Ο Δεκέμβριος και το νόημα της σκηνοθεσίας του

Ο Δεκέμβριος και το νόημα της σκηνοθεσίας του

Σαν χρώμα... δεν είναι το ροδαλό της Άνοιξης·

ούτε το χρυσό του θέρους· ούτε το κυανό του ποιητικού φθινόπωρου

αλλά το σκούρο του χειμώνα.

Με τις γεωργικές εργασίες ουσιαστικά να σταματούν·

και την ψυχή της ανθρωπότητας ν’αποζητά ν’αφουγκραστεί τη σιωπή

της γήϊνης φλούδας,

που πάνω της αλαλάζει και ασελγεί το κενό γράμμα της διαφήμισης

και προπαγάνδας κάθε λογής αχρείαστου για την αληθινή ζωή της ανθρώπου.

Όμως θάρρος!

Γιατί παρ’όλα τα φτηνά τσίτια μιάς ζωής σε λοτταρία «ευκαιριών»,

ευτυχώς γυμνοί ερχόμαστε και γυμνοί φεύγουμε·

με αποκλεισμένο το ενδεχόμενο, οι τροχιές των άστρων και οι δομές

του σύμπαντος, οι λειτουργίες της πέψεως, της αναπνοής και της γέννας,

να λάβουν υπ’όψιν τους την θανατερή απόκλιση «απόψεων» μακρυά

από τη φυσική και αναγκαία ζωτική ροή της πραγματικότητας.

Έτσι ο Ήλιος ο Ζωογόνος, κατανοητός μέσ’το μυστήριο του, ανέγγιχτος

κι ατάραχος πραγματοποιεί την πρόνοια και την ευεργετική πορεία του,

και μέσ’τον πρώτο μήνα του χειμώνα, εκεί στο μαύρο της ζωής,

στις μέρες με τις πιό λίγες ώρες φωτός μέσα στο χρόνο,

αρχίζει η μέρα να μεγαλώνει!

Μέσα στο μαύρο αρχίζει το φώς να κραταιώνεται, φέρνωντας ελπίδα

κι αυξάνοντας την θαλπωρή της ζέστης·

-γιατί προς απογοήτευση αυτών που πιστεύουν ότι την ζέστη την φέρνουν

τα κλιματιστικά, να τους ενημερώσουμε ότι άν δεν βγει ο Ήλιος,

δεν θα παραχθεί οξυγόνο, και φυσικά τα κλιματιστικά θα μείνουν ακίνητα.-

Βλέπει την αυξητική κίνηση του Ήλιου η Γή,

κι ακολουθεί κι αυτή φορώντας λευκό ένδυμα το χιόνι.

Η Δημιουργία συνομιλεί και συνεργάζεται.

Την Λειτουργία της πολλοί νομίζουν πως μπορούν να αλλοιώσουν.

Πράγματι παρεμβαίνουν και επηρρεάζουν π.χ. το κλίμα.

Όμως η σκηνοθεσία τους είναι σαθρή και επικίνδυνη, χωρίς πρόνοια. 

Μοιάζει σαν έναν κύβο του Ρούμπικ, στον οποίο μας παρουσιάζουν

μιά μόνο πλευρά φτειαγμένη με τις υπόλοιπες εκτεθειμένες, να ρέπουν σε σεισμούς, 

πλημμύρες, και καταθλιπτικές ανθρώπινες ψυχολογίες.

Το μεγάλωμα της μέρας μέσα στον μήνα που ξεκινά ο χειμώνας,

ονομάζεται Τροπή του Ήλιου.

Η Ανθρωπότητα ψυχανεμιζόμενη τα χούγια της Δημιουργίας

και τα μελλούμενα γεγονότα, γιόρταζε το γεγονός αυτό

στις 25 Δεκεμβρίου, ως γέννηση του αήττητου ήλιου·

προφητεύοντας έτσι τον ερχομό του πραγματικά Αήττητου Ήλιου,

που εμφανίζεται στην πιό μεγάλη ακμή του σκοταδιού.

Η Δημιουργία για άλλη μιά φορά μας διδάσκει Σκηνοθεσία!

Γεώργιος Κακής Κωνσταντινάτος

Ηθοποιός Σκηνοθέτης Εικαστικός