Σήμα Facebook

ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΚΙΑΦΗΣ | κινητο 6907471738


ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ ΣΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΠΟΡΟ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ

ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ ΣΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΠΟΡΟ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ
Συνεχή Ροή Ειδήσεων από το νησί

Τρίτη 7 Απριλίου 2020

Ο περιορισμός της πανδημίας μπορεί να αποβεί σωτήριος για την ελληνική οικονομία

Μία οικονομία σαν την Ελλάδα, εξαρτημένη σχεδόν αποκλειστικά από τις «εξαγωγές» υπηρεσιών –τουρισμός, ναυτιλία, εμβάσματα, ξένα κεφάλαια χρηματιστηριακού χαρακτήρα μπροστά σε μια κρίση που πλήττει κατ’ εξοχήν τις διεθνείς επικοινωνίες κινδυνεύει να πληγεί βαθύτερα από την κρίση.
του Γιώργου Καραμπελιά*

Αντίθετα, χώρες λιγότερο εξαρτημένες από την παγκοσμιοποίηση στο επίπεδο της παραγωγής, ακόμα και αν είναι πρωταθλητές της παγκοσμιοποίησης , μάλλον θα πληγούν λιγότερο. Έτσι το 2018, οι συνολικές εξωτερικές ανταλλαγές εμπορευμάτων και υπηρεσιών σε τρέχουσες τιμές, σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, αντιπροσώπευαν, στις ΗΠΑ, το 27,5% του AEΠ, στην Κίνα το 38,2% – κάτω από το 20% εάν το ΑΕΠ της Κίνας υπολογιστεί με βάση την αγοραστική δύναμη και όχι σε αγοραίες τιμές.
Αντίθετα, στην Ελλάδα, οι εξωτερικές ανταλλαγές αντιπροσώπευαν, το 2018, το 72,5% του ΑΕΠ. Και αυτό παρότι διάφοροι δήθεν επαΐοντες μιλάνε για χαμηλό βαθμό διεθνοποίησης της ελληνικής οικονομίας. Στην πραγματικότητα πρόκειται για χαμηλό ποσοστό εξαγωγής εμπορευμάτων αλλά για μάλλον υψηλό βαθμό διεθνοποίησης μέσω των υπηρεσιών. Υπενθυμίζουμε σχετικά πως, το 2018, οι «εξαγωγές» υπηρεσιών της Ελλάδας (43.034 εκ. δολ.) ξεπερνούσαν τις εξαγωγές εμπορευμάτων (39.478 εκ. δολ.)! Την ίδια στιγμή η Τουρκία, είχε 167.921 εκ. δολ. εξαγωγές εμπορευμάτων και 48.095 εκ. δολ. υπηρεσιών.
Επομένως, η Ελλάδα κινδυνεύει να  πληγεί θανάσιμα εάν, σε πρώτο επίπεδο, δεν προσπαθήσει να περιορίσει την έκταση της επιδημίας. Και αν, σε δεύτερο και μονιμότερο επίπεδο, δεν αναπροσαρμόσει την οικονομική της πολιτική προς την κατεύθυνση της ενίσχυσης της ενδογενούς παραγωγής – και όχι μόνο της πρωτογενούς αλλά και της δευτερογενούς, που έχει πληγεί από 10 χρόνια κρίσης και 30 χρόνια αποβιομηχάνισης.
Ωστόσο, αυτή τη στιγμή, ζούμε μέσα στην κρίση και τα μέτρα που αφορούν μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες στρατηγικές δεν μπορούν να απαντήσουν άμεσα στα καίρια οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, παρά μόνο δευτερευόντως. Διότι η πραγματικότητα είναι πως, σήμερα, η ελληνική οικονομία κρατιέται σε μεγάλο βαθμό από τον τουρισμό.
Κατά συνέπεια, λοιπόν, είμαστε υποχρεωμένοι να καταβάλουμε κάθε προσπάθεια ώστε να περιοριστεί η διάρκεια της επιδημίας για να διασωθεί ό,τι είναι δυνατόν από την ελληνική οικονομία. Και, επειδή μέχρι σήμερα η Ελλάδα τα έχει πάει καλύτερα από όλους σχεδόν στην αντιμετώπιση της επιδημίας, θα μπορούσε βάσιμα να προσδοκά έναν σύντομο περιορισμό της. Κάτι τέτοιο θα επέτρεπε στην παραγωγική μηχανή να επανεκκινήσει το συντομότερο δυνατό. Αυτό που ήδη έχει αρχίσει να κάνει η Κίνα.
Ως προς τον τουριστικό τομέα αυτή θα πλήξει συντριπτικά τις  τουριστικές ροές σε χώρες όπως η Ισπανία η Ιταλία και η Τουρκία. Η τελευταία, εξάλλου, με τον τρόπο που (δεν) αντιμετωπίζει την κρίση, επιστρέφει πλησίστια στο τριτοκοσμικό παρελθόν της, καθώς  ο ανεύθυνος δικτάτορας , θυσίασε χιλιάδες ζωές χωρίς φυσικά να μπορέσει να αποκρύψει την κρίση η οποία και θα βουλιάξει την τουρκική οικονομία και τον  τουρισμό της στο βαθμό.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες, είναι δυνατό η Ελλάδα να διατηρήσει ένα σημαντικό ποσοστό των διεθνών τουριστικών μετακινήσεων, –ιδιαίτερα στην γκάμα του ακριβού και του νεανικού τουρισμού, μετά τον Ιούλιο δεν πρόκειται να μηδενιστούν–, και να περιοριστούν οι καταστροφικές εξελίξεις για τον επόμενο χρόνο· παράλληλα, θα μπορούσε να επανεκκινήσει την οικονομία της πολύ νωρίτερα. Και προφανώς να χρησιμοποιήσει την μείωση των διεθνών ανταλλαγών  για να ενισχύσει την εσωτερική παραγωγή στον αγροτικό τομέα και τη βιομηχανία ώστε να αρχίσει ο αναπροσανατολισμός προς την ενδογενή ανάπτυξη.  Διότι το μοντέλο της παρασιτικής ενσωμάτωσης στη διεθνή οικονομία, που οδήγησε στο παρελθόν στον υπέρμετρο δανεισμό και την αποκλειστική σχεδόν στήριξη στον τουρισμό, είναι ένα μοντέλο αντιπαραγωγικό και πρέπει να αντικατασταθεί από ένα μοντέλο ενδογενούς παραγωγικής ανασυγκρότησης. Μόνο έτσι μπορούμε να ανθέξουμε καλύτερα και στις μεγάλες κρίσεις, σε οποιονδήποτε τομέα, και να ενταχθούμε λυσιτελέστερα και στην παγκόσμια οικονομία.
Έτσι, το ασχημόπαπο της ευρωπαϊκής και παγκόσμιας οικονομίας θα μπορούσε να μεταβληθεί σε κύκνο! Η Ελλάδα, μέσα από μια υπερπροσπάθεια, μπορεί να «κερδίσει» (πάντα συγκριτικά) σε όλα τα αζιμούθια: όχι μόνο στη μείωση της οικονομικής ζημιάς αλλά και στην ενίσχυση της διεθνούς οικονομικής και γεωπολιτικής αξιοπιστίας της χώρας. Έτσι, και η όποια εκτίναξη της οικονομίας μετά την κρίση θα είναι ισχυρότερη και θα μπορούμε να έχουμε μεγαλύτερο βάρος στις όποιες διαπραγματεύσεις και πιθανές συγκρούσεις.
Όλα αυτά, έχουν ως προϋπόθεση  να κατανοήσουν οι Έλληνες  ότι  όσο ταχύτερα περιορίσουμε, μέχρις εξαλείψεως, ει δυνατόν, την επιδημία, τόσο ταχύτερα θα επιστρέψουμε στις δουλειές μας, θα ξανανοίξουν οι επιχειρήσεις μας, θα αποφύγουμε το φάσμα της ανεργίας και της εξαθλίωσης. Η αυστηρή τήρηση των μέτρων ασφαλείας, πέρα από τις ανθρωπιστικές και ηθικές διαστάσεις της, έχει και μια αποφασιστικής σημασίας οικονομική διάσταση.
Η επιμονή μας σε αυτή την παράμετρο, μπορεί να αποδειχθεί καθοριστική για όσους παίρνουν λίγο ή πολύ αψήφιστα τις συνέπειες της επιδημίας κατ’ εξοχήν τους νέους, ή ακόμα και ένα μέρος των δημοσίων υπαλλήλων και των συνταξιούχων που θεωρούν εξασφαλισμένο το εισόδημά τους. Πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι η διαιώνιση της επιδημίας και των περιορισμών θα πλήξει θανάσιμα την ελληνική οικονομία και την «τσέπη» όλων. Τα 800ρια, δεν θα συνεχιστούν επ’ αόριστον , ούτε οι μισθοί και οι συντάξεις θα παραμείνουν αλώβητες. Και ειδικά για τους νεότερους δεν θα υπάρχει πλέον και η Ευρώπη ως καταφύγιο.
Δυστυχώς, οι αρμόδιοι, παρότι έχουν πάρει σωστές αποφάσεις σε γενικές γραμμές, έχουν αγνοήσει αυτή την ουσιώδη παράμετρο. Και όμως, θα έπρεπε να την τονίζουν αδιάκοπα –κυριολεκτικά από το πρωί μέχρι το βράδυ–. Και είναι όντως άξιο απορίας γιατί δεν το έπραξαν ενώ αρκετοί το έχουν επισημάνει. Προσωπικώς, το επαναλαμβάνω εδώ και δεκαπέντε ημέρες χωρίς ανταπόκριση. Να υποθέσω ότι τις δικές μου επισημάνσεις τις αγνόησαν επειδή δεν καταγράφομαι στους φίλους της κυβέρνησης; Ελπίζω πως όχι, γιατί θα ήταν απολύτως βλακώδες, καθώς, σε μία τέτοια στιγμή, αυτό που προέχει είναι το συμφέρον της χώρας. Ελπίζω λοιπόν στο εξής, τα γρήγορα αντανακλαστικά που έδειξε η πολιτεία, και η υπευθυνότητα που επέδειξε το μεγαλύτερο μέρος των Ελλήνων, να συμπεριλάβουν και αυτή τη ουσιαστική παράμετρο:  Μένουμε σπίτι σήμερα για να έχουμε δουλειά και εισόδημα αύριο
πηγη thepresident.g

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου