ΕΣΤΑΛΗ ΑΠΟ ΒΑΣ. ΛΟΡΕΤΖΑΤΟ
Γνωρίζεις ότι, τα Σόλυμα, τα ίδρυσε ο Σαρπηδών, αδελφός τού Μίνωος; Μπααα...
Το γεγονός πως τα Ιεροσόλυμα, πριν από την κατάληψή τους από τον βασιλιά των Εβραίων Δαυΐδ, ήταν ελληνική πόλη, μας το μαρτυρούν πλείστοι αρχαίοι συγγραφείς.
Ακόμα και ο Εβραίος ιστορικός Φλάβιος Ιώσηπος αποκαλεί την πόλη με το πραγματικό της όνομα, “Σόλυμα”. Όμως ο Ηρόδοτος μας λέει ότι οι Σόλυμοι ήσαν απόγονοι των Κρητών.
“Απ’αυτούς οι Κάρες ήλθαν στην Ήπειρο από τα νησιά, γιατί παλαιότερα ήσαν υπήκοοι του Μίνωα, με το όνομα Λέλεγες και κατοικούσαν στα νησιά...
Όσο για τους Λυκίους, η παλιά τους καταγωγή είναι κρητική. Φιλονείκησαν όμως για την βασιλεία της Κρήτης με τα παιδιά της Ευρώπης, ο Σαρπηδών και ο Μίνως.
Στην διαμάχη επεκράτησε ο Μίνως και έδιωξε τον Σαρπηδόνα μαζί με τους οπαδούς του. Εκείνοι, όταν τους έδιωξε, πήγαν στην Ασία, στην περιοχή της Μιλυάδος. Γιατί η χώρα που σήμερα κατοικούν οι Λύκιοι, παλιά λεγόταν Μιλυάς και οι Μιλύες ονομάζονταν τότε Σόλυμοι”.
Αργότερα οι Σόλυμοι εποίκησαν την χώρα της Παλαιστίνης, όπου ίδρυσαν την πόλη στους πρόποδες του όρους Σιών. Το όνομα Σιών προέρχεται κι αυτό από την δωρική λέξη “σιός”, που σημαίνει Θεός.
Στην κορυφή του όρους εκείνου, έκτισαν και τον ναό του πολιούχου θεού της πόλεος, του μεγίστου θεού των ελλήνων. Ο ναός ονομάσθηκε “Διός Σολυμέως”.
Αργότερα μετά την κατάληψη της πόλεως το 1026 π.χ. από τον Δαυΐδ, γκρέμισαν το ναό του Διός, στα ερείπια του οποίου έκτισε ο Σολομών τον περιώνυμο ναό του, όπου και μετέφερε την “κιβωτό της διαθήκης”.
Τα Σόλυμα οι εβραίοι στην Π.Δ. τα αποκαλούν Σαλήμ ή Γιερούσαλαημ, εξ ου και Ιεροσόλυμα. Γράφει ο Φλάβιος Ιώσηπος στην “Ιουδαϊκή αρχαιολογία” του:
“Επειδή επί της εποχής του Αβραάμ του προγόνου μας, η πόλη λεγόταν Σόλυμα. Πολλοί λένε ότι και ο Όμηρος τα αποκαλεί Σόλυμα. Την δε προσωνυμία “Ιερό” οι Εβραίοι έβαλαν αργότερα.
Ήταν κατά την εποχή που με την στρατιά του Ιησού κατά των Χαναναίων και του πολέμου, κατά τον οποίο οι Χαναναίοι κράτησαν (την πόλη), που (ο Ιησούς) κατένειμε στους Εβραίους, οι οποίοι όμως δεν κατάφεραν να διώξουν (τους Χαναναίους), από τα Ιεροσόλυμα, μέχρι που την πολιόρκησε ο Δαυΐδ..”.
Πολύ αργότερα, κατά την ελληνιστική εποχή, η πόλη ήταν αμιγώς εβραιοκατοικούμενη, όμως “πόλις” με βάση τα ελληνικά κριτήρια δεν μπορούσε να γίνει αποδεκτή, επειδή δεν είχε ούτε δήμο, ούτε βουλή, ούτε τις κύριες προϋποθέσεις για να έχει τα δικαιώματα της πόλεως.
Δεν είχε ούτε γυμναστήριο, ούτε εφηβείο, ούτε σχολείο, ούτε αγορά. Μόνο όταν ο ελληνοτραφής αρχιερέας της πόλεως Ιάσων δημιούργησε αργότερα εκείνες τις προϋποθέσεις, της απένειμε ο Αντίοχος Γ’ το δικαίωμα να αποκαλείται “πόλις”.
Αυτή όμως η επαναστροφή της παλαιάς πρωτεύουσας των εβραίων σε ελληνική πόλη, εξαγρίωσε τους Μακκαβαίους, που ξεσηκώθηκαν κατά των ελληνικών πόλεων, με τις γνωστές από την ιστορία βιαιοπραγίες, που κράτησαν πάνω από έναν αιώνα.
Το γεγονός πως τα Ιεροσόλυμα, πριν από την κατάληψή τους από τον βασιλιά των Εβραίων Δαυΐδ, ήταν ελληνική πόλη, μας το μαρτυρούν πλείστοι αρχαίοι συγγραφείς.
Ακόμα και ο Εβραίος ιστορικός Φλάβιος Ιώσηπος αποκαλεί την πόλη με το πραγματικό της όνομα, “Σόλυμα”. Όμως ο Ηρόδοτος μας λέει ότι οι Σόλυμοι ήσαν απόγονοι των Κρητών.
“Απ’αυτούς οι Κάρες ήλθαν στην Ήπειρο από τα νησιά, γιατί παλαιότερα ήσαν υπήκοοι του Μίνωα, με το όνομα Λέλεγες και κατοικούσαν στα νησιά...
Όσο για τους Λυκίους, η παλιά τους καταγωγή είναι κρητική. Φιλονείκησαν όμως για την βασιλεία της Κρήτης με τα παιδιά της Ευρώπης, ο Σαρπηδών και ο Μίνως.
Στην διαμάχη επεκράτησε ο Μίνως και έδιωξε τον Σαρπηδόνα μαζί με τους οπαδούς του. Εκείνοι, όταν τους έδιωξε, πήγαν στην Ασία, στην περιοχή της Μιλυάδος. Γιατί η χώρα που σήμερα κατοικούν οι Λύκιοι, παλιά λεγόταν Μιλυάς και οι Μιλύες ονομάζονταν τότε Σόλυμοι”.
Αργότερα οι Σόλυμοι εποίκησαν την χώρα της Παλαιστίνης, όπου ίδρυσαν την πόλη στους πρόποδες του όρους Σιών. Το όνομα Σιών προέρχεται κι αυτό από την δωρική λέξη “σιός”, που σημαίνει Θεός.
Στην κορυφή του όρους εκείνου, έκτισαν και τον ναό του πολιούχου θεού της πόλεος, του μεγίστου θεού των ελλήνων. Ο ναός ονομάσθηκε “Διός Σολυμέως”.
Αργότερα μετά την κατάληψη της πόλεως το 1026 π.χ. από τον Δαυΐδ, γκρέμισαν το ναό του Διός, στα ερείπια του οποίου έκτισε ο Σολομών τον περιώνυμο ναό του, όπου και μετέφερε την “κιβωτό της διαθήκης”.
Τα Σόλυμα οι εβραίοι στην Π.Δ. τα αποκαλούν Σαλήμ ή Γιερούσαλαημ, εξ ου και Ιεροσόλυμα. Γράφει ο Φλάβιος Ιώσηπος στην “Ιουδαϊκή αρχαιολογία” του:
“Επειδή επί της εποχής του Αβραάμ του προγόνου μας, η πόλη λεγόταν Σόλυμα. Πολλοί λένε ότι και ο Όμηρος τα αποκαλεί Σόλυμα. Την δε προσωνυμία “Ιερό” οι Εβραίοι έβαλαν αργότερα.
Ήταν κατά την εποχή που με την στρατιά του Ιησού κατά των Χαναναίων και του πολέμου, κατά τον οποίο οι Χαναναίοι κράτησαν (την πόλη), που (ο Ιησούς) κατένειμε στους Εβραίους, οι οποίοι όμως δεν κατάφεραν να διώξουν (τους Χαναναίους), από τα Ιεροσόλυμα, μέχρι που την πολιόρκησε ο Δαυΐδ..”.
Πολύ αργότερα, κατά την ελληνιστική εποχή, η πόλη ήταν αμιγώς εβραιοκατοικούμενη, όμως “πόλις” με βάση τα ελληνικά κριτήρια δεν μπορούσε να γίνει αποδεκτή, επειδή δεν είχε ούτε δήμο, ούτε βουλή, ούτε τις κύριες προϋποθέσεις για να έχει τα δικαιώματα της πόλεως.
Δεν είχε ούτε γυμναστήριο, ούτε εφηβείο, ούτε σχολείο, ούτε αγορά. Μόνο όταν ο ελληνοτραφής αρχιερέας της πόλεως Ιάσων δημιούργησε αργότερα εκείνες τις προϋποθέσεις, της απένειμε ο Αντίοχος Γ’ το δικαίωμα να αποκαλείται “πόλις”.
Αυτή όμως η επαναστροφή της παλαιάς πρωτεύουσας των εβραίων σε ελληνική πόλη, εξαγρίωσε τους Μακκαβαίους, που ξεσηκώθηκαν κατά των ελληνικών πόλεων, με τις γνωστές από την ιστορία βιαιοπραγίες, που κράτησαν πάνω από έναν αιώνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου