ΑΡΘΡΟ ΜΑΡΙΑΣ ΜΑΓΟΥΛΑ

 Το διαζύγιο της σύγχρονης Ψυχιατρικής, οι επιπτώσεις του, και το Γενικό Νοσοκομείο Αργοστολίου Κεφαλονιάς.

Τίτλος: Το διαζύγιο της σύγχρονης Ψυχιατρικής, οι επιπτώσεις του, και
το Γενικό Νοσοκομείο Αργοστολίου Κεφαλονιάς.


Είναι πολύ λογικό μέσα σε συνθήκες πολυπαραγοντικού στρες, πόσο
παραπάνω σε μια κλειστή οικογενειακή Κοινωνία, οποισδήποτε άνθρωπος να
βρεθεί για κάποιον λόγο Ειδικό
Ψυχικής Υγείας. Μες στη σύγχρονη Κοινωνία δεν αποτελεί ταμπού
τουλάχιστον στην Αθήνα, και αν ναι κάπου, πρέπει να γνωρίζουμε ότι η
σύγχρονη ψυχιατρική είναι μια Κυρία

διαζευγμένη εδώ και πολλές ΑΛΛΑ μόνο δεκαετίες από την επιστήμη της
Νευρολογίας. Μέχρι όχι πολύ παλιά ήταν άρρηκτο ζεύγος επιστημών που η
μια δεν μπορούσε να ζήσει δίχως την άλλη. Η νευρολογία αντιμετώπιζε
την όποια ακόμη και μικροευαισθησία ΚΝΣ (κεντρικού νευρικού
συστήματος) στη ρίζα του προβλήματος, αιτία, και επενέβαινε με κάποιο
σκεύασμα να την θεραπεύσει με Ιπποκρατική ιατρική. Η Ψυχιατρική,
απ΄την άλλη, είχε να
ασχοληθεί με πολύ σοβαρές καταστάσεις που δεν μπορούσαν να
αντιμετωπιστούν παρά με διακοπή απλά του αιτιατού, δηλαδή την
συμπεριφορική του ατόμου και το συναίσθημα που δεν είναι παρά το
σύμπτωμα και όχι η ίδια η πάθηση. Δηλαδή η ψυχιατρική είχε να
αντιμετωπίσει τις βαρειές χρόνιες ασθένειες αυτές που πριν την ψυχιατρική
μεταρρύθμιση (που πλέον δεν ασυλοποιεί βαρειά ασθενή) αντιμετώπιζε με κάποιο
ψυχοτρόπο το αιτιατό κυρίως (ή συνδυασμό σκευασμάτων) με τη λογική: δεν μπορώ να
θεραπεύσω αλλά μπορώ να εξαφανίσω κυρίως το σύμπτωμα το επικίνδυνο για
το σύνολο, ή και για τον ασθενή στην καλύτερη περίπτωση που είναι
κάπως τυχερός. Όμως, το τελευταίο είναι και αυτό που την καθιστά μια
επιστήμη που δεν εφαρμόζει Ιπποκρατική ιατρική, εκεί που ο Ιπποκράτης
κατονομάζει φάρμακο εκείνη την ουσία που χρησιμοποιείται για όφελος
κάποιας ασθένειας να την θεραπεύσει δίχως οι βλάβες από τις
παρενέργειες να είναι πολλές παραπάνω από το ίδιο το όφελος για τον
ασθενή (όχι για το σύνολο μόνο ως προς τον ασθενή). Εκεί που δηλητήριο
θα θεωρούνταν ότι κάνουν δηλαδή τα βαρειά ψυχοτρόπα σε άτομο ασθενές
και αυτό πάντα ανάλογα με το άτομο και πόσες και τι ποιότητας και
βαρύτητας παρενέργειες ειδικές εμφανίζει ένα σκεύασμα που του
παρέχεται ως θεραπεία.

Επίσης η σύγχρονη ψυχιατρική έχει να προσφέρει μια Συμβουλευτική στο
άτομο που πάσχει, κυρίως από Κοινωνικές ασθένειες που το πλήτουν ή και
παράλληλα την Φρουδική θεωρία που όλα όμως πεπερασμένα (κατά τη γνώμη
μου) τα αναγάγει σαν προβλήματα που
πηγάζουν από τη λιβιδώ (libido) ή και τα Οιδιπόδεια συμπλέγματα.
Βεβαίως ο Φρόυντ ουδέποτε κάθισε να κάνει έρευνα στη δική του θεωρία
μονογονεικών οικογενειών, εκεί που ο σύγχρονος πατέρας είναι και Μάνα
και Πατέρας στο κοριτσάκι του και να μας αναλύσει το Οιδιπόδειο που
δεν μπορεί να έχει ποτέ ένα κοριτσάκι με τη Μητέρα του που είναι και
Πατέρας του. Ούτε βέβαια ο Φρόιντ ενώ προερχόταν από υψηλό
κοινωνικο/οικονομικό στρώμα ώστε να μπορεί να κάνει καρριέρα με την
διάδοση της εν μέρει ενδιαφέρουσας θεωρίας του ασχολήθηκε ποτέ μέσα σε
αυτή με ψυχονευρολογικά φαινόμενα από καψόνια σε ειδικές κοινωνικές
ομάδες πληθυσμού. Εργαζόμενους, στρατιώτες, γυναίκες, παιδιά κτλ. Κι
αν το έκανε δεν είναι διαδεδομένο τέτοιο κομμάτι της δικής του όποιας
θεωρίας που εφαρμόζεται ως άξονας της ειδίκευσης.

Οπότε για τον παραπάνω λογικό λόγο ένας φαντάρος αυτοκτονεί στη σκοπιά
εντελώς τυχαία λόγω της libido, μιας και τον εγκατέλειψε στο τηλέφωνο
σοκαρίζοντάς τον πάντα η αγαπημένη του με μήνυμα στιγμιαίο, και εκεί
τελειώνει η έρευνα επιτυχώς και πάντα με το ίδιο πόρισμα και με βούλα
από τους Ειδικούς που δήθεν το δειρεύνησαν σε βάθος και πάντα κατά
τύχη είναι ο ίδιος λόγος σε εντελώς διαφορετικά άτομα με εντελώς
διαφορετικές
προσλαμβάνουσες εκτός από μία κοινή: ότι έχουν κάποιον ανώτερο που
τους ασκεί καθημερινά ψυχική βία ανείπωτη και μπορεί ακόμη και
σεξουαλική κακοποίηση ή και μπούλινγκ, όλη τους τη μέρα που είναι η
δική τους καθημερινότητα, όλως τυχαίως.

Το ίδιο ακριβώς βέβαια (θεωρητικά) είναι πιο πιθανό να συμβαίνει, από
την αγαπημένη και τη libido, και μέσα σε σύγχρονα εργοστάσια με
σκλάβους εργαζόμενους που έχουν να δουλεύουν νυχθημερόν και
παραβιάζονται όλες οι παράμετροι ασφάλειας για την υγεία του, δηλαδή
ωράριο και ξεκούραση έστω ανάμεσα στα καψόνια. Όμως, για να μην
είμαστε άδικοι μια καλή συμβουλευτική και παρακολούθηση ατόμου
ασθενούς που βρίσκεται σε δύσκολες κοινωνικές συνθήκες και βάλλεται
καθημερινά ποικιλοτρόπως απ΄αυτό που θα λέγαμε
Κοινωνικές και Οικονομικές περιβαλλοντικές συνθήκες ζωής του είναι
κάτι που ο σημερινός ασθενής μπορεί να πάρει σαν όφελος. Όφελος του
όμως με την προυπόθεση ότι έχει πέσει σε καλά χέρια συμβουλευτικής από
ψυχίατρο και ψυχοδυναμικό. Το θέμα είναι ότι σε αυτή την Ειδίκευση
σπάνια μπορεί κάποιος σε κατάσταση τρόμου, πανικού, τεράστιου στρες, ή
αποσυντονισμού του λογικής, ακόμη και υστερίας προσωρινής του, ή
ντελίριο αντίδρασης σε κάτι, να δει ποιον επιλέγει σαν γιατρό. Το άλλο
θέμα είναι ποιος θα του υποδείξει ποτέ ποιος είναι καλός γιατρός που
θα τον σεβαστεί τον ασθενή, και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Παράλληλα
υπάρχουν και ταμπού και ο φόβος να πλησιάσει άνθρωπος με κάποιο ακόμη
και περιστασιακό πρόβλημά του από τυχαίο Σοκ, έναν γιατρό τέτοιας
ειδίκευσης που δικαιολογημένα φοβάται να πλησιάσει. Ο πιο
δικαιολογημένος φόβος πηγάζει από το γεγονός ότι αυτή ιατρική
ειδίκευση ως προς όλες τις άλλες Ιπποκρατικής ιατρικής που εκείνες
θεραπεύουν με σκεύασμα επιτυχώς τεράστιο ποσοστό ασθενών, ενώ η ψυχιατρική
δεν θεραπεύει παρά ελάχιστους αλλά κυρίως παρέχει με ένα στιλό και
όπλο ή εργαλείο της ένα σκεύασμα που απλά σπρώχνει κάτω απ΄το χαλί το
σύμπτωμα και δεν είναι ικανή να εξοντώσει την αιτία που κατατρώει
εντός και απ΄το περιβάλλον του τον ασθενή παρέα μετά με βαρειές
παρενέργειες από το ίδιο το σκεύασμα που μπορεί να΄ναι και αυτές οι
αιτία που τον κάνουν να πηδάει από παράθυρα. Μάλιστα πολλά απ΄τα
σκευάσματα έχουν σαν παρενέργειά τους Αυτοκτονικό Ιδεασμό ακόμη και το
πιο απλό, π.χ. αντικαταθλιπτικό. Σε
αυτό το δύσκολο θέμα, φαινόμενο κοινωνικό, που έπληξε τη δική μας
Κοινωνία μες στην Κρίση και με ΣΟΚ επαγγελματιών εντελώς υγιών λόγω
ξαφνικής τους πτώχευσης η ψυχιατρική θα είχε να πει ότι έφταιγε η
libido και η απότομη διακοπή ερωτικής τους σχέσης από κινητό ξαφνικά
λες και δεν είναι εκπαιδευμένοι οι άνθρωποι να χωρίζουν πολλές φορές
στη ζωή τους από ερωτικά ταίρια τους. Όμως οι αυτοκτονίες είναι γνωστό
ότι θέλουν δύναμη. Και αυτή την Ορμή για δύναμη τη δίνει συχνά το
αντικαταθλιπτικό όταν αμφιταλαντεύεται με λογική απόγνωσης που ψάχνει
λύτρωση και δικαίωση ένα κοινωνικό θύμα, ο μέσος άνθρωπος.

Η ψυχιατρική με τη νευρολογία πήραν διαζύγιο πριν δεκαετίες επειδή
αυξήθηκαν ραγδαία οι και καλά ψυχιατρικές παθήσεις ή και καλά
προερχόμενες δήθεν από κληρονομικότητα. Δηλαδή με ένα ψευδονευρολογικό
φαινόμενο (που δεν εντοπίζεται από μαγνητικές όπως η επιληψία) απλής
νεύρωσης στιγμιαίας σε στρες υπερβολικό που έχει αποτέλεσμα μια
υστερία ή ντελίριο εκτόνωσης του στρες που δέχτηκε το μέσο κοινό άτομο
και έχει φυσικό επακόλουθο αντίδραση ψυχοσωματικής εκτίναξης της
ενέργειάς του της βλαβερής προς
εαυτό, μας βρέθηκαν οι ίδιοι ή και τα παιδιά τους ότι είναι βαρειά
ασθενείς και φταίει αυτό το απειροελάχιστο που είναι και στα όρια της
μέσης κανονικότητας ανθρώπου αντιδραστικού αν δεν καταπίνει καψόνια.
Και επίσης μας βρέθηκαν σαν κοινωνικές παθήσεις ένα σωρό παράγοντες
που αυτές ασκούν τον έλεγχο επιβίωσης πάνω στους ανθρώπους
ανεξέλεγκτοι από Πρόνοια και δικλείδες ασφαλείας υγείας τους. Επιπλέον
έχουμε και τη δυστυχία που δεν μπορεί ποτέ να ταυτίζεται με την
κατάθλιψη. Το πένθος είναι το
χαρακτηριστικό είδος "δυστυχίας" που πάντα κάνει έναν κύκλο ακόμη
ορατό διαχρονικά και στη θρησκεία και που κλείνει σβήνει μόνο του με
γιατρό τον Χρόνο και όχι φάρμακα. Οπότε οι παραπάνω Κοινωνικές
ασθένειες, και όχι μόνο αυτές, αποτελούν τον λογο που ξαφνικά έχουμε
ραγδαία αύξηση νέων ψυχικών ασθενειών, που ποτέ δεν εντοπίζεται η
πάντα ανθρώπινη γύρω μας αιτία, ώστε να την εξαφανίσει απ΄τη ζωή του ο
σύγχρονος υγιής
άνθρωπος. Φυσικό επακόλουθο επειδή τα περιστατικά είναι πάρα πολλά
ώστε να τα διαχειριστούν οι παντρεμένες νευρολογία και ψυχιατρική
έπρεπε να μαλώσουν και να πάρουν εκείνες το διαζύγιό τους που είναι
και Εμπορικά Οφέλιμο στο τσιμπούσι των Μεγαλοφαρμακευτικών εταιρειών
που αναπτύσσονται τυχαία και αυτές ραγδαία.

Αν βρεθεί ένας άνθρωπος στην Τοπική μας Κοινωνία στην ξαφνική και
δύσκολη θέση να πάρει μια συμβουλή από γιατρό της Ειδίκευσης και δεν
έχει χρήματα θα πρέπει να επισκεφτεί αναγκαστικά ότι μας παρέχει το
Κράτος δωρεάν. Ειδικό ΨΧΚ στο Γενικό μας Νοσοκομείο. Για έναν περίεργο
λόγο η αξιολόγηση για να προσληφθεί αυτός δεν είναι απ΄τους ασθενείς
βέβαια που θα αναμεταδόσουν είναι ΚΑΛΟΣ, πήγαινε σε αυτόν. Το Κριτήριο
είναι ένας θεός ξέρει και μάλιστα Άγιος Γεράσιμος, Ποιό; Αν αρέσει
στον Διοικητή τον αυταρχικό του Νοσοκομείου. Αν έχει μόρια και θέλει
να έρθει να ζήσει στο φιλόξενο νησί μας. Ή κι αν έχει μέσο που αυτό
ισχύει σε όλη την Ελλάδα ως ψυχιατρική ή και κοινωνική μας κοινώς:
Νόσος.

Είχα κάποτε την τύχη να με καψονάρει μέχρι εξαντλήσεως σκλάβου ο
μεγαλοεργοδότης μου, πριν δεκαετίες. Και έτσι βρέθηκα να συμβουλεύομαι
υψηλής ποιότητας άνθρωπο ειδίκευσης, με Ποικιλόμορφη Μόρφωση και
Παιδεία επειδή ήταν και πλούσιος για σοβαρές σπουδές παράλληλα. Πρώτα
απ΄όλα σε μια πρώτη συνέντευξη ο ειδικός πρέπει να ρωτάει τι
επαγγέλεσθε, τι σπουδάσατε, που δουλεύετε, αν δουλεύετε. Για να
διαγνώσει την ασθένεια. Αν είσαι δε και καλλιτέχνης με φυσική άμυνα
ΒΙΟΛΟΓΙΑΣ ΣΟΥ σε: μελαγχολίες, θλίψεις, πένθη, καταθλίψεις, βαρειές
οδύνες: τη ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ως ΛΥΤΡΩΣΗ και ΔΙΚΑΙΩΣΗ τότε το μόνο που δεν
μπορεί ποτέ το στιλό του να σου γράψει είναι αντικαταθλιπτικό για να
σε αυτοκτονήσει ενώ έχεις φυσική άμυνα τεράστια από την
εργοστασιακήσου προδιαγραφή.

Το άλλο σοβαρό που δεν μπορεί να κάνει είναι: να βγάλει το εργαλείο ή
όπλο στιλό να συνταγογραφίσει αν πας σε ΣΟΚ πρώτη φορά να σε δει αν
δεν σε έχει γνωρίσει με κάποια ραντεβού λίγο και επαρκώς ώστε να έχει
μια μέση συμπεριφορική σου ΕΙΚΟΝΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ. Αν με μια φορά που θα
σε δει οπλίζει το στιλό δεν μπορεί να ξέρει ΚΑΝ αν πριν μπεις
στοΝοσοκομείο, στο Ιατρείο της, μόλις ας πούμε τρακάρισες και δεν
είχες
πληρώσει επειδή είσαι φτωχός εγκαίρως την Ασφάλεια, άρα είσαι
πανικόβλητος, ουρλιάζεις, είσαι φοβισμένος και απελπισμένος ενώ
δείχνεις και δυστυχής. Πόσα φάρμακα θα του γράψεις γι΄αυτό; ή θα
τουγράψεις αντικαταθλιπτικό με παρενέργεια αυτοκτονικό ιδεασμό να πας
να τον φουντάρεις αντί να τον συμβουλεύσεις με ψυχραιμία σου
αντικειμενική να μείνει ψύχραιμος και να του δώσεις από τις ΓΝΩΣΕΙΣ
ΣΟΥ ΚΑΙ ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΟΥ ΜΟΡΦΩΣΗΣ έξω από Ειδίκευση, Νέες λύσεις για να μην
πνιγεί σε μια κουταλιά νερό; Έχουμε και το φαινόμενο Γενικά των
Νεοελλήνων Αμόρφωτος με Ειδίκευση βλέπεις να αντιμετωπίσουμε.
Επιπλέον αν ένας άνθρωπος πρέπει να έχει ψυχοδυναμική και θεραπευτική
συμβουλευτική του ως παρακολούθηση για καιρό από ειδικό δεν είναι
δυνατόν να λειτουργήσει η έννοια του ραντεβού εφόσον ένα σοκ ένα
πρόβλημα (ακόμη και ενδοοικογενειακής του βίαιο επεισόδιο) τον καθιστά
ευάλωτο όχι τη στιγμή του ραντεβού βέβαια. Άρα ο Ειδικός πρέπει να
δίνει το κινητό του εκτός από καθορισμένο ραντεβού για να μπορεί να
συμβουλεύσει και να υποστηρίξει ποτέ αδύναμο άνθρωπο που
τονκαταδυναστεύουν.

Είχα την τύχη πριν ελάχιστες μέρες να πέσει ένας κεραυνός ΣΟΚ μες στις
αρμονίες μου.
Έπρεπε να γίνει συνέντευξη στο Γενικό Κρατικό μας Νοσοκομείο
Κεφαλονίας. Η μοναδική ειδικός που έχουμε έχει μόνο Ειδίκευση και όχι
γνώσεις παιδείας και μόρφωσης για συμβουλευτική. Δεν ρωτά επάγγελμα,
σπουδές, ικανότητες, και αν το άτομο έστω σε σοκ, είναι άνεργο ή όχι.
Οπλίζει στιλό και συνταγογραφεί με τη μία αντικαταθλιπτικό Seropram,
σε
καλλιτέχνη. Να πω εδώ και να επισημάνω ενώ απαγορεύται να σβήσεις με
φάρμακο τις πνευματικές και ψυχικές οδούς, εκείνες της Ειδικής αυτής
κοινωνικής Ομάδας, που είναι το δικό της Βιολογικό όπλο κατά
καταθλίψεων: Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ που γεννιέται μέσα ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΟΔΥΝΕΣ που
διυλίζονται με την αντίθεση χαρμόσυνη παλέτα του συναισθημάτων
σταδιακά, και είναι η δική του ΛΥΤΡΩΣΗ από καταβολής Κόσμου. Αυτό το
γνωρίζουν και όσοι έχουν σπουδάσει Ιστορία της Τέχνης. Επίσης: δεν
μπορεί ποτέ να είναι αυταρχικός ο Ειδικός και να ασκεί ο ίδιος βία στο
άτομο, ή και λεκτική βία, να φωνασκεί σαν ανώτερος. Δεν
μπορεί ποτέ ο Ειδικός να έχει αντιλήψεις επαρχίας ως Παιδεία που να
αποδέχονται τις Ανισότητες όλων των ειδών μια χαρά ως αποδεκτό
δεδομένο, και να μην δίνει ΝΕΕΣ λύσεις να τις απαλείψει και απωθήσει
σαν δήμιό του το άτομο. Δεν μπορεί να απελπίζει παραπάνω το άτομο
δίχως να το υποστηρίξει. Και τέλος δεν μπορεί να είναι ρατσίστρια ποτέ
ειδικός της ΨΧΚ και να πει στο άτομο ότι κάθε είδους στίγμα στην
κεφαλονιά είναι αποδεκτό να
είναι πάντα στίγμα, έτσι είναι το καταπίνουμε. Καλέ στην Πλατεία
Καμπάνας δεν έχει πιει ποτέ καφέ να δει να ακούσει ότι εδώ στην
Κεφαλονιά εμείς τους Αποστιγματίζουμε και τους Επανεντάσουμε τους
δικούς μας ακόμη και βαρειά ασθενείς, αφού τους υποστηρίξουμε με κάθε
τρόπο και με Κοινωνικούς Λειτουργούς μας από δομές; Την Ψυχιατρική
Μεταρρύθμιση δεν την ξέρει ότι είναι σε ισχύ και στην Ελλάδα εδώ και
δεκαετίες εφόσον είμαστε στην Ε.Ε.; Άλλο αν ηΕ.Ε. την λειτουργεί
επιτυχημένα ενώ εμείς όχι!

Το θέμα δεν είναι να προσλάβουμε Ειδκούς μόνο στο Γενικό μας
Νοσοκομείο Κεφαλονιάς Αργοστολίου. Το θέμα είναι να αποχωρούν και
όσοιμπήκαν βράδι της δικής μας αντίληψης και συνείδησης.
Αρκετέςαυτοκτονίες έχει μετρήσει ήδη από ανικανότητα η Κεφαλονιά.
Μόνο ο Άγιος Γεράσιμος τους θεραπεύει τους ανθρώπους που πάσχουν
σοβαρά από Κοινωνικές ασθένειες στίγματος ζωής τους, εδώ. Να βάλει το
χέρι του και αυτός να γίνει υγιές και όχι μόνο επανδρωμένο
τοΝοσοκομείο μας που είναι η μόνη λύση των φτωχών, επειδή οι ιδιώτες
Ειδικοί δεν είναι όλα τα παραπάνω που αναφέρθηκαν.

Μαρία Μαγουλά