Σήμα Facebook

ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΚΙΑΦΗΣ | κινητο 6907471738


ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ ΣΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΠΟΡΟ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ

ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ ΣΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΠΟΡΟ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ
Συνεχή Ροή Ειδήσεων από το νησί

Δευτέρα 17 Ιουλίου 2017

Η θαυμαστή κεφαλονίτικη παράδοση κατασκευής εργοχείρων με κλωνά από το φυτό αθάνατο ( Αγαύη)

Η θαυμαστή κεφαλονίτικη παράδοση κατασκευής εργοχείρων με κλωνά από το φυτό αθάνατο ( Αγαύη) πέρασε ανά τους αιώνες και διασώζεται μέχρι σήμερα.
Μετά από ειδική επεξεργασία των φύλλων του φυτού αθάνατου εξάγεται η κλωστή όπου τη χρησιμοποιούν στην κατασκευή θεσπέσιων χειροτεχνηματων, στολίδια της πολιτισμικής παράδοσης του τόπου.


«Από τον αθάνατο που έχουμε στον τόπο μας οι χωρικοί της Κεφαλονιάς βγάζουνε την κλωστή με τον έξης τρόπο: Βράζουνε τα φύλλα και πριν κρυώσουν τα ξεφλουδίζουνε και μένει η κλωστή με την ψίχα και για να την ξεχωρίσουν ξαναβράζουνε την ψίχα και την γυρίζουνε την ώρα που βράζει με ένα ξύλο και έτσι ξεχωρίζει η κλωστή που βάζουνε πάλι για να φύγει ολότελα η ψίχα. Ύστερα από το τρίτο αυτό βράσιμο πλένουνε την κλωστή 3—4 χέρια με μπόλικο κρύο νερό ή την αφήνουν 1-2 ώρες να ξεπλυθεί στη βρύση. Σε περίσταση που υπάρχει χαντάκι με καθαρό νερό τρεχούμενο την απιθώνουν μέσα εκεί και την συγκρατούνε με πέτρες. Σε μια μέρα ξεπλένεται καλά. 'Ύστερα την απλώνουν σε καλάμια για να στεγνώσει με τον ήλιο. Και για να την κάνουν γυαλιστερή σαν μετάξι την βάζουν, αφού στεγνώσει, σε χλιαρή σαπουνάδα 2—3 ώρες και κατόπι την πλένουν και την στεγνώνουν. Έτσι δουλεμένη την κλωστή οι Κεφαλονίτες την πουλούνε στα κορίτσια που δουλειά τους είναι να πλέκουνε δαντέλλες. Και είναι πολύ όμορφες οι δαντέλλες με κλωστή του αθάνατου και μοιάζουν με κοπανέλια. Τις πουλούν στο εξωτερικό που τις εκτιμούνε πολύ. Ο αθάνατος του τόπου μας είναι η αγάβη η Αμερικάνικη.»
23 Πλουτοφόρα φυτά – Αλέξανδρου Ν. Γεωργακόπουλου – Εν Αθήναις 1930

Γιωργος Γκιαφης ΠΟΡΟ , ΠΕΡΙΟΧΗ ΑΡΑΓΙΑ ΕΙΧΑΜΕ ΠΟΛΛΟΥς ΑΘΑΝΑΤΟΥς,, ΦΥΣΙΚΑ ΥΠΗΡΧΑΝ ΠΟΛΟΙ ΛΟΓΟΙ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΚΑΛΙΕΡΓΟΥΣΑΝ,, ΕΠΙΠΕΟΝ ΦΥΣΙΚΑ ΑΥΤΟΥ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΣΤΕ,, ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΑΠΟΤΕΛΟΥΣΕ ΚΑΙ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΦΥΣΙΚΟ ΦΡΑΧΤΗ
 ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΑΣΤΡΟ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ ΜΑς,, ΑΥΤΟς ΗΤΑΝ Ο ΛΟΓΟς ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΠΟΛΛΟΥ ΜΕΧΡΙ ΤΑ ΤΕΙΧΗ
Eleni Antonatou Lambros Moutis Το Χαροκόπειο Εργαστήριο Κεφαλονιάς σε εκδήλωση του στην Κοργιαλενει ο Βιβλιοθήκη τις19-7-2017 τις 8 το βράδυ συμπεριλαμβάνεται και το συγκεκριμένο αυτό είδος της τέχνης του ΚΕΝΤΗΜΑΤΟΣ 
Γιωργος Γκιαφης συγχαρητηρια,, καταπληκτικη αενημερωση

Manage

Anastasia Zacharatou Συμβάλουμε ολοι οπως μπορουμε για την αναδειξη του τοπου!!

Αφαίρεση
Γιωργος Γκιαφης Ο ΠΑΠΠΟΥΣ ΜΟΥ (ΓΙΩΡ.ΓΚΙΑΦΗΣ) ΕΙΧΕ ΚΑΝΕΙ ΕΥΡΕΣΙΤΕΧΝΙΑ,, ΚΑΙ ΑΝΑΛΑΒΕΝΕ ΝΑ ΠΛΕΚΕΙ ΣΚΟΙΝΙΑ,, ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΣΙΓΟΥΡΑ ΑΝ ΗΤΑΝ ΑΠΟ ΑΘΑΝΑΤΟΥς ή ΤΡΙΧΕΣ ΓΙΔΙΩΝ

Manage
Γιωργος Γκιαφης ΠΑΡΑΜΑΛΑ ΓΙΑ ΠΑΡΑΓΑΔΙΑ ΑΠΟ ΟΥΡΕς ΑΛΟΓΟΥ (ΑΡΣΕΝΙΚΟΥ) ΓΙΤΙ ΘΥΛΗΚΟΥ ΣΑΠΙΖΑΝΕ

Manage
Anastasia Zacharatou Παντως απο αθάνατους πλεκουν και στις μερες μας σχοινιά!

Αφαίρεση
Stamo E A Mpatielou Γιωργος Γκιαφης σκοινια πλέκανε. Η τεχνική που περιγράφει ο κος Α. Ν. Γεώργακοπουλος στην δημοσίευση της Ελληνικής Γεωπονικής Εταιρείας (πλουτοφόρα φυτά: παράρτημα 23/1930) αφορά κυρίως σκοινιά. Ας μην ξεχνάμε και την εξέλιξη γιατι με τον καιρό, οι κεντήστρες βρήκανε τον τροπο να μην βγάζουνε φουσκάλες στα χέρια από τους χυμούς του αθανάτου.

.Gerasimos Valsamis Εκτός της χρήσης του σε Κεντήματα και σχοινιά, η ίνα του αθάνατου επειδή ήταν εξαιρετικής αντοχής σε τριβές και καταπόνηση, χρησιμοποιόταν και στο "ράψιμο" της σόλας στα παπούτσια (ιδίως στα "σανδάλια"). Τα τότε υλικά κατασκευής ήταν γνήσια δέρματα από σφάγια ζώων που μετά από κατεργασία, τα σκληρότερα προορίζονταν για τις σόλες. Στο ράψιμο αυτό η χρήση του αγκαθιού του αθάνατου, ήταν η πλέον ενδεδειγμένη, αφού η σκληρότητα της αιχμής του αποτελούσε τότε το μοναδικό μέσο για να δημιουργηθούν οι τρύπες στη σόλα και σαν βελόνι να συντελεί στο ράψιμο! Αν αναλογιστούμε τα τραχιά και μυτερά πετρώδη εδάφη της κατεξοχήν ορεινής-ημιορεινής νήσου μας, καταλαβαίνει κανείς το πόσο σημαντικό ήταν το υλικό για το ράψιμο τι αντοχή είχε στο μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού που απασχολούνταν σε αγροτικές εργασίες! Ενδεικτικό επίσης ήταν, ότι η συνήθης φθορά γινόταν στις σόλες και σχεδόν ποτέ στο υλικό του ραψίματος (ίνα αθάνατου)! Δυστυχώς η "τεχνολογία" έθεσε στο χρονοντούλαπο της Λησμονιάς αυτό το θαύμα της φύσης...! Στη κατωτέρω φωτό, τα περίφημα ναυτικά σχοινιά (κάβοι) SISAL που εξακολουθούν να παράγονται με απίστευτες αντοχές σε θραύση κλπ...
Γιωργος Γκιαφης http://porosvress.blogspot.gr/2015/09/blog-post_66.html

kefalonia,κεφαλονια,πορος,επαγγελματα,αρχαια,ομηρικη ιθακη
POROSVRESS.BLOGSPOT.GR

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου