Καλή Σαρακοστή. Η οποία ως φαίνεται δεν θα διαρκέσει σαράντα ημέρες αλλά αρκετά χρόνια!

ΑΡΘΡΟ  ΠΑΥΛΟΥ ΠΑΠΑΔΑΤΟΥ

Χωρίς γουάν και ρούβλια!

Στο προηγούμενο άρθρο μου έγραφα ότι: «Είτε η πέτρα πάει στο αυγό, είτε το αυγό στην πέτρα, πάντα το αυγό θα σπάσει. Η προσέγγιση λοιπόν προς δανειστές δεν γίνεται με έπαρση και άνετο στυλάκι… Γιατί αλλού ξεκινάς να πας και αλλού σε βγάζει ο δρόμος, γιατί απλούστατα …ήσουν εντελώς ανυποψίαστος και ούτε καν καλά ντυμένος…!»

Πραγματικά λυπάμαι για την άκαμπτη στάση των Ευρωπαίων απέναντι στη χώρα μας, με ανησυχεί όμως και η έλλειψη σοβαρότητας εκ μέρους μας.

Ο κύριος Βαρουφάκης, στις συναντήσεις του στο Eurogroupτης 11^ης και 16^ης Φεβρουαρίου, αντί να παραδώσει συγκεκριμένες κοστολογημένες προτάσεις, έκανεδύο «ομιλίες-διαλέξεις» και μίλησε για αποδοχή του προγράμματος κατά 70% απορρίπτοντας το υπόλοιπο 30% χωρίς να διευκρινίζει τι περιλαμβάνεται στο 70% και τι στο 30%. Το αποτέλεσμα; Ούτε καν ο Κύπριος υπουργός δεν μας πήρε στα σοβαρά, δηλώνοντας ευγενικά ότι δεν κατάλαβε τι θέλουμε!

Ανεξαρτήτως του τι θέλουμε, κανένας Ευρωπαίος ηγέτης δεν θα μας δανείσειπροκειμένου να αυξήσουμε μισθούς, συντάξεις και κυρίως τις κρατικές δαπάνες, ώστενα συνεχίσουμε να έχουμε ένα κράτος - πρωταγωνιστή σκανδάλων,γεμάτο από καταχραστές του δημόσιου χρήματος, τη στιγμή μάλιστα που ο κύριος Βαρουφάκης, εντελώς αναίτια και απροκάλυπτα, αποκαλεί την Ελλάδα χρεοκοπημένη καιαφερέγγυα χώρα.

Ας όψεται όμως η προηγούμενη κυβέρνηση, που ενώ τον Ιούλιο του 2014 είχε τηνευκαιρία να κλείσει την υπόθεση του προγράμματος, δεν το έκανε, και έτσι σήμερααντί η ανάπτυξη να τρέχει με 3%, τρέχουμε ολοταχώς προς μία αδιανόητησύγκρουση.

Η αναπτυξιακή όμως πορεία και η αξιοπρέπεια της χώρας μας εξαρτάται κυρίως απόεμάς και όχι από τον κύριο Σόιμπλε και την παρέα του. Εξ άλλου καμία χώρα στον κόσμο ολόκληρο δεν πρόκειται ποτέ να αποπληρώσει τα χρέη της και απλούστατα οιαγορές τις εμπιστεύονται και τις αναχρηματοδοτούν.

Όσο όμως εμείς δεν κάνουμε δομικές αλλαγές στη θλιβερή δημόσια διοίκηση της χώρας, δεν εκσυγχρονίζουμε το φορολογικό μας σύστημα, δεν δίνουμε κίνητραπροσέλκυσης κεφαλαίων, δεν δημιουργούμεπεριβάλλον φιλικό προς επενδυτές, δενδίνουμε έμφαση στην παραγωγήκαι δεν προβαίνουμε σε αποκρατικοποιήσεις μεμοναδικό - εν ανάγκη - τίμημα την εισαγωγή κεφαλαίου και απορρόφησησυγκεκριμένου αριθμού εργαζομένων, ανάπτυξη και αναχρηματοδότηση από τις αγορές δεν πρόκειται να δούμε.

Σημείωση

Ας καλλιεργήσουμε καλές σχέσεις με τους εταίρους μας και ας εγκαταλείψουμε τοάνετο στυλάκι που δεν εμπνέει ίχνος σοβαρότητας. Οι δε αναζητήσεις άλλωνσυμμαχιών μού θυμίζουν κάτι από τον τρίτο δρόμο του Ανδρέα ΠαπανδρέουμεΑραφάτ και Καντάφι. Αν συνεχίσουμε έτσι, στο τέλος θα μείνουμε όχι μόνο χωρίςευρώ αλλά χωρίς γουάν και ρούβλια!