ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΟΡΙΟΤΕς,, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΤΟ ΤΟΠΟ ΜΑς,, Ας ΓΙΝΕΙ ΜΙΑ ΑΡΧΗ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ!!
ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ,, ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΠΕΖΟΠΟΡΙΚΩΝ ΔΙΑΔΡΟΜΩΝ
http://porosnewstv.blogspot.gr/2014/09/blog-post_24.html
POROSNEWSTV.BLOGSPOT.COM
ΠΕΖΟΠΟΡΙΚΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΠΟΡΟΥ - ΠΑΧΝΙ.
Από τον Πόρο ξεκινά μια από τις λίγες επίσημα χαραγμένες πεζοπορικές διαδρομές της Κεφαλονιάς. Ακολουθεί η επίσημη περιγραφή του μονοπατιού από την ιστοσελίδα του Δήμου Ελειού-Πρόννων:
Διάρκεια: 3 ώρες Διαδρομή: εύκολη.
Εκκίνηση
Στο δρόμο για τον Ασπρογέρακα
Από τον οικισμό του Πόρου ακολουθούμε τον κεντρικό παράλιο δρόμο προς το λιμάνι και πριν φτάσουμε σ' αυτό, στρίβουμε δεξιά προς Ασπρογέρακα. Από εδώ, ακολουθούμε τον ανηφορικό ασφαλτοστρωμένο δρόμο. Στο τέλος της ασφάλτου συνεχίζουμε το χωματόδρομο γύρω από το λόφο. Μας αποκαλύπτεται ο θαλάσσιος χώρος από τις ακτές της Πελοποννήσου, η Νήσος Οξιά, τα παράλια της Αιτωλοακαρνανίας και το σύμπλεγμα των Εχινάδων, μέχρι την Ιθάκη και το στενό προς Κεφαλονιά. Φθάνουμε στην πινακίδα που ορίζει το τέλος του οικισμού του Πόρου και μετά από 10 μέτρα, στρίβουμε δεξιά στο στενό χωματόδρομο.
Στάση 1η Τα τελευταία σπίτια
Αφήνουμε στα δεξιά μας τα τελευταία σπίτια και με θέα προς την Ιθάκη- ακολουθούμε το στενό χωματόδρομο μέσα από διάσπαρτες ελιές σε αναβαθμίδες αλλά και μικρές συστάδες καλαμιών, δείγμα ύπαρξης νερού ιδιαίτερα την άνοιξη και το χειμώνα. Ακολουθούμε τον ανηφορικό τσιμεντόδρομο και στο τέλος του συναντάμε, δεξιά μας, την πρώτη πινακίδα της διαδρομής (0 > 1). Συνεχίζουμε να ανηφορίζουμε μέσα στη μακκία βλάστηση που αποτελείται κύρια από κουμαριές, μυρτιές, πουρνάρια αλλά και θάμνους από αρωματικό φασκόμηλο. Στα αριστερά μας κρέμονται τεράστιοι ογκόλιθοι.
Στάση 2η Στο Αφράτι
Συναντάμε στα δεξιά μας, την πινακίδα (1 > 2) και ακολουθούμε το μονοπάτι. Διακρίνουμε διάσπαρτες λαξευμένες πέτρες, λείψανα από αρχαίο οικισμό. Συνεχίζοντας δεξιά φθάνουμε στην ενημερωτική πινακίδα και απολαμβάνουμε τη θέα προς τον Πόρο και τη θαλάσσια περιοχή. Επιστρέφουμε πάλι πίσω στο μονοπάτι (10 μέτρα) και προς τα δεξιά μας βγαίνουμε, κατηφορίζοντας στο μικρό ξέφωτο. Ανηφορίζουμε πάλι προς το θαμνώνα δίπλα από το μεγάλο κυπαρίσσι. Ακολουθούμε το μονοπάτι (πινακίδα 2 > 3).
Στάση 3η Στο Κάτω Παχνί
Ανηφορίζοντας φθάνουμε σε μικρό πλάτωμα και προχωρώντας διακρίνουμε διάσπαρτα λείψανα από αρχαίες κατασκευές και τομές από σχετικά πρόσφατες ανασκαφές στην περιοχή, που αποτελούσαν τμήμα της αρχαίας οχύρωσης. Απολαμβάνουμε τη θέα προς την παραλία του Πόρου και, επιστρέφοντας πίσω, ξαναπαίρνουμε το μονοπάτι που κατηφορίζει. Απέναντι μας ορθώνεται το βουνό της Άτρου.
Στάση 4η Τείχη Ακρόπολης
Στη διασταύρωση ακολουθούμε την πινακίδα (3 > 4) και είμαστε στο εσωτερικό της αρχαίας οχύρωσης. Φαίνονται τα λείψανά της στα αριστερά μας. Τα υπάρχοντα λείψανα μαρτυρούν ότι πρόκειται για περιοχή με πολύ πυκνή κατοίκιση. Αριστερά μας στην ενημερωτική πινακίδα διακρίνονται τα υπολείμματα πύλης εισόδου στην ακρόπολη. Σκαρφαλώνοντας με προσοχή στους βράχους που ορθώνονται μπροστά μας, από την αριστερή πλευρά, απολαμβάνουμε τη θέα προς όλα τα σημεία του ορίζοντα: η Άτρος με το κτίριο του μοναστηριού και τον οχυρό πύργο, οι απόκρημνοι βράχοι του φαραγγιού του Πόρου, οι δασωμένοι λόφοι και οι διάσπαρτοι ελαιώνες, η κοίτη του ποταμού Βόχινα με τα πλατάνια. Στο βάθος η λιμνοδεξαμενή των Τζαννάτων. Μα πάνω απ' όλα ηγεμονεύει ο ορεινός όγκος του Αίνου με την Κεφαλληνιακή Ελάτη (Εθνικός Δρυμός). Από εδώ μπορούσε εύκολα κανείς να παρατηρεί τις "τέσσερις θάλασσες': πέρασμα προς Ζάκυνθο, Πατραϊκός κόλπος, Εχινάδες, Στενό Ιθάκης. Σημείο στρατηγικής σημασίας. Επιστρέφουμε πίσω στη διασταύρωση.
Στάση 5η Κατεβαίνοντας την Αύλακα
Ακολουθούμε την πινακίδα (4 > 5) μέσα στη μακκία βλάστηση και συνεχίζουμε την τραβέρσα κάτω από τον ίσκιο πουρναριών, σχίνων και κουμαριών. Συναντάμε την πινακίδα (5 > 6) κατηφορίζουμε δεξιά, αφήνουμε το μονοπάτι και αρχίζουμε να κατεβαίνουμε την Αύλακα προς το Βόχινα. Μικρά ξέφωτα εναλλάσσονται με πυκνή μακκία βλάστηση καθώς κατεβαίνουμε με μικρές τραβέρσες στα δεξιά του αυλακιού. Λείψανα αρχαίων κατασκευών, αναλημματικοί τοίχοι και άνδηρα. Αισθανόμαστε τη δροσιά. Δεξιά μπροστά μας τα ριζά του μεγάλου βράχου του φαραγγιού του Πόρου. Φθάνουμε στο ξέφωτο και στο μικρό πλάτωμα.
Στάση 6η Στην πηγή και τα πλατάνια
Στο δεξί μας χέρι η πινακίδα (6 > 7) μας δείχνει τη συνέχεια του
μονοπατιού. Κατηφορίζουμε στο αυλάκι, στον ίσκιο της πυκνής βλάστησης. Λίγο πιο κάτω τα τρία μεγάλα πλατάνια, επιβλητικά, με τον όγκο και την ιδιότυπη μυρωδιά τους. Σταματάμε να ξεκουραστούμε στο πετρόχτιστο ημικυκλικό πεζούλι. Στα αριστερά μας, μέσα από τους βράχους, αναβλύζει η πηγή με το νερό που καταλήγει στη ρίζα του υπεραιωνόβιου δένδρου. Από κάτω οι πικροδάφνες με τα έντονα χρώματα και λίγο πιο πέρα η χαρουπιά, πολύτιμη για την κτηνοτροφία. Λίγο πιο κάτω ένα ακόμη γέρικο πλατάνι χτυπημένο από κεραυνό (φαίνεται το τμήμα του κορμού που κόπηκε). Σημείο με εξαιρετική δροσιά μας παρακινεί για μια ακόμη στάση στο πεζούλι. Από κάτω μικρή δεξαμενή για το πότισμα των ζώων. Η κτηνοτροφία αποτελεί τη σημαντικότερη γεωργική δραστηριότητα της περιοχής. Τα κουδουνίσματα και τα βελάσματα των αιγοπροβάτων το μαρτυρούν. Μπροστά μας ο δρόμος Αργοστολίου-Πόρου.
Στάση 7η Ο Βόχινας
Μετά την πινακίδα (7 > 8) ακολουθούμε την τραβέρσα μέσα στη βλάστηση, ενώ από κάτω στα δεξιά μας βλέπουμε τους μαιάνδρους του ποταμού Βόχινα. Στρίβουμε δεξιά και διασχίζουμε το αυλάκι με τα ασταθή υλικά, περνάμε απέναντι, στρίβουμε δεξιά και ανηφορίζουμε στο μονοπάτι στο δασωμένο λόφο. Περνάμε μέσα από την πυκνή βλάστηση και βγαίνουμε στο ξέφωτο. Εδώ έχουμε χωράφια τα περισσότερα από τα οποία είναι τώρα ακαλλιέργητα. Η διαδρομή περνάει στα αριστερά ανάμεσα από τους δύο λόφους. Μετά κατηφορίζει στα δεξιά μας, ενώ μπροστά μας ανοίγεται ο κάμπος με τον ελαιώνα. Προχωράμε στο στενό χωματόδρομο ακολουθώντας τη διαδρομή στις παρυφές των χωραφιών. Το έδαφος γίνεται πιο ομαλό με μικρές κλίσεις. Στρίβουμε αριστερά και μετά από λίγο συναντάμε στα δεξιά μας την κοίτη του ποταμού με την παρόχθια βλάστηση, καταφύγιο για τα πουλιά.
Στάση 8η Ο Μυκηναϊκός Τάφος
Προχωρούμε στον αγροτικό δρόμο και μετά από 5 λεπτά, στα δεξιά μας, στο μικρό λόφο, συναντάμε την είσοδο του Μυκηναϊκού Τάφου, ευρήματος εξαιρετικής σημασίας για την ιστορία τις ευρύτερης περιοχής.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, ο αρχαιολόγος Δρ. Λ. Κολώνας ξεκίνησε ανασκαφή δυτικά της ακρόπολης των Πρόννων, στη θέση Μπούρτζι των Τζαννάτων Πόρου. Εδώ στο διάστημα 1992-1994 ήρθε στο φως βασιλικός θολωτός τάφος της μυκηναϊκής περιόδου. Έχει διάμετρο 6,80 μ. και είναι ο μεγαλύτερος και καλύτερα διατηρημένος στο νησί της Κεφαλονιάς, αλλά και ο μεγαλύτερος, μέχρι σήμερα, γνωστός θολωτός τάφος της βορειοδυτικής Ελλάδας.
Τα ευρήματα στον τάφο και η ένταξη του στην περίοδο της ακμής του μυκηναϊκού κόσμου (1400-1350 π.Χ.) σηματοδοτούν την ύπαρξη ενός ισχυρού μυκηναϊκού κέντρου στην περιοχή, που σχετίζεται πιθανότατα με την Ομηρική Ιθάκη. Η ανακάλυψη του τάφου αυτού επιβεβαιώνει την ανθρώπινη εγκατάσταση στην περιοχή των Πρόννων ήδη από την προϊστορική εποχή. Ο τάφος είναι κτισμένος σε βραχώδες πλάτωμα στη θέση ενός άλλου μικρότερου και παλαιότερου θολωτού τάφου, υλικό του οποίου έχει ενσωματωθεί στο θόλο του νεότερου. Η κορυφή του θόλου βρέθηκε βυθισμένη), ενώ το ύψος της διατηρείται σε δεκατέσσερις σειρές λίθων. Μέσα στον τάφο βρέθηκαν πολλές ταφές σε λάκκους, σε κτιστές θήκες και μία σε πιθάρι. Οι ταφές χρονολογούνται από το 1400 έως το 1000 π.Χ. περίπου. Η σημαντικότερη από τις ταφές ήταν εκείνη που βρέθηκε σε κεντρική κτιστή θήκη, στην οποία ετάφη ο άρχοντας της πόλης. Όλες οι ταφές ήταν διαταραγμένες και συλημένες από τα μυκηναϊκά ήδη χρόνια, γύρω στα 1200 π.Χ. Παρά ταύτα διασώθηκαν αρκετά πολύτιμα κτερίσματα, ανάμεσα στα οποία ήταν χρυσά και γυάλινα κοσμήματα, χάλκινα εργαλεία και σφραγιδόλιθοι με σημαντικά θέματα. Ο τάφος ορίζεται εξωτερικά από περίβολο, που διακόπτεται ισομετρικά από τέσσερις ογκόλιθους. Μεταγενέστερη χρήση του τάφου στα ελληνιστικά χρόνια αποδόθηκε σε τελετές που σχετίζονται με ηρωολατρεία. Στα νοτιοδυτικά του τάφου και σε απόσταση 6 μ. αποκαλύφθηκε κτιστός τετράπλευρος τάφος, ασκέπαστος, στο δάπεδο του οποίου βρέθηκαν 72 ανθρώπινοι σκελετοί, γεγονός που φανερώνει ότι ο τάφος είχε χρησιμοποιηθεί σαν οστεοφυλάκιο. Τα λείψανα είχαν μεταφερθεί
εκεί μαζί με τα κτερίσματα τους όταν άρχισαν οι εργασίες
ανέγερσης του νεότερου θόλου.
Στο δρόμο της επιστροφής
Ακολουθούμε τον αγροτικό δρόμο και μετά από 5 λεπτά συναντάμε τον ασφαλτοστρωμένο δρόμο Αργοστολίου-Πόρου. Στρίβουμε δεξιά προς Πόρο. Προσοχή στην κίνηση των οχημάτων. Η επιστροφή διαρκεί περίπου 30 λεπτά.
Πιο κάτω αριστερά μας η διασταύρωση για το Μοναστήρι της 'Ατρου, αφιερωμένο στην Παναγία, πιθανός προορισμός μιας άλλης πεζοπορικής εξόρμησης. Ο χωματόδρομος μας οδηγεί στην είσοδο του μοναστηριού. Αξιόλογος ο οχυρός πύργος τον μοναστηριού και μαγευτική η θεά προς τον Πόρο.
Κατηφορίζουμε το δρόμο και μπαίνουμε στο φαράγγι του Πόρου. Δεξιά μας πάνω στον απόκρημνο βράχο, αθέατη, σε υψόμετρο 70μ. βρίσκεται η Σπηλιά της Δράκαινας, σημείο ιδιαίτερου αρχαιολογικού ενδιαφέροντος που για την ώρα δεν είναι επισκέψιμο.
και μια αναδημοσίευση και στο πατρινάκι
Να που και εγώ μαθαίνω εδώ μέσα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην άποψη ότι η Σάμη (η πόλη) είναι η Ομηρική Ιθάκη δεν τη γνώριζα.
Μη τα έχεις με τους Ποριώτες όμως γιατί εσείς κάνετε και μερικά βήματα μπροστά. Έχετε φτιάξει και διαδρομές που αρέσουν στους τουρίστες, δεν γνωρίζω άμα τις κυκλοφορείτε γραμμένες και στα Αγγλικά και υπάρχει κανένας αναρτημένος χάρτης εμφανής.
Υπάρχουν και χειρότερα όμως. Μου έλεε ο φίλος ο Ρισσιάνος ότι ο εκεί σύλλογος του χωριού του μάλλον δε θέλει να είναι εκεί η Ομηρική Ιθάκη και είναι γραμμένος σαν χορηγός σε ένα βιβλίο (Έλληνα) που υποστηρίζει ότι είναι η Παλική! Το είδε το καλοκαίρι και είχε ψοφήσει στο γέλιο. Για να είμαι ειλικρινής εγώ δε το πίστεψα μέχρι που το είδα με τα μάτια μου!!
Όπως το έχουμε ξανασυζητήσει φίλε αν δεν υπάρξει μια σοβαρή προσπάθεια και από τα δύο νησιά να βρεθούν αποδεικτικά στοιχεία περί βασιλείου του Οδυσσέα στα νησιά μας καμία ωφέλεια δε θα έχουμε από το όλο θέμα που έχει τόσο ενδιαφέρον από τους ξένους και κανένα ενδιαφέρον από τους ντόπιους. Νομίζουν ότι είναι παραμύθια όλα αυτά και δεν καταλαβαίνουν ότι είναι σημαντικότατο στοιχείο για την οικονομική άνοδο των νησιών μας. Μόνο να βγάζουμε τα μάτια μας ξέρουμε τίποτα άλλο.
Σα τσου Τούρκους με τους Έλληνες για τα πετρέλαια του Αιγαίου καταντήσαμε. Κανείς δεν τα βγάζει τόσα χρόνια και στο τέλος θα μας τα φάνε ξένοι. Θυμήσου το ίδιο θα γίνει και με την Ομηρική Ιθάκη, όταν θα βρεθεί ξένα ξενοδοχειακά συγκροτήματα θα έχουν φτιαχτεί εδώ πέρα και εμείς και τα παιδιά μας θα δουλεύουμε σα Πακιστανοί στο τόπο μας.
Αλλά άμα πας να πεις καμιά κουβέντα πάνε να σε φάνε όλοι.
Για την ώρα αν και δε μου αρέσει εφαρμόζω τη τακτική του καπετάνιου απά στο Πυροβούνι, ασηκώνω τα χέρια ψηλά προς τον Δία και μετά τα ξανακατεβάζω ουχί ευπρεπώς για να μη με πιάσει κανένα σκουλαμέντο από τη πίεση, γιατί μετά καλμάρω και κάτι παλεύω και εγώ, κρίμα για τη καταγωγή και τη ζωή μας είναι όλα αυτά και κάτι πρέπει να αλλάξει.
Χουά χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα.