Το σύνδρομο των καταλήψεων

αρθρο που εστάλη από Ορφέα Τζανετόπουλο

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

          Στην Ελλάδα το σύνδρομο των καταλήψεων αποδεικνύεται δυσίατο και επικίνδυνο. Οι καταλήψεις εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και δημοσίων και ιδιωτικών κτιρίων, και η με τον τρόπο αυτό  εκβιαστική πίεση προς την κυβερνητική εξουσία έχουν συνήθως το επιθυμητό αποτέλεσμα, μόνο για τους καταληψίες. Το σύνθημα ότι ενεργούν για το καλό του λαού είναι παραπλανητικό. Ενεργούν μόνο για το δικό τους συμφέρον, σε βάρος του γενικού οφέλους. Το του Λουδοβίκου ΙΔ΄ «To κράτος είμαι εγώ» το εκφράζουν παραλλαγμένο στο «Ο λαός είμαστε εμείς»...

          Η χρήση του συνδρόμου των καταλήψεων στην ελληνική κυβέρνηση ως πετυχημένης μεθόδου διαπραγμάτευσης ήταν βέβαιο ότι θα απετύγχανε στη διαπραγμάτευση με τους πιστωτές.   Και μην παραπλανιόμαστε ότι η διαπραγμάτευση αυτής της κυβέρνησης ήταν πιο πετυχημένη από της προηγούμενης, ως, δήθεν, πιο σκληρή. Στην πραγματικότητα η κυβέρνηση  αποδείχθηκε αναποτελεσματική, με τις παλινωδίες της, και αντιπαθής στους πιστωτές, με τις πομπώδεις και αλαζονικές εκφράσεις στελεχών της και τους εκ μέρους τους υβριστικούς χαρακτηρισμούς σε βάρος εκείνων, των οποίων ζητάει τη συνδρομή...  Πετυχημένη θα ήταν η διαπραγμάτευση αν είχε εγκαίρως ολοκληρωθεί και το αποτέλεσμα της ήταν καλύτερο από αυτό της προηγούμενης κυβέρνησης...

          Σήμερα οι μάσκες του Ζορό έπεσαν. Βιώνουμε τις πιο μαύρες ημέρες μετά τη μεταπολίτευση. Σήμερα έχουμε την υποχρέωση να πληρώσουμε τη δόση στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ενώ λεφτά δεν υπάρχουν...Σήμερα οι Τράπεζες είναι κλειστές, τα ΑΤΜ υπό έλεγχο, και ο λαός,  μαζί και οι ξένοι τουρίστες, σε απόγνωση και πανικό...

Επί πλέον είμαστε μπρος σε δημοψήφισμα, με ασαφές τι και γιατί ψηφίζουμε. Δεν υπάρχει επαρκής ενημέρωση για την πρόταση των πιστωτών μας, και δεν γνωρίζουμε την αντιπρόταση της ελληνικής κυβέρνησης, ούτε και την πολιτική της για την επόμενη ημέρα, για το πώς θα βγούμε από το βάραθρο της πτώχευσης. Θα έπρεπε να γνωρίζουμε τη διαφορά πρότασης – αντιπρότασης και το χάος μεταξύ των εξαγγελιών στη Θεσσαλονίκη και όσων προτείνουν σήμερα... ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ και κοντά η «Χρυσή Αυγή» μόνο συνθήματα κραυγάζουν, που όμως δεν μας χορταίνουν... Για την επόμενη ημέρα «ποιούν την νήσσαν»...

          Με τα τραγικά μέτρα που ελήφθησαν ήδη γευόμαστε τη δυστυχία της επόμενης ημέρας. Η γνώση της είναι καθοριστική για την απόφαση μας τι θα ψηφίσουμε. Στην ουσία ψηφίζουμε: ΝΑΙ στη ρύθμιση του χρέους ή πτώχευση; ΝΑΙ στον περιορισμό του εισοδήματος ή φτώχεια; ΝΑΙ στο Ευρώ ή δραχμή;  Τελικά ΝΑΙ στην Ευρωπαϊκή Ένωση ή αποχώρηση από αυτήν, όταν όλες οι χώρες της Ευρώπης είναι εντός και όσες δεν είναι (Αλβανία, Σκόπια, Τουρκία) επιδιώκουν να μπουν;...Η απάντηση κάθε Έλληνα που πονάει την Πατρίδα δεν μπορεί να είναι άλλη από ένα μεγάλο και αποφασιστικό ΝΑΙ.-