Eλαιόλαδο, η ώρα του Απολογισμού και του...Συλλογισμού.

 πηγη   

Gerasimos Valsamis

Έχοντας συμπληρωθεί το 98% της Ελαιοκομικής σεζον 2023-2024, στις Ελαιοπαραγωγικές Μεσογειακές χώρες,

αποτυπώνεται ακόμη μια χρονιά ότι τίποτε δεν πάει πλέον καλά.

Το χειρότερο όμως, δεν έχει έλθει ακόμη, καθώς όλα τα μέχρι σήμερα δεδομένα, σε τίποτε δεν συνηγορούν για κάποια (έστω και μικρή) ανάκαμψη στην προσεχή Ελαιοκομική σεζόν 2024-2025.

Εν συντομία,

η πρωτόγνωρη και οικτρά φτωχή Ελαιοπαραγωγική σεζόν 2023-2024, στις χώρες της Μεσογείου, απεικονίζονται ως εξής:

-Ισπανία, 760.000 τόνους Ελαιολάδου, έναντι των 1,075 εκατ. τόνων ελαιολάδου, της προηγούμενης σεζόν (2022-2023), με μια φετινή ποιότητα που αγγίζει τον γενικό όρο "Καλή" (ούτε πολύ καλή, ούτε εξαιρετική...).

-Ιταλία, 292.000 τόνους Ελαιολάδου, έναντι των 370.000 τόνων της προηγούμενης σεζόν, με την φετινή ποιότητα "κακή" εκτός μιας μικρής ποσότητας (30.000 τόνων) στην Β. Ιταλία, που ήταν ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ.

-Ελλάδα, 128.000 τόνους Ελαιολάδου, έναντι των 280.000 τόνων της προηγούμενης σεζόν, με την φετινή ποιότητα στα ίδια επίπεδα με την Ισπανία και εκείνα της Ιταλίας (με μοιρασμένα ποσοστά μεταξύ: κακής, καλής και εξαιρετικής).

-Τυνησία, 210.000 τόνους Ελαιολάδου, έναντι των 260.000 τόνων της προηγούμενης σεζόν, μα με το μεγαλύτερο ποσοστό της φετινής παραγωγής να χαρακτηρίζεται ως ποιότητα "κακή".

-Μαρόκο, 90.000 τόνους Ελαιολάδου, έναντι των 180.000 τόνων της προηγούμενης σεζόν, με την φετινή ποιότητα στα επίπεδα της Τυνησίας.

-Τουρκίας ομού με το Αζερμπαιτζαν, 180.000 τόνους Ελαιολάδου, έναντι των 325.000 τόνων της προηγούμενης σεζόν, με την φετινή ποιότητα χαρακτηριζόμενη "καλή".

-Πορτογαλία, 128,000 τόνους Ελαιολάδου, έναντι των 156.000 τόνων της προηγούμενης σεζόν, με την φετινή ποιότητα να χαρακτηρίζεται ως "καλή".

Για να έχουμε μια καλύτερη εικόνα των δεδομένων (για το τι μέλλει γενέσθε...), καταθέτω μια λίστα Ελαιουργικής παραγωγής των υπόψη χωρών, των τελευταίων τριών Ελαιοπαραγωγικών σεζόν

.

-Ισπανία: (σε τόνους Ελαιόλαδου)

2023-24 760.000

2022-23 1,075 εκατ.

2021-22 1,487 εκατ.

-Ιταλία

2023-24 292.000

2022-23 370.000

2021-22 329.000

-Ελλάδα

2023-24 128.000

2022-23 280.000

2021-22 227.000

-Τυνησία

2023-24 210.000

2022-23 260.000

2021-22 240,000

-Μαρόκο

2023-24 90.000

2022-23 180.000

2021-22 210.000

-Τουρκία (+Αζερμπαιτζαν)

2023-24 180.000

2022-23 325.000

2021-22 227.500

-Πορτογαλία

2023-24 128.000

2022-23 156.000

2021-22 206.200

1η ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η ΦΘΙΝΟΥΣΑ πορεία των κατεξοχήν Ελαιοπαραγωγικών (Μεσογειακών) Χωρών και ολάκερης της ΥΦΗΛΙΟΥ, δεν είναι φετινό "πρόβλημα" που ακούσαμε να "δικαιολογείται" από τις καιρικές ανωμαλίες και ασθένειες της περιόδου 2023-2024...

Είναι με συνεχή φθίνουσα πορεία, που πρωτο-παρατηρήθηκε την τελευταία 15ετία και παρόλα τα μέτρα που λήφθηκαν, παρόλο του ότι εκατομμύρια εκτάρια ελαιώνων προστέθηκαν σε κάθε χώρα, αντί να αυξάνεται αντίστοιχα η παραγωγή, αυτή όχι μόνον φθίνει, αλλά πάει να πιάσει...πάτο.

Τα αίτια;

"ΕΡΕΥΝΟΝΤΑΙ" ως μανθάνουμε κι εμείς οι "αδαείς"...

Προσωπική μου γνώμη;

Θέτω τα ΑΙΤΙΑ με ιεραρχική σειρά:

1. Το συνεχές Υπερ "πρεσσάρισμα" στα δέντρα (με υπερ-πότισμα, λιπάνσεις και τα συναφή) για υπερ-αποδώσεις σε καρπό, τα "τερμάτισαν".

2. Ναι και οι μεταβολές των κλιματικών συνθηκών (άλλοι το ονομάζουν "Κλιματική αλλαγή") τα αποτέλειωσαν.

3. Οι "διάδοση" Ποικιλιών σε άλλους "τόπους" (από χώρα σε Χώρα) αποδείχτηκε ολέθρια. Η κάθε Ποικιλία ελαιοδένδρων "αναγνωρίζει" μόνον το αρχέγονο δικό της ΜΙΚΡΟΚΛΙΜΑ του τόπου όπου "άντρωσε". Δεν προσαρμόζεται σε νέους τόπους, ανάλογα με τις "απαιτήσεις" των Αθρώπων.

Η Φύση δεν χειραγωγείται.

2η ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Όλες οι αναφερόμενες ποσότητες αφορούν την κατ' έτος παραγωγή και όχι την κατ' έτος ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ. (όχι δλδ τις διαθέσιμες ποσότητες προηγούμενης/ων σεζόν + την ετήσια παραγωγή).

3η ΣΗΜΕΙΩΣΗ:

Στο προκύπτον ερώτημσ, αν η κατάσταση είναι αναστρέψιμη...

Σαφώς και είναι, αλλά αφορά την αλλαγή νοοτροπίας και εφόσον αυτή προκύψει το πότε; (δλδ πόσες δεκαετίες θα χρειαστούν).

Όλες οι αντιδράσεις:

14Gus Georgopoulos και 13 ακόμη