ΑΓΑΠΗ
Μια φώκια ξέβρασε εχθές
στην αμμουδιά το κύμα,
πληγές στο σώμα έφερε
μάλλον ανθρώπου θύμα.
Περίλυπη έστεκε κοντά
και το δικό της ταίρι,
πάλευε εναγώνια
βοήθεια να προσφέρει.
και το δικό της ταίρι,
πάλευε εναγώνια
βοήθεια να προσφέρει.
Πότε της μίλαγε γλυκά
δίνοντας τα φιλιά της,
ύστερα την περίκλειε
μέσα στην αγκαλιά της.
δίνοντας τα φιλιά της,
ύστερα την περίκλειε
μέσα στην αγκαλιά της.
Πήγαινε και ερχότανε
κοντά της την καλούσε
το κλάμα σ’ ανατρίχιαζε
κι ως την γλυκοκοιτούσε.
κοντά της την καλούσε
το κλάμα σ’ ανατρίχιαζε
κι ως την γλυκοκοιτούσε.
Ώρες πολλές προσπάθησε
κι απογοητευμένη
έφυγε αργά στα ανοιχτά
κοιτώντας πίσω της συχνά
βαθιά συντετριμμένη.
κι απογοητευμένη
έφυγε αργά στα ανοιχτά
κοιτώντας πίσω της συχνά
βαθιά συντετριμμένη.
Πόση τα ζώα κρύβουνε
αγάπη και αισθήματα
ίσως θα έπρεπε απ’ αυτά
να παίρναμε μαθήματα !
αγάπη και αισθήματα
ίσως θα έπρεπε απ’ αυτά
να παίρναμε μαθήματα !
ΔΗΜ.ΑΡΜΟΔΩΡΟς
ΚΑΙ
ΠΟΡΟΣΝΙΟΥς ,,, ΕΥΤΥΧΩς ΠΟΥ ΔΕΝ ΒΓΗΚΕ
ΡΙΜΝΑ ΣΑΝ ΤΟ ΔΕΛΦΙΝΙ ΣΤΗΝ ΣΚΑΛΑ
Τση δεκατρείς του Γεναριού
φαρμακωμένη μέρα,
ήλθʼ ο δεσπότης στο χωριό
κιʼ έβαλε τον αγέρα.
Με τον αγέρα πούβαλε
χωρίς να μπουνατσάρει
οι Σκαλισιάνοι στο γιαλό
εβρήκαν ένα ψάρι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου