Για την Κεφαλονιά χωρίς επικεφαλίδα.
Η Κεφαλονιά εκτός ενός μικρού ποσοστού που εξαιρείται της γενικής εικόνας ζει εδώ και χρόνια στους ρυθμούς του “Hakuna Matata”. (είναι διάλεκτος Σουαλίχι, σημαίνει "no problem" ).
Αυτό σημαίνει απλά ότι από μυαλά κατά μεγάλο ποσοστό σαβούρωσε!
Βέβαια δεν είναι κάτι τυχαίο αλλά έχει βαθιές ρίζες.
Ο ντόπιος Κεφαλλονίτης βρέθηκε στην πορεία του χρόνου να μην έχει κανέναν ανάγκη έχοντας ακουμπήσει στο εισαγόμενο χρήμα από τον γιό τον καπετάνιο, τον προκομμένο εσωτερικό, είτε εξωτερικό μετανάστη και στις επιχορηγήσεις του κράτους.
Αυτό το εισαγόμενο εισόδημα τζιράριζε πάνω στο νησί με αποτέλεσμα μπορώ να πω μια άνετη ζωή σε σχέση με άλλα μέρη, ή νησιά.
Τη δεκαετία του 1970 ήταν ο νομός με το μεγαλύτερο κατά κεφαλή εισόδημα χωρίς στην ουσία προϊόν παραγωγής που να δικαιολογεί κάτι τέτοιο αφού ούτε καν έστω τουρισμό είχε αναπτύξει, είδος που στην ουσία δεν το ήθελε.
Αποτέλεσμα αυτών μια κοινωνία απομονωμένη και ξεκομμένη από το αύριο.
Το αύριο όμως κάποτε γίνεται σήμερα και τώρα τρέχει και δε φτάνει.
Σήμερα λοιπόν παλεύει θα έλεγα αρκετά σκληρά να ανακτήσει το έδαφος που έχασε, αλλά βρέθηκε εγκλωβισμένη σε κέντρα εξουσίας σάπια που όμως η ίδια δημιούργησε την εποχή του “Hakuna Matata”.
Αυτό που εγώ βλέπω να έχει επιτευχθεί είναι η συσπείρωση των κέντρων εξουσίας είτε αυτοδιοικητικών, είτε οικονομικών σε ένα σώμα με πολλά κεφάλια σαν τη Λερναία Ύδρα.
Και το χειρότερο όλων ο παλιός και ανιδιοτελής “καπετάνιος,” ή μετανάστης που δούλεψε σα το μυρμήγκι και τόσα προσέφερε για να αποκτήσει ο ντόπιος την περηφάνια και την αξιοπρέπειά του, με την κατάλληλη εσωτερική προπαγάνδα του αποδεκτού εκ του πονηρού πάντα ντόπιου συστήματος, σήμερα θεωρείται πρώτα είδος οικονομικής αρπαχτής και δεύτερον μίασμα ως υπεισάγων καινά δαιμόνια επαπειλούμενος και εκφοβιζόμενος δια του κωνείου .
Υπάρχουν βέβαια οι απανταχού συσπειρώσεις συλλόγων και αδελφοτήτων που όμως ποτέ δεν έχω δει να έχουν πάρει Δημόσια θέση είτε θετική, είτε αρνητική σε κάτι που να αφορά σοβαρά την πρόοδο αυτού του τόπου.
Εύκολα βγάζει κανείς συμπεράσματα.
Μπορεί βέβαια να είμαι και ανενημέρωτος, μπορεί και να βρίσκομαι στον δικό μου κόσμο, μπορεί και να είμαι για το Δαφνί αλλά τι να κάμω για να βρω γιατρό πρέπει να πάω στη Πάτρα, άρα μη δίνετε και πολύ σημασία σε τούτα τα αναγραφόμενα.
1) Viva citta di Corleone.
2) Viva Zapata.
3) Βίβα Θοδωρή Κολοκοτρώνη
4) Βίβα κουρλοκομείο
Και επειδή μάλλον θεόκουρλος , δε μπορώ να βρώ τί από τα τέσσερα αντιπροσωπεύει την επικεφαλίδα αυτού του άρθρου ας τοποθετήσει ο καθένας κατά που σκέφτεται.
Σπύρος Ρόκκος
| 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου