Αποχέτευση Σκάλας: πολιτική η ένταξη, πολιτική και η ολοκλήρωση

	√ Η απένταξη ή όχι «της αποχέτευσης της Σκάλας»  αποτελεί κατ’εξοχήν πολιτικό πρόβλημα της Κυβέρνησης. √ Αποτελεί πρόβλημα της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείων Οικονομικών   √ Συνολικά της Κυβέρνησης, που έχει την ευθύνη της περιφερειακής ανάπτυξης και των δημοσίων επενδύσεων.   √ Όσοι το αντιμετωπίζουν ως τεχνοκρατικό πρόβλημα και πολύ περισσότερο ως πρόβλημα του Μεταξά, του Ζαπάντη ή του Παρίση, απλά αποπροσανατολίζουν την υπόθεση. Το πρόβλημα είναι πολιτικό!
Διαβάστε το πλήρες κείμενο του άρθρου..

ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ ΣΤΗΝ χθεσινή μου παρέμβαση χαρακτήρισα «προβληματικό» και όχι «απενταγμένο» το έργο ζωής για την πιο τουριστική περιοχή της Κεφαλονιάς, την αποχέτευση της Σκάλας και κατά συνέπεια αυτήν του Πόρου.   Όπως επίσης συνειδητά μίλησα και για «κατευθυνόμενη απένταξη» του ίδιου έργου. Ένα έργο με τεράστια πολλαπλασιαστική αξία, για όλη την Κεφαλονιά και όχι μόνο για τη Σκάλα, οδηγείται από τους υπαλλήλους κάποιας επιτροπής (της ΕΔΕΛ) σε περιπέτειες άγνωστης κατάληξης.   Κόντρα στις αποφάσεις των ανώτατων δικαστηρίων της χώρας και άλλων επιτροπών, ενώ (κάπου) 6 εκατ. ευρώ πάνε να χρεωθούν στο Δήμο, δηλαδή στους ίδιους τους πολίτες.   Έχει αξία (και όχι μόνο ιστορική) να θυμηθούμε, πριν απ’όλα, πως η εκκίνηση του έργου το 2002 έγινε με πολιτική λύση και προσωπική ανάμειξη του τότε Πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη.   ΑΠ’ ΟΣΑ έχουν δημοσιοποιηθεί, είναι βέβαιο ότι:    1ον. Είναι αρκετά περίεργο (και ασυνήθιστο) το έργο να έχει πάρει έγκριση από το Ελεγκτικό Συνέδριο και στη συνέχεια να υπάρχει έκθεση – πρόταση απένταξης του από την Επιτροπή Δημοσιονομικού Ελέγχου (ΕΔΕΛ), χωρίς να έχει αλλάξει κανένα από τα δεδομένα της ένταξης.   2ον. Είναι (πάρα) πολύ περίεργο (και πολύ ασυνήθιστο) ότι 1 και 2/7/2010 η ΕΔΕΛ έρχεται στην Κεφαλονιά, ελέγχει αρνητικά το έργο και μετά λίγες ημέρες στις 21/7/2010 η Επιτροπή Αξιολόγησης του ΕΠΠΕΡΑΑ αξιολογεί ….θετικά το έργο (με τα ίδια δεδομένα!) οπότε και στις 26/7/2010 εντάσσεται στο πρόγραμμα με υπογραφή του Γ.Γ. του ΥΠΕΚΑ (αρ. απόφασης 180583/26.7.2010) !!! Μετά από πέντε μήνες στις 14/12/2010, η ΕΔΕΛ στέλνει …..αρνητική «έκθεση προσωρινών αποτελεσμάτων» του έργου και στις 24/2/2011 οριστικοποιεί την πρότασή της για απένταξη του έργου !!!   3ον. Τα όσα επικαλείται η έκθεση της ΕΔΕΛ, σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν αποχρώσες ενδείξεις απένταξης του έργου – η πιο «σοβαρή» εξ αυτών είναι για τα αντλιοστάσια που όσοι γνωρίζουν περί έργων αποτελεί ήσσονος, για να μην πω γελοίας, σημασίας λόγο για απένταξη ενός τόσο σημαντικού έργου. Αυτές οι αιτιάσεις της ΕΔΕΛ είναι που οδηγούν στην άποψη για fast track απένταξη και στην βάσιμη υποψία για κατευθυνόμενη ενέργεια…..     4ον. Έχει απόλυτα δίκιο ο π. Δήμαρχος Μάκης Μεταξάς όταν λέει πως πρέπει «να αποκαλυφθεί ο ρόλος της ΕΔΕΛ και η επιχειρούμενη μέσω αυτής της παρεμβάσεως πρωτόγνωρη και πρωτάκουστη αναγόρευσή της σε Εφετείο των πράξεων του Ελεγκτικού Συνεδρίου και του Συμβουλίου Επικρατείας».   5ον. Στη πιο ακραία περίπτωση και εξαντλώντας όλη την αυστηρότητα της νομοθεσίας, η μεγαλύτερη ποινή που μπορεί να επιβληθεί στο Δήμο είναι πρόστιμο μερικών χιλιάδων για την περίπτωση των αντλιοστασίων.   6ον. Η ΕΔΕΛ δεν απεντάσσει έργα. Η ΕΔΕΛ εισηγείται την απένταξη έργων. Εάν και εφόσον απενταχθεί «η αποχέτευση της Σκάλας» και καταλογιστούν στο Δήμο (δηλαδή τους πολίτες) τα 6 εκατ., αυτό θα γίνει με απόφαση του Γενικού Γραμματέα του ΥΠΕΚΑ (όπως έγινε και η ένταξή του), δηλαδή ενός πολιτικού στελέχους της Κυβέρνησης.   7ον. Από πουθενά δεν προκύπτουν πολιτικές ή διοικητικές ευθύνες, τόσο για τους δύο πρώην Δημάρχους Μάκη Μεταξά και Κώστα Ζαπάντη, όσο και για το σημερινό Δήμαρχο Αλέκο Παρίση. Οι  ευθύνες που λέγεται ότι τους βαραίνουν, υποβιβάζουν τον πολιτικό διάλογο και αδυνατίζουν το ενιαίο μέτωπο που πρέπει να υπάρχει. Ένα μεγάλο έργο, δεν μπορεί να διχάζει. Πρέπει να ενώνει!   Το συμπέρασμα; «Από μακριά φωνάζει» η υπόθεση πως «είναι στημένη» – δεν ξέρω από ποιους, αλλά «είναι στημένη» η υπόθεση της αποχέτευσης της Σκάλας. Δεν χρειάζεται να έχεις ειδικές γνώσεις για να το καταλάβεις. Απλά σε μία σειρά να βάλεις τα πράγματα….     ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ στη Δημοκρατία, αυτοί που (πρέπει να) αποφασίζουν είναι οι εκλεγμένοι από το λαό και όχι οι τεχνοκράτες : Η απένταξη ή όχι «της αποχέτευσης της Σκάλας» πριν καταστεί πρόβλημα του Δήμου και των πολιτών του, αποτελεί κατ’εξοχήν πολιτικό πρόβλημα της Κυβέρνησης. Αποτελεί πρόβλημα της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείων Οικονομικών που εποπτεύει την ΕΔΕΛ και του Υπουργείου Περιβάλλοντος  που στην αρμοδιότητα του είναι το ΕΠΠΕΡΑΑ. Συνολικά της Κυβέρνησης, που έχει την ευθύνη της περιφερειακής ανάπτυξης και των δημοσίων επενδύσεων. Ως εκ τούτου η λύση, δεν μπορεί παρά να είναι πολιτική. Όσοι το αντιμετωπίζουν ως τεχνοκρατικό πρόβλημα και πολύ περισσότερο ως πρόβλημα του Μεταξά, του Ζαπάντη ή του Παρίση, απλά αποπροσανατολίζουν την υπόθεση.     ΒΕΒΑΙΩΣ ΕΙΝΑΙ και πρόβλημα του Βουλευτή Σπύρου Μοσχόπουλου, πολύ περισσότερο που είναι Κυβερνητικός Βουλευτής. Ο Κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του νομού μας φέρεται ότι εξάντλησε το ρόλο του με μια αναφορά πριν ένα μήνα στον πολιτικό προϊστάμενο της ΕΔΕΛ Υφυπουργό Οικονομικών, προφανώς για να διορθωθεί η αρνητική εισήγηση. Όχι άσχημη ενέργεια, αν και πολύ δύσκολο να έχει ευτυχές αποτέλεσμα. Ο πολιτικά υπεύθυνος όμως για το ΕΠΠΕΡΑΑ Γενικός Γραμματέας του ΥΠΕΚΑ που θα υπογράψει ή όχι την απένταξη του έργου, δεν φαίνεται να έχει ενοχληθεί – τουλάχιστον όσο πρέπει. Σε αυτές τις εξαιρετικές περιπτώσεις που απαιτείται πολιτική λύση για κάποιο μείζον ζήτημα, ο Βουλευτής οφείλει να ανταποκριθεί με μεγάλη υπευθυνότητα και ιστορική συνείδηση στο θεσμικό του ρόλο. Απευθυνόμενος ακόμη και προς τον Πρόεδρο της Κυβέρνησης. Όπως το 2002 με τον τότε Βουλευτή Αλέκο Καλαφάτη και τη συνδρομή του στην πολιτική λύση που δόθηκε από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη για την αρχική χρηματοδότηση του έργου της αποχέτευσης της Σκάλας από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων.     ΠΑΝΤΩΣ ΘΕΛΩ να πιστεύω πως δεν βρισκόμαστε ενώπιον του γνωστού έργου ….  «ο κακός» (η ΕΔΕΛ που απεντάσσει το έργο) και «ο καλός» (αυτός που θα εμφανιστεί ως σωτήρας του έργου) που θα απαιτεί και από πάνω την ευγνωμοσύνη μας.