Αναρτηση πριν δυο μερες με την επισκεψη εκδρομης agelos travel στο Οχυρο Ρουπελ
και μια ενημερωτικη παλια αναφορα αναρτηση στον συνδεσμο ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΕΤΑΞΑΣ
σε βοηθιτικο μου μπλοκ
και
Εν συνεχεια αναρτησης ,, και σαν ενημερωση εργα που εγιναν ειδικα στο χωριο μας , απο Ιωαννη Μεταξα η πλατεια μας που τουλαχιστον ακομα φερνει το ονομα του, η γεφυρα στενου, ο Δρομος προς Λιμανι Πορου, και φυσικα και ο λογος που ο Πορος αποτελεσε προσβαση μονοπωλειου με την κατασκευη και του μωλου πλατειας, αλλα και το ξεκινημα δημιουργιας του Λιμανιου μας που αποτελει την προσβαση -Πυλη (Περασμα=Πορος) με την χωρα μας!
Αναρτω και σχετικες φωτο.
Το 1936 η Ελλάδα αρνήθηκε να συνεχίσει να πληρώνει το δάνειο που είχε συνάψει με τη βελγική τράπεζα Societe Commerciale de Belgique. Η κυβέρνηση του Βελγίου προσέφυγε στο Διαρκές Δικαστήριο του Διεθνούς Δικαίου της Κοινωνίας των Εθνών, κατηγορώντας την Ελλάδα ότι αθετεί τις διεθνείς της υποχρεώσεις.
Η φασιστική κυβέρνηση εκείνης της εποχής υπέβαλε υπόμνημα στο δικαστήριο, όπου, ανάμεσα στα άλλα, προέβαλε τους παρακάτω ισχυρισμούς, οι οποίοι και έγιναν πανηγυρικά δεκτοί από το δικαστήριο αυτό :«Η Κυβέρνηση της Ελλάδος, ανήσυχη για τα ζωτικά συμφέροντα του Ελληνικού λαού και για την διοίκηση, την οικονομική ζωή, την κατάσταση της υγείας και την εσωτερική και εξωτερική ασφάλεια της χώρας, δεν θα μπορούσε να προβεί σε άλλη επιλογή. Όποια κυβέρνηση κι αν ήταν στη θέση της θα έκανε το ίδιο» («Yearbook of the International Law Commission*. 1980, v.l, σελ. 25).
Η υπόθεση τράβηξε σε μάκρος και το 1938, η τότε ελληνική κυβέρνηση – η φασιστική κυβέρνηση του Ιωάννη Μεταξά -, υπέβαλε νέο υπόμνημα, όπου τόνιζε τα παρακάτω αυτονόητα, τα οποία δεν τόλμησε ούτε καν να σκεφθεί το ψοφοδεές και εν τοις πράγμασι, προδοτικό επιτελείο του ΓΑΠ, αλλά πιστεύω και η μεγίστη πλειοψηφία της ελληνικής ελίτ, η οποία διακατέχεται από ένα ελλειμματικό πατριωτισμό :
«Ενίοτε μπορεί να υπάρξει μια έκτακτη κατάσταση «η οποία κάνει αδύνατο για τις Κυβερνήσεις να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους προς τους δανειστές και προς τον λαό τους: οι πόροι της χώρας είναι ανεπαρκείς για να εκπληρώσουν και τις δυο υποχρεώσεις ταυτόχρονα. Είναι αδύνατο να πληρωθεί το χρέος και την ίδια ώρα να παρασχεθεί στον λαό η κατάλληλη διοίκηση και οι εγγυημένες συνθήκες για την ηθική, κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη. Το οδυνηρό πρόβλημα προκύπτει όταν πρέπει να επιλέξει κανείς ανάμεσα στα δυο καθήκοντα. Το ένα πρέπει να υποχωρήσει έναντι του άλλου. Ποιο πρέπει να είναι αυτό;… Η θεωρία αναγνωρίζει σ’ αυτό το ζήτημα ότι το καθήκον μιας Κυβέρνησης να εξασφαλίζει την εύρυθμη λειτουργία των βασικών δημόσιων υπηρεσιών υπερτερεί έναντι της πληρωμής των χρεών της. Από κανένα Κράτος δεν απαιτείται να εκπληρώσει, μερικά ή συνολικά, τις χρηματικές του υποχρεώσεις αν αυτό θέτει σε κίνδυνο τη λειτουργία των δημόσιων υπηρεσιών του και έχει σαν αποτέλεσμα την αποδιοργάνωση της διοίκησης της χώρας. Στην περίπτωση όπου η πληρωμή του χρέους του θέτει σε κίνδυνο την οικονομική ζωή ή τη διοίκηση, η Κυβέρνηση είναι, κατά τους συγγραφείς, υποχρεωμένη να διακόψει, ή ακόμη και να μειώσει την εξυπηρέτηση του χρέους» (στο ίδιο).
Το Διεθνές Δικαστήριο αποδέχτηκε το σκεπτικό της ελληνικής φασιστικής κυβέρνησης, δικαίωσε την Ελλάδα και φιλοτέχνησε ένα ουσιώδες νομικό προηγούμενο που χρησιμοποίησαν πολλές χώρες ανάμεσα σε αυτές και η Αργεντινή του αειμνήστου προέδρου Νέστορ Κίχνερ, ο οποίος το 2003 επέλεξε, έναντι της εξαθλίωσης του λαού που επέβαλλαν τα προγράμματα του ΔΝΤ, να διαγράψει μονομερώς το μεγαλύτερο μέρος του δημόσιου χρέους.
Αυτό, που τόλμησε και επέτυχε η φασιστική Ελλάδα του Μεταξά το 1938, αρνείται ακόμη και να το σκεφθεί η δημοκρατική Ελλάδα του ΓΑΠ (και της ουσιαστικά απάτριδος ελληνικής ελίτ), ο οποίος διακήρυξε την, εξ αρχής, άρνησή του να προβεί σε αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, για να προστατεύσει τους … δανειστές της χώρας και όχι τον ελληνικό πληθυσμό, λέγοντας στην γερμανική εφημερίδα “die Zeit” ότι :
“Εάν σκοπεύαμε να κάνουμε κάτι τέτοιο, δηλαδή να προβούμε σε αναδιάρθρωση του χρέους, θα ήταν πιο έξυπνο να το κάνουμε όταν άρχισε η κρίση. Ακριβώς αυτό είναι που θέλουμε να αποτρέψουμε. Θέλουμε να είμαστε απόλυτα αξιόπιστοι έναντι των πιστωτών μας”.
Και για να είναι “απόλυτα αξιόπιστος έναντι των πιστωτών” ο ΓΑΠ εγκατέλειψε κάθε ίχνος διαπραγμάτευσης με τους Ευρωπαίους “εταίρους” και την τρόϊκα, παραδίδοντας την χώρα στις διεστραμμένες ορέξεις των δανειστών της και οδηγώντας την στο απόλυτο κοινωνικό αδιέξοδο και στην καταστροφή…
Το "μεγάλο" ερώτημα που τίθεται κάθε επέτειο. Ένα ερώτημα που ήδη έχει απαντηθεί από τον ίδιο τον Μεταξά και όμως συνεχίζει να γίνεται αντικείμενο συζήτησης κάθε χρόνο, με έντονη την ιδεοληπτική λίγδα του διχασμού που μαστίζει τον Ελληνισμό.
Αυτό ακριβώς εξηγεί την ιστορική αγνωσία που επιβάλλουν διαχρονικά οι κυβερνήσεις στους Έλληνες. Που κρύβουν έντεχνα τα πραγματικά γεγονότα γιατί είναι κόλαφος για τους μετέπειτα (αλλά και διαχρονικούς) εξουσιαστές του Ελληνισμού, που δεν πρέπει να μάθει. Πρέπει μόνο να γνωρίζει ότι του λένε στο κόμμα ή στην γιάφκα. Πρέπει να μεγαλώνει με αδελφοκτόνο φανατισμό και φοβικά σύνδρομα τερατολόγων για να μην βλέπει ποτέ τον πραγματικό εχθρό, τον πραγματικό απατεώνα. Να νομίζει ότι η "νέα τάξη πραγμάτων" είναι δημιούργημα τερατόμορφων σιωνιστών, να πιστεύει ότι ο Λένιν ήταν "μέγας επαναστάτης", οι μεν να θεωρούν τον Μεταξά "τρομερό φασίστα"και να πετούν πέτρες στους άλλους που τον θεωρούν "τεράστιο πατριώτη"! Όλα αυτά θα λυνόντουσαν εάν υπήρχε μία απλή παράθεση των ιστορικών γεγονότων, χωρίς κανένα χρώμα. Πως όμως θα πωλούσε ο Σημίτης την Ελλάδα στους Γερμανούς εάν τα Ελληνόπουλα διδάσκονταν τις θηριωδίες του Χίτλερ, του Μουσολίνι και του Κεμάλ κατά του Ελληνισμού; Αντίθετα, ο Χίτλερ έπρεπε να παρουσιάζεται ως "φιλέλληνας" και η Σμύρνη ως "συνωστισμός" από τα προδοτικά απόβλητα της εξουσίας. Πως θα θησαύριζε η ντόπια προδοτική και εθνοκτόνος ελίτ εάν ο Έλληνας δεν πίστευε ότι για όλα φταίει ο "καπιταλισμός ή ο Σιωνισμός" αλλά ποτέ ο Προβόπουλος;
Πόσο "μάγκας" θα ένιωθε ο "ξέρεις ποιός είμαι 'γω" ελληναράς πασοκωστόπουλος εάν διδασκόταν ότι Αρμένιοι και Εβραίοι κυνήγησαν και εκτέλεσαν μέχρις ενός τους εμπνευστές της γενοκτονίας τους ενώ εμείς δεν πειράξαμε τρίχα Γερμανού, Σκοπιανού, Αλβανού ή Βόσνιου γιατί σφαζόμασταν μεταξύ μας; Πόση οργή θα ένιωθαν τα εγγόνια του μετώπου εάν μάθαιναν ότι οι δοσίλογοι συνεργάτες των Γερμανών χωρίστηκαν έντεχνα σε "εθνικόφρονες" και "κομμουνιστες" οδηγώντας την αλληλοεξόντωση και την "επόμενη μέρα"; Γεμάτη και αυτή με Σημίτηδες, Χριστοφοράκους, Παγκάλους, Βουλπιώτηδες, Ράλληδες κλπ.
Πόσο θα άλλαζε η κοινωνία εάν μάθαιναν ότι τον Βελουχιώτη τον σκότωσαν παρέα "Κομμουνιστές και Εθνικόφρονες"; Φευ. Την εξουσία την βολεύουν οι Μελιγαλάδες και όχι οι Γοργοπόταμοι.
Την απάντηση λοιπόν για το ποιός είπε το "ΟΧΙ", ποιός έφτιαξε τη "Νέα Τάξη" και όλα τα συναφή, την δινει ο ίδιος ο Μεταξάς. Εάν το είχαν διδάξει όμως στα σχολεία, σήμερα δεν θα υπήρχε μνημόνιο.
Πόσο "μάγκας" θα ένιωθε ο "ξέρεις ποιός είμαι 'γω" ελληναράς πασοκωστόπουλος εάν διδασκόταν ότι Αρμένιοι και Εβραίοι κυνήγησαν και εκτέλεσαν μέχρις ενός τους εμπνευστές της γενοκτονίας τους ενώ εμείς δεν πειράξαμε τρίχα Γερμανού, Σκοπιανού, Αλβανού ή Βόσνιου γιατί σφαζόμασταν μεταξύ μας; Πόση οργή θα ένιωθαν τα εγγόνια του μετώπου εάν μάθαιναν ότι οι δοσίλογοι συνεργάτες των Γερμανών χωρίστηκαν έντεχνα σε "εθνικόφρονες" και "κομμουνιστες" οδηγώντας την αλληλοεξόντωση και την "επόμενη μέρα"; Γεμάτη και αυτή με Σημίτηδες, Χριστοφοράκους, Παγκάλους, Βουλπιώτηδες, Ράλληδες κλπ.
Πόσο θα άλλαζε η κοινωνία εάν μάθαιναν ότι τον Βελουχιώτη τον σκότωσαν παρέα "Κομμουνιστές και Εθνικόφρονες"; Φευ. Την εξουσία την βολεύουν οι Μελιγαλάδες και όχι οι Γοργοπόταμοι.
Την απάντηση λοιπόν για το ποιός είπε το "ΟΧΙ", ποιός έφτιαξε τη "Νέα Τάξη" και όλα τα συναφή, την δινει ο ίδιος ο Μεταξάς. Εάν το είχαν διδάξει όμως στα σχολεία, σήμερα δεν θα υπήρχε μνημόνιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου