Φέτος κούλουμα έκανα
μόνος μου στο σαλόνι
και αετό επέταξα
απ’ έξω στο μπαλκόνι.
Στον εαυτό μου ευχήθηκα
καλή Σαρακοστή
σε καραντίνα ήτανε
φίλοι μου και γνωστοί.
Και ενώ εγώ βρισκόμουνα
σε πλήρη ευθυμία
ο γείτονας μου έστειλε
και την αστυνομία.
Κατάγγειλε πως έκανα
κρυφά κορονοπάρτυ
γιατί είχα λέει παρελθόν
κι ένα παππού αντάρτη!
Τα όργανα μπουκάρανε
ψάχνανε στο πατάρι
και εκεί ανακαλύψανε
μία φωτό του Άρη.
Τα πάντα ερευνήσανε
ντουλάπες και μπαούλα
μέχρι και κάτω απ’ το γιογιό
που ‘χα σε μιαν ακρούλα.
Με μίσος μου χτυπήσανε
στον τοίχο το κεφάλι
« Μίλα δε φεύγουμε από δω
που κρύφτηκαν οι άλλοι»;
Είπα με το χαρταετό
πέταξαν στον αέρα
γιατί δε θα γλυτώνανε
απ’ τη δική σας χέρα.
Τους κοίταξα καλύτερα
κι έμοιαζαν αρκετά
με πρόσωπα που έζησα
Απρίλη εξήντα εφτά.
Πιο έμπειροι όμως σήμερα
απ’ τους αλήστου μνήμης
χτυπούν γυναίκες και παιδιά
όπως της Νέας Σμύρνης.
Μπαίνουν σε κάθε γειτονιά,
είν’ άνθρωποι ; ή θηρία ;
Τσακίζουν με διαταγές
κάθε διαμαρτυρία.
Κρύος ιδρώτας μ’ έλουσε
πάω στο παράθυρό μου
Τι τύχη ! Αναφώνησα
ήτανε στο όνειρό μου.
Εγώ τη σκαπουλάρησα…
αλλά χωρίς αιτία
γνώριζε τέτοια γίνονται
εις την «δημοκρατία».
Κι εσύ αν δεν αφυπνιστείς
φίλε μου, να το ξέρεις
μπροστά σου κάπου θα βρεθεί
κάποιος κουμπουροχέρης.
Καθ’ ότι το απάνθρωπο
κι άδικο σύστημα τους
στηρίζεται σαδιστικά
σ’ όπλα και ρόπαλά τους.
D.ARMODOROS
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου