λιγο ποίηση, για καλό Σαββατοκύριακο

δείτε και  ανακαιφαλαίωση

ΠΟΙΗΣΗ ,ΚΑΙ ΡΙΜΝΕΣ

 

 Ο αστεγός και  Προσκλητήριο

από 

Γεώργιος Βελλιανίτης

Σε βλέπει με απάθεια.
Δε θέλει τη συμπάθεια.

΄Αλλον κόσμο ατενίζει.
΄Όμως, σε προβληματίζει.

Απ’ τη ζωή ηττήθηκε.
Απ’ όλα παραιτήθηκε.

Κουβαλάει την κατάρα.
Είναι από άλλη φάρα.

Περιφρονούσε τα πάντα.
΄Ετσι, βρέθηκε στην πάντα.

Επέρασε πολύς χρόνος
για να τον κυριεύσει ο πόνος.

Δεν θέλησε ν’ αποφύγει,
απ’ το χάος να ξεφύγει.

΄Εδιωχνε τις ευκαιρίες.
΄Εχει πολλές αμαρτίες.

΄Ηξερε. Μετά τη στροφή,
βρισκόταν η καταστροφή.

Κείνος όμως το δικό του.
Το μακρύ και το κοντό του.

Ποτέ δεν έκανε καλό.
΄Ητανε άρρωστο μυαλό.

Κυριευμένος απ’ τα πάθη,
Έκανε τα ίδια λάθη.

Στον κόσμο του ζεί ο τρελλός.
Σαν πρόβατο απολωλός.

Σε πειρασμό μη σε βάζει.
Τέτοιος τύπος δεν αλλάζει.

Τον κατάστρεψε το μένος.
Είναι καταδικασμένος!….

Γεώργιος Βελλιανίτης

ΠΡΟΣΚΛΗΤΗΡΙΟ

Εμπρός! Γενναίοι. Τίμιοι.
Με ψηλά το κεφάλι,
να σώσουμε τη Χώρα μας
από το μαύρο χάλι.

Τη βλέπουμε να μας καλεί
να βοηθήσουμε πάλι.
Την εξασθένησε πολύ
η φοβερή σπατάλη.

Την επροδώσαν οι σοφοί.
Ετάξανε παλάτια.
Στις κραυγές ήτανε κουφοί,
Της βγάλανε τα μάτια.

Εκραύγαζαν οι ειδικοί
κόντρα στην αδικία.
Οι Ψεύτες ήταν Moχθηροί.
Είχαν πολλή κακία.

Εμπρός να ανακτήσουμε
τ' απωλεσθέντα ήθη.
Τιμή να αποκτήσουμε
που χάθηκε στη λήθη!......