ΑΧ ΑΥΤΟ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΟΥΝΕΛΙ ,,ΤΙ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ!
ΓΝΩΣΗ ΑΠΟ ΠΑΝΤΟΥ,, ΚΑΘΕ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΗΣ! ΣΕ
Μια και αρχίσαμε τα Πασχαλιάτικα να συνεχίσω με κάποιο έθιμο Θιακοκεφαλλονίτικο που δε γνωρίζω αν είναι γνωστό.
Ότα παντρεύτηκε ο πατέρας μου τη μάνα μου ήτανε λίγο πριν το Πάσχα. Μια μέρα λοιπόν της Μεγάλης εβδομάδας πρωί – πρωί βλέπει ένας ψαράς τη νόνα μου στη παραλία να πετάει κάτι στη θάλασσα να κάνει κάτι σταυρούς και να φεύγει.
Τι θέλει αυτή πρωί - πρωί σου λέει? Να δείς που έκαμε μάγια στη νύφη και τα έριξε στη θάλασσα για να πιάσουνε!
Πάει τη βάρκα κοντά και βλέπει κάτι να επιπλέει, το πιάνει και ήτανε ένα κόκκινο αυγό ανάλαφρο!
Το Πασχαλινό αυγό που δεν έσπαε το βάζανε στα εικονίσματα όλο το χρόνο οι παλιές νοικοκυρές και τη Μεγάλη εβδομάδα το ρίχνανε στη θάλασσα για γούρι και για να αντικατασταθεί φυσικά από το καινούριο.
Μάγια πάντως δεν ήτανε! Την ιστορία μου την είπε γελώντας αρκετά χρόνια μετά ο ψαράς, γέρος πιά και την περίοδο της ζωής που περνά ο καθένας με τις καλές μα και κακές αναμνήσεις του.
Χα χα χα χα.
