«Μια περαντζάδα στην Θηνιά
έτσι απλά, όπως παλιά
Ένα φευγιό , νοσταλγικό
σε τόνο πιο σατυρικό
Οι θύμησες οι αλλοτινές
θα γένουνε σημερινές
Τσι νόνας μας την εποχή
θα ζήσουμε απ΄την αρχή»
Ένα ζεστό αντάμωμα του χώρου με τον χρόνο, του λόγου με την εικόνα, του ανθρώπου με την φύση, του χορού με την μουσική. Μια εκδήλωση που περιλαμβάνει σατυρικούς διαλόγους, χορό, στοιχεία από την καθημερινότητα και την εργασία των ανθρώπων της Θηναίας Γης, την λαογραφία και τον πολιτισμό της περιοχής. Σας περιμένουμε την Τετάρτη 27/12/2017 και ώρα 20.00 στο Δημοτικό Θέατρο Αργοστολίου «Κεφαλος», να ταξιδέψουμε παρέα, με χρώμα, νότες, ευθυμία, στις μνήμες του τότε, τις τόσο γνώριμες και οικίες εικόνες που δημιούργησαν οι άνθρωποι, οι άνθρωποι του χτες, οι άνθρωποι του σήμερα, οι ίδιοι άνθρωποι, πάντα οι άνθρωποι.
Συν-διοργάνωση : ΚΕΔΗΚΕ-ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ «ΑΓΚΩΝΑΣ»
με την συνεργασία του Πολιτιστικού, Λαογραφικού, Ιστορικού Συλλόγου Κεφαλληνίας & Ιθάκης "ΤΟ ΡΙΦΟΡΤΣΟ" και την συμμετοχή του Πολιτιστικού –Εξωραϊστικού Συλλόγου Διλινάτων
«Μια περαντζάδα στην Θηνιά
ΑπάντησηΔιαγραφήέτσι απλά, όπως παλιά»…
Ποιά περαντζάδα έτσι απλά όπως παλιά ορέ παιδιά??
Για να φτάσουμε παλιά από Αργοστόλι στη Θηνιά, θέλαμε όσο τώρα από Πάτρα στην Αθήνα και με νια διαφορά, ότι είχαμε βγάλει και κάνα δυο φορές τα «σωθικά» μας από το κούνημα τση κάθε τρεμουλιάρως αντίκας που μας πήαινε αγκομαχώντας με κανιά γίδα δεμένη ξαπλωτή στο φτερό! Κα κα κα.
Έδεκει λοιπόνε στον Αγκώνα σε ένα καφέ με κάτι πεύκα (υπάρχουν ακόμα) δίπλα τση Παπαρήγα το κονάκι, σταματάαμε για καφέ και να ανασάνουμε.
Οι μεγάλοι παραγγέρνανε διπλό καπουτσίνο με κανέλα, χα χα και εμείς οι μικροί βολευόμαστε με κανιά λεμονάδα «Διάνα», για να τη βγάλουμε συνήθως και αυτή μετά κάνα μισάωρο κατά Χάρακα μεριά! Κα κα κα.
Από έδεκει λοιπόνε αγναντεύαμε την Έρισσο σα τον Δυσσέα που έγλεπε το καπνό από τη πατρίδα του και αναγάλλιαζε η καρδιά του.
Μετά ξαναμπαίναμε στη σακαράκα άλλοι με σταυροκοπήματα, άλλοι με το δεξί και άλλοι με τα τέσσερα γιατί ήτανε και ψηλά οι πόρτες και ξεκινάαμε για την άλλη μισή Οδύσσεια…
Σε δυό - τρεις στροφές του Χάρακα η σακαράκα σφύραε, γιατί άμα ερχότανε από πίσω και αντίθετα άλλο «express» μαύρα μας μοιρολόγια, μονόδρομος σχεδόν γαρ.
Οι Θηνιάτες όμως δε πρέπει να είναι και πολύ τση «αρπαχτής».
Ένας να βρισκότανε και να πούλαε λαμπάδες τση λίτρας για τάματα έδεκει στο καφενείο, θα είχε "χαιρετιστεί" στο τάλαρο!!!
Χα χα χα χα χα χα χα χα.
Αυτά τα ενθυμήματα από ένα Ρισσιανάκι τση τότε εποχής.
Σπ. Ρόκκος