Τα ΤΕΙ και ο επιτάφιος τους Περικλέους.

Γράφει ο Παυλος Παπαδατος

Τα ΤΕΙ και ο επιτάφιος του Περικλέους.

(Ζητάμε αυτό που δεν γίνεται και όχι αυτό που μας συμφέρει)!

 

Συνήθως ο απροετοίμαστος άνθρωπος βρίσκεται συνεχώς προ εκπλήξεων. Για όλα τα κακά που του συμβαίνουν, του φταίνε οι άλλοι ή η τύχη. Ούτε καν μπορεί να διανοηθεί ότι ίσως φταίει ο ίδιος. Πήγα λοιπόν, πριν από λίγες ημέρες στο Ληξούρι σε συναυλία-διαμαρτυρία που έκαναν οι φοιτητές των ΤΕΙ με σκοπό να εγείρουν τις μάζες και αυτές, με τη σειρά τους, να πιέσουν την πολιτική ηγεσία, ώστε τα ΤΕΙ, που σύντομα θα κλείσουν σε όλη την Ελλάδα, να μείνουν στο Ληξούρι!


 Οι παρευρισκόμενοι δεν ήταν και πολλοί, γιατί σίγουρα γνώριζαν περισσότερα… από τους διοργανωτές της συναυλίας-διαμαρτυρίας. Φυσικά, απόντες ο δήμαρχος, ο περιφερειάρχης ο αντιπεριφαρειάρχης, η βουλευτής και όλοι οι άλλοι επίσημοι!
Το πλήθος μικρό, οι ομιλητές φυσικά πολλοί και ακόμη περισσότερες οι προτάσεις σωτηρίας των ήδη πεθαμένων ΤΕΙ. Το μενού των προτάσεων περιελάμβανε πορεία στην Σταδίου, στην Πανεπιστήμιου, στο Σύνταγμα, στην πλατεία Αργοστολίου, δημοτικά ψηφίσματα και διάφορες άλλες ιδέες, και φυσικά οι ομιλητές στόλισαν τα μέλη της επιτροπής που πρότεινε το κλείσιμο των ΤΕΙ Ληξουρίου, με τα προσήκοντα επίθετα.
 Κανείς όμως εν των ομιλούντων δεν διερωτήθηκε γιατί ουδείς εκ των αρμοδίων δεν είχε εγκαίρως συναντήσει τα μέλη της επιτροπής, ώστε να τους εξηγήσει γιατί η σχολή μουσικών οργάνων θα πρέπει να μείνει στο Ληξούρι. (ως γνωστόν, η εν λόγω επιτροπή εργαζόταν για μήνες προτού βγάλει το πόρισμα της απομάκρυνσης των ΤΕΙ)!
 Είναι απίστευτο. Ζητούσαμε να γίνει κάτι που δεν γίνεται –να μην κλείσουν τα ΤΕΙ- και δεν ζητούσαμε να γίνει αυτό που μας συνέφερε το Ληξούρι και που μπορούσε να γίνει: Να γίνει η σχολή πανεπιστημιακή και να μείνει στο Ληξούρι! Φυσικά, ούτε που διανοήθηκα να πάρω τον λόγο, γιατί θα μιλούσα εκτός θέματος… Μετά το πέρας των ομιλιών, κάλεσα κατ’ ιδίαν έναν θεσμικό εκπρόσωπο και του είπα το εξής: Τα προβλήματα δεν λύνονται με αυτό τον τρόπο. Πρέπει άμεσα να συσταθεί μία επιτροπή από ανθρώπους που να γνωρίζουν «γράμματα», να εκπονηθεί μία μελέτη σκοπιμότητας που να αποδεικνύει γιατί η σχολή των ΤΕΙ πρέπει να παραμείνει στο Ληξούρι και να ενσωματωθεί ως πανεπιστημιακή σχολή στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο.

Του είπα μάλιστα ότι εγώ ο ίδιος προτίθεμαι να συμμετάσχω στην επιτροπή και, με επικεφαλής τη βουλευτή, να επισκεφτούμε τον υπουργό και να του εξηγήσουμε ποιο είναι το όφελος του πανεπιστημίου, αλλά και των φοιτητών από την παραμονή της σχολής στο Ληξούρι. Η έμφαση πρέπει να δοθεί στα οφέλη που θα αποκομίσουν οι φοιτητές αλλά και το ίδιο το πανεπιστήμιο αν μείνει η σχολή στο Ληξούρι και όχι μόνο στη ζημιά που θα πάθει το Ληξούρι αν φύγει η σχολή.

Η απάντηση που πήρα με εξέπληξε: Eμείς δεν έχουμε καμία υποχρέωση να εξηγήσουμε στον υπουργό γιατί πρέπει να μείνει η σχολή στο Ληξούρι. Αυτός είναι υποχρεωμένος να μας εξηγήσει γιατί κλείνει τη σχολή…!
 Είδα έναν έναν τους παρευρισκόμενους να αποχωρούν από το σημείο σύναξης και το μυαλό μου πήγε στην τελευταία φράση του «Επιτάφιου του Περικλέους»: «Νῦν δὲ ἀπολοφυράμενοι ὃν προσήκει ἑκάστῳ ἄπιτε». «Τώρα, ο καθένας από εμάς, αφού κλάψει το ΤΕΙ, ας πηγαίνει σπίτι του». Εν κατακλείδι: Aς αντιληφθούμε όλοι μας ότι πολλές φορές η λύσεις δεν απαιτούν κόπο αλλά τρόπο!

 Σημείωση Καλά. Άγιο είχαμε και δεν πήγε, ο δήμαρχος στην Κέρκυρα για να εκθέσει σε πανεπιστημιακούς και στον Πρωθυπουργό τους λόγους για τους οποίους δεν πρέπει να κλείσουν τα ΤΕΙ ΛΗΞΟΥΡΙΟΥ.
Τότε… η ταφόπετρα της σχολής θα ήταν εξασφαλισμένη!
(Τόσα χρόνια, τι είδους προβολή έκανε ο δήμος στο Ληξούρι και στα ΤΕΙ του;
Πότε προβλήθηκε το Ληξούρι ως η πολιτιστική πρωτεύουσα το νομού μας;)