και η ενημέρωση του είχε ως εξής:
Φίλε Γιώργο σου στέλνω κάτι στην επισύναψη.
Αν θέλεις ανάρτησέ το.Ό,τι καλύτερο φίλε για όλους σας, ή καλύτερα όλους μας...
"Υπάρχουν και χειρότερα ,,, "
Είναι μελαγχολική η διαπίστωση ότι το εντυπωσιακό
αυτό αρχαίο μνημείο της περιοχής του χωριού Παλαιομάνινα (ήρθε στο φως
το 1965, έχει διάμετρο 11,20 μέτρων) βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση παρά
τις συνεχείς παρεμβάσεις της Εταιρείας Φίλων των Μνημείων της Παλαιομάνινας
από το πρώτη ημέρα λειτουργίας της μέχρι και πρόσφατα και τα εκτενή
δημοσιεύματα σε βιβλία των συγγραφέων Παναγιώτη Β. Ζώγα (κυρίως) και Δημήτρη
Λ. Στεργίου (δευτερευόντως). Αλλά, ας μην παραπονιόμαστε τότε ότι η πολιτιστική
κληρονομιά είναι ένα ξέφραγο αμπέλι για τους αρχαιοκαπήλους και τους
τυμβωρύχους.
Θολωτός μυκηναϊκός τάφος στους… θάμνους
Βρίσκεται στη Μίλα της Παλαιομάνινας, ήρθε στο φως το
1965, είναι ένας από τους μεγαλύτερους σε όλη την Ελλάδα, αλλά σκεπάζεται από
χώμα, δέντρα, χορτάρια και… αδιαφορία!
Εδώ (στη φωτογραφία), κάτω από
τα δέντρα, τους θάμνους, τα χορτάρια και την αδιαφορία και εγκατάλειψη
βρίσκεται ένας από τους μεγαλύτερους θολωτούς μυκηναϊκούς τάφους όλης
της Ελλάδος με διάμετρο 11,20 μέτρων. Βρίσκεται στη Μίλα της Παλαιομάνινας και
ήρθε στο φως το 1965. Κι όμως, για μιαν ακόμα φορά ο ελληνικός πολιτισμός
«κρύβεται», σα να αποτελεί ντροπή για τους Νεοέλληνες!
Αναδημοσιεύουμε από την «Καθημερινή»
(Κυριακή, 19 Δεκεμβρίου 1965) ολόκληρο το άρθρο που δημοσιεύτηκε για το θολωτό
μυκηναϊκό τάφο που ήρθε στο φως το 1965 και που ανάγεται στην προϊστορική
κατοίκηση της Στερεάς Ελλάδος και μάλιστα στην Υστεροελλαδική
περίοδο, δηλαδή μεταξύ1600 π.Χ. και 1100 π.Χ.
Καλό βράδυ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου