Οπως κάθε αξιοπρεπής άεργος παρωχημένης ηλικίας συχνά αναπολώ το παρελθόν.
Η νοσταλγία επικουρούμενη απο τον "άκρατον" με ταξειδεύει σε εποχές όχι και τόσο παλιές μα ασφαλώς ενδιαφέρουσες.
Ηταν τότε που η Ελλαδίτσα μας ήταν κατα το μάλλον ή ήττον αυτάρκης στα βασικά τουλάχιστον.
Τότε που είχαμε την Ιζόλα μας να μας φέρνει τον πολιτισμό οίκαδε, την Εσκιμο να πλένει στο σπίτι, τον Πίτσο μας να μαγειρεύει τα μακαρόνια Μέλισσα,Κορώνα, ΜΙσκο που τα έφερνε ο Ακάκιος με τον γάϊδαρο.κλπ κλπ.
Τα Ελληνικά παπούτσια πουλιώνταν στα καλύτερα καταστήματα της Ευρώπης και όχι μόνο. Η Ελληνική νηματουργία μεσουρανούσε.Το ίδιο και η βιομηχανία ειδών ένδυσης. Δεν υπήρχαν βέβαια τα The moll μα βολευόμασταν μιά χαρά με το Μινιόν και τον Κατράντζο.
Μετά προέκυψε ΕΟΚ.
Στα αγροτικά όχι απλά αυτάρκεις μα με σημαντικά πλεονάσματα και εξαγωγές. Μετά άρχισαν οι πειορισμοί και οι ποσοστώσεις και η απόσυρση στις χωματερές.
Ασφαλώς δεν είχαμε θηριώδη 4χ4 μα και με τα Πόνυ μιά χαρά την κάναμε την δουλεία μας. Αλλωστε ήταν μιά καλή αρχή.
Εκείνα τα χρόνια το δέλτα του Νείλου αρδεύοταν με ντιζελομηχανές "Μακλότση".
Στίς θάλασσες 4,000 Ελληνόκτητα καράβια. "Εβγαινες" μεσοπέλαγα, στην μέση του πουθενά, στο "16" και ρώτούσες: "Ακούει κανένας Ελληνας;;" και απαντούσαν 4-5.
4,000 καράβια που επισκευάζονταν σε Ελληνικά ναυπηγεία τα οποία επίσης "εκτιζαν" πλοία πρωτοποριακά για την εποχή τους. Μετα προέκυψε Βενιζέλος. Λιπαίνονταν με λιπαντικά ΕΛΒΥΝ. Την έκλεισαν και αυτήν. Και όχι μόνο.
100,000 Ελληνες μπαπκαρισμένοι που έστελναν τουλάχιστον 500,000,000 σκληρο συνάλλαγμα ($) στην Πατρίδα ΚΑΘΕ ΜΗΝΑ.
Χώρια οι ασφαλιστικές κρατήσεις, κρατήσεις σε συνάλλαγμα που το ανάλγητο Ελληνικό κράτος τις δραχμοποιούσε άμεσα στην τρέχουσα ισοτιμία και τόκιζε αναγκαστικά τα ταμειακά αποθέματα με 1% όταν τα επιτόκια καταθέσεων προθεσμίας ήταν 16% και ο πληθωρισμός 18%. Ετσι σήμερα το ΝΑΤ αδυνατεί να δώσει συντάξεις στους ελάχιστους εναπομείναντες.
Βέβαια τότε είχαμε την ιστορική Δραχμούλα μας. που μας εξασφάλιζε ανεξαρτησία και αυτονομία στην εξάσκηση οικονομικής πολιτικής.
Την δραχμή μας που ειδικά μετα το 1990 ήταν σεβαστή και επιθυμητή απο την Πολωνία μέχρι τις Φιλιππίνες. Κατω απο αυτές τις συνθήκες η μετανάστευση θα μπορούσε να είναι σοβαρότατο οικονομικό μα και πολιτικό πλεονέκτημα. Αυτο άραγε το μέτρησε κανένας άθλιος Ευρωληγούρης πριν καταργήσει το εθνικό μας νόμισμα;
Δεν την ήθελε ο περίργος "μανατζερ" Σημίτης. Την απεμπόλησε και εμείς, υπνωτισμένοι απο τα αργυρώνητα λαμόγια της TV χειροκροτούσαμε. Πάντα εύπειστοι και πάντα προδωμένοι.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ τις άθλιες σκηνές του 2001 όταν εκατοντάδες αφιονισμένοι νεορωμηοί σχηματιζαν ουρές στα διόδια δίνοντας πεντοχίλιαρα για να προλάβουν να πάρουν ρέστα σε Ευρώ.
Τι να πείς και ποιόν τελικά να κατηγορήσεις...
Εκείνα τα χρόνια κάποιοι φώναζαν οτι με την εξασκούμενη πολιτική θα καταντήσουμε να γίνουμε οι κηπουροί και οι σερβιτόροι της Ευρώπης. Τελικά καταντήσαμε υπερχρεωμένοι, άστεγοι και ανυπόληπτοι που αυτοκτονούμε ομαδικά καθημερινώς.
Και ΑΚΟΜΗ κανείς κερατάς δεν έχει λογοδοτήσει γι΄ αυτό το έγκλημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου