Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΡΟΛΟ ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΙΛΙΑΔΑ

ΑΠΟ   ΓΝΩΣΗ ΠΑΝΟΡΑΜΑ

Ο ΟΜΗΡΟΣ ΚΑΙ Ο ΗΣΙΟΔΟΣ ΕΚΦΡΑΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΡΟΛΟ ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΙΛΙΑΔΑ

Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΑΝ ΜΗΤΕΡΑ ΚΑΙ ΣΥΖΥΓΟΣ

Το κορίτσι του Αθηναίου πολίτη μεγάλωνε με τη φροντίδα μιας νταντάς και περνούσε το μεγαλύτερο μέρος της ζωης της στα γυναικεία διαμερίσματα, όπου εκεί οι μητέρες μεγάλωναν τα παιδιά τους και μάθαιναν να κεντάνε και να υφαίνουν. Στην πραγματικότητα ασχολούταν με τη διεύθυνση όλων των ζητημάτων του νοικοκυριού αυτό τόνιζε ο Ησίοδος, ενώ ο Αριστοτέλης και ο Ξενοφών αρκετούς αιώνες αργότερα θεώρησαν το γάμο εμπορική συμφωνία.

ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΛΑΦΥΡΟ ΚΑΙ ΕΡΩΜΕΝΗ ΘΕΩΡΟΥΣΑΝ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ

Ο ανταγωνισμός μεταξύ της νόμιμης συζύγου και της παλλακίδας ήταν έντονος από την ομηρική εποχή , αν η σύζυγος ήταν στείρα ή είχε γεννήσει μόνο κόρες

Στα ομηρικά έπη ως ιστορικές πηγές, βγαίνει το συμπέρασμα ότι τα νόθα παιδιά που ήταν οι καρποί της ενώσεως του αφέντη και κάποιας παλλακίδας και είχαν αυτά τα παιδιά κοινωνική αναγνώριση και δικαιώματα στην πατρική περιουσία. Στην Οδύσσεια ο Τηλέμαχος, παραβρέθηκε ,σε διπλές γαμήλιες τελετές: στο παλάτι του Μενελάου και της Ελένης στη Σπάρτη της νόμιμης θυγατέρας Ερμιόνης αλλά και του νόθου γιου που ο Μενέλαος είχε αποκτήσει με μια παλλακίδα. Στην πατριαρχική κοινωνία αξιολογείται η γυναίκα με μοναδικά κριτήρια την ομορφιά της και την ικανότητα της να γεννά ,και καμία νόμιμη σύζυγος δεν θα μπορούσε να αποδεχτεί την παλλακίδα του άνδρα της και τα νόθα παιδιά του: αυτό θα οδηγούσε σε σοβαρό κλονισμό της θέσης της μέσα στον οίκο.
Οι αρχηγοί και -πολεμιστές που ξεχώριζαν για την ανδρεία τους και τα έργα τους έβλεπαν τις γυναίκες ανάλογα με τα προσόντα που διέθεταν ως πολεμικά λάφυρα . Ήταν η αμοιβή τους , σαν δώρο για τον κόπο τους κατά τη διάρκεια του πολέμου. Π.χ. Στην Α ραψωδία βλέπουμε πόσο σημαντικά ήταν τα λάφυρα για τους

Η ΤΥΧΗ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΛΩΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΕΩΝ
Μετά την άλωση μιας πόλης η τύχη τύχη των γυναικών είχε άσχημες εξελίξεις να φέρουμε σαν παράδειγμα την Ανδρομάχη Σκέφτεται πως αν οι Αχαιοί καταλάβουν την Τροία, ο Έκτορας θα πεθάνει κι αυτή θα μείνει μόνη με ένα μωρό ,και η ζωή της δεν θα ήταν καλη χωρίς αυτόν και θα προτιμούσε να πεθάνει Οι σκέψεις του Έκτορα ήταν διαφορετικές.Οι γυναίκες, θα γίνουν σκλάβες μετά την άλωση των πόλεων. Θα υποφέρουν υπηρετώντας τους εχθρούς, και θα κλαίνε για τη μοίρα τους γιατί θα αναγκαστούν να ζουν σε άθλιες συνθήκες δυστυχισμένες γιατί θα υπηρετούν προκειμένου να ζήσουν
Είναι λοιπόν φανερό ότι η ζωή των γυναικών εξαρτιόταν από τα αποτελέσματα του πολέμου και επρεπε να υποταχθούν στους νικητές .

ΕΤΑΙΡΕΣ
Οι εταίρες βρίσκονταν στην κορυφή των εκδιδόμενων γυναικών. Δεν περιορίζονται στο να προσφέρουν σεξουαλικές υπηρεσίες, με την ίδια τη λέξη «εταίρα» να σημαίνει «σύντροφος». Στις περισσότερες περιπτώσεις διέθεταν ευρεία μόρφωση και μπορούσαν να λάβουν μέρος σε συζητήσεις καλλιεργημένων ανθρώπων, για παράδειγμα στα συμπόσια. Αποτελούν τις μοναδικές γυναίκες στην αρχαία Ελλάδα, με εξαίρεση τις Σπαρτιάτισσες, που απολάμβαναν την ανεξαρτησία τους και μπορούσαν να διαθέτουν προσωπική περιουσία. Ένα τέτοιο είδος παλλακίδας δεν πληρωνόταν για κάθε συνέρευση, αλλά έπαιρνε δώρα από τους «εταίρους» και τους «φίλους» της ώστε να ζει μια άνετη ζωή. Παρόμοια χαρακτηριστικά έχουν οι γκέισες στην ιαπωνική παράδοση.