Η ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΟΝΟΜΑΖΕΤΕ ΕΥΦΡΟΣΥΝΗ ΚΑΛΟΓΗΡΑΤΟΥ ΕΤΩΝ 95
ΑΛΗΘΕΙΑ
Αλήθεια πόσο θα ήθελα να ήμουνα η Κίρκη
Πόσο θα ήθελα να ήμουνα η Καλυψώ να βρω τον Οδυσσέα στην αμμουδιά λιπόθυμο
Και τσίτσιδο μια μέρα
Και με ένα μου γλυκό φιλί να τον νεκραναστήσω
Και από το νησί που θάμαστε ποτέ να μην αφήσω
να φύγει από μένα μακριά
να πάει στην Πηνελόπη
Όμως τον έρωτα τους τον άσβηστο
Κανείς δεν τον νικάει
Η Πηνελόπη πίσω της αυτόν 20 χρόνια καρτεράει
Τέτοιοι είναι λίγοι οι έρωτες σε όλη την οικουμένη
Να καμαρώνουμε αυτόν τον Οδυσσέα
Και να τον έχει η Ιθάκη και η Κεφαλονιά καμάρι και σημαία .
Μετά από τέτοιο Οδυσσέα τι να τον κάνω εγώ τον Βαλεντίνο
Είναι ξενόφερτος εδώ
Τον έρωτα τον όμορφο γουστάρω
Που είναι τσαχπίνης πονηρούλης και γλυκός
Αυτό το τόξο που στα χέρια του κρατάει
Και με τα βέλη του τον έρωτα σκορπά
Αχ και να γυρνούσαν πίσω ξανά τα χρόνια
Και αν δεν είχαν πέσει στα μαλλιά μου χιόνια
Αυτόν τον πονηρό τον πιτσιρίκο θα κυνηγούσα
Και μες την αγκαλιά μου θα κρατούσα
Απαγγελία Ευφροσύνη Καλογηράτου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου