιά θα ωφεληθούν τα μέγιστα από αυτή τη διεθνή αναγνώριση.
Δεν έχουμε να μοιράσουμε απολύτως τίποτα οι Θιακοί με τους Κεφαλλονίτες εκτός από τα κάθε είδους κέρδη που θα προκύψουν.
Ας μπουν κάποιοι μπροστά, να αγωνιστούν για κάτι που αρκετά εύκολα θα ανακαλυφθεί (πέστε με γραφικό, υπεραισιόδοξο, βλάκα, ότι θέλετε), μα ο Οδυσσέας είναι Θιακοκεφαλλονίτης, απλά σωστή δουλειά δεν έγινε ποτέ.
Προγράμματα επιδοτήσεων έτρεξαν και τρέχουν μα εμείς απλά «ξυνόμαστε», η «κουτάλα» του σήμερα μας ενδιαφέρει και το μέλλον περνάει από μπρος μας και χάνεται.
Καλή η «κουτάλα» αλλά άμα δεν υπάρχει και το «καζάνι» για να ξαναγεμίσει μια ζωή στη μιζέρια θα ζούμε παρέα με τη κουτοπονηριά μας.
Ίσως αρπάζοντας την ευκαιρία θα μπορούσε μαζί με τους σεισμολόγους που όλο για τα κουνήματα μας λένε, να γινόταν πχ μια έξυπνη αναφορά και για τις διασκορπισμένες αρχαιότητες με κέντρο αναφοράς τη πατρίδα του Οδυσσέα.
Αλλά βέβαια η τρομολαγνεία «πουλάει» στα κανάλια, φτωχαίνει τα νησιά μας όμως και εμείς κοιμόμαστε, ενώ θα μπορούσαμε να πετύχουμε τουλάχιστο μια ισορροπία μεταξύ δυσφήμισης και διαφήμισης.
Ανεδαφικό ίσως να φαίνεται αλλά όλα μάρκετινγκ είναι σήμερα καλώς, ή κακώς.