ΕΝΑ ΝΕΟ σχόλιο :
Ο ΤΑΦΟΣ ΣΤΑ ΤΖΑΝΝΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ!!
ΚΑΙ Η ΟΜΗΡΙΚΗ ΙΘΑΚΗ,,ΑΠΛΑ ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΤΩΡΙΝΗ ΙΘΑΚΗ!!
ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ,,ΣΑΝ ΤΟΝ ΒΑΡΟΥΦΑΚΗ,, ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΤΑ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΟΥΜΕ!!
αγριοκάτσικα-ζαρκάδια λαγούς ,, και τα κυνηγια στην άνω φώτο,, που να τά βρει στην Τωρινή Ιθάκη? (ραωδια ρ292 και μετά)
ΛΑΙΛΑΠΑ ΚΑΙ ΑΡΓΟΣ,,ΣΚΥΛΙΑ ΙΔΙΑΣ ΡΑΤΣΑΣ,,ΟΧΙ ΤΥΧΑΙΟ, ΚΑΙ ΜΕ ΠΟΛΥ
ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ,,ΣΥΝΔΕΣΗΣ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΚΡΗΤΗΣ
ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΕΤΕ ΝΑ ΠΑΤΕ ΚΑΙ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΚΕΦΑΛΟ ΣΤΙΣ
Υπάρχουν κάποιοι ύμνοι Ομηρικοί λεγόμενοι προς τον Απόλλωνα.
Σε έναν αναφέρονται τα παρακάτω:
στ. 418-429
… « Όμως το στέρεο πλοίο δεν υπάκουε στα πηδάλιά του,
αλλά μακριά απ’ την πλούσια Πελοπόννησο αρμενίζοντας
τράβαε το δρόμο του, κι ο τηλεργής αναξ Απόλλων με άνεμο
το διεύθυνε επιδέξια. Και κείνο ακολουθώνας την πορεία του
έφθασε στην Αρήνη και στην ερατεινή Αργυφέη
και στο Θρύο, το πέρασμα του Αλφειού, και στον καλόχτιστο Αίπυ
και στην αμμουδερή την Πυλο και στους Πύλιους κατοίκους.
Κι έφτασε στους Κρουνούς και στην Χαλκίδα και στην Δύμη
και στην ιερή την Ηλιδα όπου αρχοντεύουν οι Επειοί.
Καθώς πλησίαζε στις Φερές καμαρωτή απ’ του Δία τον ούριο ανεμο,
κάτω απ’ τα νέφη φάνηκαν σ’ αυτούς το απόκρημνο όρος της Ιθάκης
και το Δουλίχιο και η Σάμη και η δασώδης Ζάκυνθος….»
Πώς από τον Άραξο (αρχαία Δύμη περίπου) φαίνονταν το Δουλίχιο, η Σάμη. η Ζάκυνθος και
το απόκρημνο όρος της Ιθάκης?
Φαινόταν η Παλική από την Πάτρα? Αδύνατον.
Και γιατί φαινόταν το βουνό της Ιθάκης και όχι η ίδια η Ιθάκη?
Η μία άποψη είναι ότι ήταν χαρακτηριστικό γνώρισμα της Ιθάκης λόγω ύψους.
Η άλλη ότι πραγματικά μόνο το βουνό της Ιθάκης φαινόταν.
Συμπέρασμα:
Και στις δύο περιπτώσεις η Παλική αποκλείεται άρα οι ύμνοι λένε μπαρούφες κοινώς!
Μόνο που υπάρχει ένα πρόβλημα: Γεωγραφικά το ταξίδι ως προς τα υπόλοιπα δεν έχει πρόβλημα στην περιγραφή και στις ονομασίες.
Κάνω λάθος??
Σημείωση:
Οι Ομηρικοί Ύμνοι αποτελούν μια συλλογή αρχαίων ελληνικών ύμνων σε μέτρο δακτυλικό εξάμετρο, το ίδιο που χρησιμοποιείται στην Ιλιάδα και την Οδύσσεια. Στην Αρχαιότητα, οι ύμνοι αυτοί αποδίδονταν στον Όμηρο: η πρώτη αναφορά σε αυτούς σε γραπτό κείμενο γίνεται από τον Θουκυδίδη.
Σπ. Ρόκκος