Συγκινητική βραδιά στην Αδελφότητα Πειραιά για τον Γεράσιμο της καρδιάς μας… (εικόνες & βίντεο)

ANAΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ  http://e-kefalonia.net

Tου Χρήστου Ζωγράφου
Βίντεο // Γιάννης Πρασσίδης
Φωτορεπορτάζ // Γιάννα Κουλουμπή

Σε μια διαφορετική βραδιά αφιερωμένη στον μακαριστό Γεράσιμο είχαν τη δυνατότητα να γίνουν συμμέτοχοι το απόγευμα του Σαββάτου οι Κεφαλλονίτες που βρέθηκαν στον φιλόξενο -πάντα- χώρο της Αδελφότητας Πειραιά.
Από νωρίς στον χώρο συνέρρεε πλήθος κόσμου, μεταξύ των οποίων και πολλά παιδιά που ήθελαν να ακούσουν δύο λόγια για τον αγαπημένο Ιεράρχη που μας άφησε πολύ γρήγορα.
Για το βιβλίο του κ. Διονύση Κ. Κουγιανού με τίτλο ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΦΩΚΑΣ (1951-2015), που συνδιοργάνωσαν η Αδελφότητα Κεφαλλήνων και Ιθακισίων Πειραιά καθώς και η ένωση Πυλαρέων της Αθήνας, μίλησαν οι κ.κ.:Γερασιμούλα Κλαουδάτου, φιλόλογος, Νίκος Μοσχονάς, ιστορικός, Ευάγγελος Σπαθής, πρώην πρόεδρος της Αδελφότητας, οι οποίοι ξεχωριστά ανέπτυξαν και προσπάθησαν να εξηγήσουν το «φαινόμενο» που ονομάζεται Γεράσιμος Φωκάς, άλλωστε ποιος από το κοινό δεν θα είχε να μοιραστεί και μια δική του ιστορία με τον δικό του παπά-Γεράσιμο…

«Δυστυχώς, γνώρισα τον Γεράσιμο μετά την κοίμησή του…», εξομολογήθηκε συγκινημένος ο κ. Θανάσης Φωκάς

Τον συντονισμό της εκδήλωσης είχε αναλάβει ο κ. Νέστορας Παπαθεοδωράτος, γραμματέας της Αδελφότητας ενώ παρέμβαση έκαναν οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Πειραιώς, Σεραφείμ και Κεφαλληνίας, Δημήτριος, ο οποίος για πρώτη φορά βρέθηκε στον όμορφο χώρο που φιλοξενεί του Κεφαλλονίτες του Πειραιά.

Ιδιαιτέρως συγκλονιστική στιγμή εκείνη της ομιλίας του επιστήμονα κ. Θανάση Φωκά, αδερφού του μακαριστού Γεράσιμου, για τον οποίο δεν χρειάζονται συστάσεις, ο οποίος προσπάθησε να εξηγήσει την ζωή του αδερφού του, που όπως ο ίδιος είπε, γνώρισε μετά την κοίμησή του. Σημείωσε τα όσα μάθαινε για εκείνον, αφού ο πρώτος επιμελώς έκρυβε, αλλά και όσα συζήτησαν μία ημέρα μετά την εκλογή του ως Μητροπολίτη Κεφαλληνίας, κάτι που δεν έκαναν συχνά.

Εκμυστηρεύθηκε πως όσες διακρίσεις και τιμές απονεμήθηκαν σε εκείνον κατά την διάρκεια της ακαδημαϊκής και όχι μόνο πορείας του δεν κατάφεραν τελικά να τον κάνουν να νιώσει έτσι, όπως αισθάνθηκε την ημέρα εκείνη που η λαϊκή απαίτηση ενός ολόκληρου λαού έγινε πραγματικότητα, δηλαδή την ημέρα εκλογής του παπά-Γεράσιμου ως Ποιμενάρχη του ευλογημένου τόπου της Κεφαλονιάς.
Κάπου εδώ τα λόγια περισσεύουν. Ολοι εμείς θα τον θυμόμαστε με πολύ αγάπη και η σκέψη του θα μας δίνει δύναμη και ελπίδα. Άλλωστε η ελπίδα είναι πολύ καλό πράγμα, ίσως το καλύτερο και κανένα καλό πράγμα δεν πεθαίνει ποτέ…