ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟ ΧΡΙΣΤΟ
(Ιεραρχικώς)
Κύριε Ημών Ιησού Χριστέ !
Αναφορά Παραπόνων. Ευχαριστίες. Ερωτήματα.
ΣΧΕΤΙΚΑ:α. Σύγχρονη Προσευχή μου, από την εποχή των «Εκσυγχρονιστών».
.
β. Γράμμα μου στο Θεό, από την εποχή των «Σωτήρων».
Αναφέρω επακριβέστατα το ακόλουθο πραγματικό περιστατικό:
1. Ωδηγούσα το αυτοκίνητό μου σε περιφερειακό, πλήν όμως κεντρικό
μονόδρομο. Εισήλθα δεξιά πάλι σε μονόδρομο όπου επιτρεπόταν, ακολουθώντας τα
σήματα της Τροχαίας. Εισερχόμενος βλέπω μπροστά μου κοντά στη στροφή ένα
αυτοκίνητο στραμμένο προς το μέρος μου αντικακονικά χωρίς να το περιμένω.
Εάν δεν ωδηγούσα προσεκτικά με την έλλειψη ορατότητος πριν τη στροφή, θα
έπεφτα πάνω του. Παρά ταύτα ευρισκόμενος σε ετοιμότητα, πλακώθηκα στα
φρένα. ΄Ορθιος δίπλα στη θέση του οδηγού βρισκόταν ένας «Πάτερ» (πατήρ).
Κοκκάλωσα, περιμένοντας να ιδώ τι θα κάνει. Πρόσεξα όμως ότι αγρόν ηγόρασεν.
Περίμενε. Ρώτησα Τι θα γίνει. Απάντησε δείχνοντας με το χέρι: Κάνε πίσω όπως
ήρθες, να περάσω. Απάντησα, Δεν άκουσα. Επανέλαβε. Κάνε πίσω για να περάσω.
Δηλαδή ήθελε να κάνω ανάποδα σε μονόδρομους για να περάσει αντικανονικά, ώστε
να αποφύγει τον γύρο του τετραγώνου, ως ώφειλε. Ρωτώ λιγάκι φτιαγμένος πιά.
Τι λες μωρέ. Να κάνω ανάποδα στο αντίθετο ρεύμα πάνω στη στροφή για να με
σκοτώσουν; Βλακωδώς συνέχισε απτόητος: Δε σε σκοτώνει κανείς. ‘ Όμως, Κύριε,
στη θέση που βρισκόμουν κοντά στη στροφή, κινδύνευα. ΄Επρεπε να τελειώνω
ταχέως. Εάν ερχόταν κανένα καλόπαιδο πατημένο ως συνήθως γίνεται, θα μου την
μπουμπούνιζε. Ο «Πάτερ» θα έφευγε, εμένα ίσως να με πλήρωνε το καλόπαιδο, όμως
θα μου έκανε το αμάξι λαμπόγυαλα. Θα περίμενα ενάμισυ μήνα περίπου μέχρι να
ξεμπερδέψω αν δεν φτάναμε στα δικαστήρια. Εξακολούθησε μάλιστα: Κάνε πίσω !.
΄Ω λά λά !!! Μη δυνάμενος να κάνω αλλιώς έχοντας υπόψη ότι εκεί κινδύνευα, δεν
χωρούσαν χωρατά, το θέμα ήταν κατεπείγον η δε ψυχολογία της στιγμής περίεργη,
αναγκάσθηκα να φωνάξω αγριεμένος μια κι έξω μήπως γλυτώσω: «Κάνε πίσω ρε
(( βλάκα)) άντε ((στο καλό)) από δώ που θα μας μάθεις και γράμματα. Κουνήσου
γρήγορα ανόητε μην μου τη μπουμπουνίσει κανείς». Τότε ο Πάτερ (πατήρ) φάνηκε
ότι συνήλθε από το βλακώδη λήθαρχο, μπήκε στο αμάξι, εισήλθε στο ιδιόκτητο
πάρκινγκ απελευθερώνοντας το δρόμο, οπότε επί τέλους συνέχισα την πορεία μου.
Σημειωθήτω Χριστέ μου ότι φαινόταν στην ηλικία μου, άνω των εξήντα. Πρώτη
φορά είδα παπά Τροχονόμο. Δεν περίμενα όμως να επιμένει να παρανομήσω !!!
Ταύτα συνέβησαν εις την Αττικήν Χώραν, ώραν απογευματινήν.
2. Κατόπιν των ανωτέρω, Ευχαριστώ θερμά για τη βοήθειά Σου
διότι γλύτωσα κάτι χειρότερο. Υποβάλλω Παράκληση, όπως βοηθήσεις να μην
πέσω ξανά πάνω σε παπά Τροχονόμο, διότι θα ξεχάσω και αυτά που ξέρω. Επίσης
Παρακαλώ, Φώτισε τον κάθε «Πάτερ» να μην έχει μεγάλη Έπαρση, όπως δυστυχώς
συνήθως συμβαίνει!..Μήπως και οι «Πατέρες» χρειάζονται στις μέρες μας Κατηχη-
τικό (Σεμινάριο) Γενικής Παιδείας;;; ΄ Η ας πούμε Μεταπτυχιακό;;;;;Ευχαριστώ !...
Πειραιάς, Μάρτιος 2013
Ο μετ’ ευλαβείας Αναφερόμενος
Γεώργιος Βελλιανίτης
Παξινός Ποιητής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου