ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟΣ ΓΑΛΑΞΙΑΣ

 ==================================

Με το 12ον αυτό φύλλο του ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟΥ ΓΑΛΑΞΙΑ,

σημπληρώνεται ένας χρόνος, από τότε που όλοι μαζί

ξεκινήσαμε την δημιουργία αυτού του πνευματικού

εγχηρήματος, του λογοτεχνικού αυτού βήματος των

Ελλήνων δημιουργών, ημεδαπής και αλλοδαπής

διαμονής.Όλοι μαζί βοηθήσαμε και πληθύναμε, τους

αποδέκτες του οργάνου αυτού των Ελλήνων

δημιουργών, ξεπερνώντας τους 2.752 αποδέκτες.

Ο ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟΣ ΓΑΛΑΞΙΑΣ, αποστέλεται στα τέσσερα

σημεία της υδρογείου σφαίρας, όπου υπάρχουν

Έλληνες δημιουργοί και ενημερώνει, αλλά και

παρουσιάζει τα έργα των απανταχού της γης Ελλήνων

δημιουργών.

Σήμερα εγκαινιάζουμε μία νέα στήλη, με το όνομα

ΕΞΑΝΤΑΣ του ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟΥ ΓΑΛΑΞΙΑ, στην στήλη

αυτή θα ανιχνεύμε και θα προβάλουμε εικόνες και

έννοιες, για την ζωή του περασμένου καιρού,

παρμένες από την δική μας αποθηκευμένη

παρακαταθίκη, και από την δική σας που ευγενώς θα

μας στέλνετε.

Είναι ευτηχής συγγηρία, η συμπλήρωση του ενός

χρόνου κυκλοφορίας του ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟΎ ΓΑΛΑΞΙΑ,

που συμπίπτει με τον εορτασμό των 200 ετών, από

την εθνική απελευθερωτική επανάσταση του 1821.

[3]

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

=====================

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑ

=======================

Η επιτροπή της ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟΥ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ για

την αξιολόγηση των αποσταλέντων έργων, για

τον διαγωνισμό με θέμα την επανάσταση του

1821, ολοκλήρωσε την αξιολόγηση τους, και έχει

καταρτήσει τον κατάλογο των βραβεύσεων.

Επρόκειτο τα βραβεία να απονεμιθούν σε

δημόσιες εκδηλώσεις, στην Αθήνα και στην

Κεφαλονιά, λόγω όμως της πανδημίας και της

απαγορεύσεως των συναθρίσεων, τα βραβεία

θα αποσταλούν με E-MAIL. στους βραβευθέντες

και τα ονόματα τους θα ανακοινωθούν στον

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΓΑΛΑΞΙΑ του Απριλίου.

Πρόθεση της Ε.ΚΕ.Λ. ήταν, να γίνουν

πανηγυρικές εκδηλώσεις και στα πλαίσια των

εκδηλώσεων αυτών, να απονεμιθούν τα

βραβεία.

Το Δ.Σ. της Ε.ΚΕ.Λ. επιφυλάσεται να

πραγματοποιήσει πολιτιστική εκδήλωση, ότα οι

συνθήκες το επιτρέψουν.

[4]

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

ΤΟΥ 1821

=======================

Η ΠΡΩΤΗ ΧΩΡΑ ΠΟΥ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

ΩΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΡΑΤΟΣ

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821

ΗΤΑΝ Η Αϊτή { HAITI }

Ο ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝ ΤΟΥ 1821

ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

ΣΠΥΡΙΔΩΝΑ ΛΥΚΟΥΔΗ

=============================================

Ημέρα βαθείας περίσκεψης και διαλογισμού, όλων

των Ελλήνων, πρέπει να είναι ή κάθε επέτειος της 25ης

Μαρτίου του 1821.

Περίσκεψης για την μοίρα, όχι μόνον της Ελληνικής

φυλής, αλλά όλης της γήινης κατοικίας μας, και

διαλογισμού γιατί οι λεγεώνες του σκότους, δεν

ζητούν απλώς «γήν και ύδωρ» αλλά τώρα ζητούν

όλα τα μέλη του Διονύσου.

Ένας λαός πολυώδυνος, πολύτροπος και πολυμήχανος

είναι ό Ελληνικός λαός, τα ίχνη του έχουν χαλκευτεί

στα μυστηριακά βάθη του χρόνου, από αρχετυπικούς

πρωτομάστορες, και όταν το 1821 το αλαζονικό

βδέλυγμα περιέζωνε ασφυκτικά, το εύχλοο σώμα της

χώρας μας, όταν οι δολοφονικές στρατιές του

ολοκληρωτισμού, περιέσφιγγαν την Ελλάδα και οι

ψυχές των ανθρώπων είχαν αληθινά πτοηθεί,

άστραψε στα Ελληνικά βουνά το σπαθί της

δικαιοσύνης.

Όταν οι άλλοι λαοί που διαβιούσαν κάτω από τον

Οθωμανικό ζυγό, ψυχικά ράκη κατέρρευσαν, οι

Έλληνες με ηρωική παράδοση αιώνων, άδραξαν τις

λόγχες, και εκεί στα αέτεια υψώματα των Ελληνικών

βουνών, ή ιστορική Λάχεσις το θέλησε, το έθνος των

ψυχοστροβίλων, πού είναι το Ελληνικό, να αγωνισθεί

πρώτο εναντίον στο πανγήεινο κίνδυνο.

Γιατί αυτές τις στιγμές, τις κρίσιμες και τις οριακές,

ανοίγουν οί πύλες της αρχετυπικής μνήμης των

Ελλήνων και οί αετοί του Δία, φέρνουν τους

κεραυνούς τους και το Ηράκλειο ρόπαλο των

[7]

Ελλήνων, κομμένο από το δάσος των προγονικών

κατορθωμάτων, χτυπά την λερναία Ύδρα και την

βυθίζει στα βαλτόνερα της ιστορίας.

Τότε όλοι οί Έλληνες γίνονται Διόσκουροι

ενοποιούμενοι από την άφθαρτη συγκολλητική ουσία

της ομοψυχίας.

Πρωτεϊκές, καβείριες, μυστηριακές φωνές,

επιτάσσουν, την ηθική επιλογή του αγωνιστικού

χρέους.

Και στο χρέος αυτό συμπαραστέκεται ή αόρατη

πανστρατιά των ηρώων, των σοφών και των αγίων

της φυλής, γιαυτό ακούγεται σε τέτοιους καιρούς ή

ιερή κλαγή.

<< Νύν υπέρ πάντων αγών >>

Ό Απολλώνιος τρίποδας του ωραίου του αληθούς και

αγαθού, δεν έπαψε ποτέ να μαγνιτοκαλεί τους

ανθρώπους, γι`αυτό και ή 25η Μαρτίου του 1821,

αφιερώνει τον αγωνιστικό τρίποδα στην μαχόμενη για

Απολλώνιο φώς ανθρωπότητα.

Μέσα στην μοναδική ιστορία τους οί Έλληνες,

απέδειξαν ότι γνωρίζουν να φυλάσσουν τις πύλες της

πλανητικής ψυχής, όταν ή γήινη βαρβαρότητα

σκιάζει τον ήλιο του αγαθού, και στα πεδία των

μαχών ανανεώνεται ό ιερός γάμος του Έλληνα

νυμφίου, με την ανεμόεσα ψυχή της Ελλάδος.

Βαρύ φόρον αίματος επλήρωσαν αγωνιζόμενοι υπέρ

πατρίδος οι Έλληνες, στις πόλεις και τα χωριά της

Ελλάδος, διωκόμενοι από τον ξένο κατακτητή.

Οι Έλληνες είναι οι οργανωτές της Ελληνικής

επαναστάσεως, και οι δημιουργοί της ΦΙΛΙΚΗΣ

ΑΤΑΙΡΕΙΑΣ, με πρώτους τους ΤΣΑΚΑΛΩΦ,

ΞΑΝΘΟ ΚΑΙ ΣΚΟΥΦΑ.

[8]

Έλληνες, εις μνήμην όλων εκείνων πού αγωνίστηκαν

και έκαναν το ακατόρθωτο –κατορθωτό, με τον άηχο

ήχο της εσωτερικής μας φωνής, ας εκπέμψουμε την

ιαχή.

Ζήτω ή ιερή ενότητα Ελλάδος-Ελλήνων.

Ζήτω ή 25η Μαρτίου 1821.

Ζήτω οι Έλληνες Αγωνιστές, πού αγωνίστηκαν και

θυσιάστηκαν υπέρ πατρίδος, στα αιματοβαμμένα

χώματα της Ελληνικής γης.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΛΥΚΟΥΔΗΣ

Ο ΟΡΚΟΣ ΤΗΣ ΦΙΛΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ

====================================

«Ορκίζομαι ενώπιον του αληθινού Θεού, ότι θέλω

είμαι επί ζωής μου πιστός εις την Εταιρείαν κατά

πάντα. Να φανερώσω το παραμικρόν από τα σημεία

και τους λόγους της, μήτε να σταθώ κατ ́ουδένα λόγον

ή αφορμή του να καταλάβωσι άλλοι ποτέ, ότι γνωρίζω

τι περί τούτων, μήτε εις συγγενείς μου, μήτε εις

πνευματικόν ή φίλον μου.

Ορκίζομαι ότι εις το εξής δεν θέλω έμβει εις

καμμίαν εταιρείαν, οποία και αν είναι, μήτε εις

κανέναν δεσμόν υποχρεωτικόν. Και μάλιστα,

οποιονδήποτε δεσμόν αν είχα, και τον πλέον

αδιάφορον ως προς την Εταιρείαν, θέλω τον νομίζει

ως ουδέν.

Ορκίζομαι ότι θέλω τρέφει εις την καρδίαν μου

αδιάλλακτον μίσος εναντίον των τυράννων της

πατρίδος μου, των οπαδών και των ομοφρόνων με

τούτους, θέλω ενεργεί κατά πάντα τρόπον προς

βλάβην και αυτόν τον παντελή όλεθρόν των, όταν η

περίστασις το συγχωρήσει.

Ορκίζομαι να μη μεταχειριστώ ποτέ βίαν δια να

αναγνωρισθώ με κανένα συνάδελφον, προσέχων εξ

εναντίας με την μεγαλυτέραν επιμέλειαν να μην

λανθασθώ κατά τούτο, γενόμενος αίτιος ακολούθου

τινός συμβάντος, με κανένα συνάδελφον.

[21]

Ορκίζομαι να συντρέχω, όπου εύρω τινά

συνάδελφον, με όλην την δύναμιν και την κατάστασίν

μου. Να προσφέρω εις αυτόν σέβας και υπακοήν, αν

είναι μεγαλύτερος εις τον βαθμόν και αν έτυχε

πρότερον εχθρός μου, τόσον περισσότερον να τον

αγαπώ και να τον συντρέχω, καθ ́όσον η έχθρα μου

ήθελεν είναι μεγαλυτέρα.

Ορκίζομαι ότι καθώς εγώ παρεδέχθην εις

Εταιρείαν, να δέχομαι παρομοίως άλλον αδελφόν,

μεταχειριζόμενος πάντα τρόπον και όλην την

κανονιζομένην άργητα, εωσού τον γνωρίσω Έλληνα

αληθή, θερμόν υπερασπιστήν της πατρίδος,

άνθρωπον ενάρετον και άξιον όχι μόνον να φυλάττη

το μυστικόν, αλλά να κατηχήση και άλλον ορθού

φρονήματος.

Ορκίζομαι να μην ωφελώμαι κατ ́ουδένα τρόπον

από τα χρήματα της Εταιρείας, θεωρών αυτά ως ιερό

πράγμα και ενέχυρον ανήκον εις όλον το Έθνος μου.

Να προφυλάττωμαι παρομοίως και εις τα

λαμβανόμενα εσφραγισμένα γράμματα.

Ορκίζομαι να μην ερωτώ κανένα των Φιλικών με

περιέργειαν, δια να μάθω οποίος τον εδέχθη εις την

Εταιρείαν. Κατά τούτο δε μήτε εγώ να φανερώσω, ή

να δώσω αφορμήν εις τούτον να καταλάβη, ποίος με

παρεδέχθη. Να αποκρίνομαι μάλιστα άγνοιαν, αν

γνωρίζω το σημείον εις το εφοδιαστικόν τινός.

Ορκίζομαι να προσέχω πάντοτε εις την διαγωγήν

μου, να είμαι ενάρετος. Να ευλαβώμαι την θρησκείαν

[22]

μου, χωρίς να καταφρονώ τας ξένας. Να δίδω πάντοτε

το καλόν παράδειγμα. Να συμβουλεύω και να

συντρέχω τον ασθενή, τον δυστυχή και τον αδύνατον.

Να σέβομαι την διοίκησιν, τα έθιμα, τα κριτήρια και

τους διοικητάς του τόπου, εις τον οποίον διατριβώ.

Τέλος πάντων ορκίζομαι εις Σε, ω ιερά πλην

τρισάθλια Πατρίς ! Ορκίζομαι εις τας πολυχρονίους

βασάνους Σου. Ορκίζομαι εις τα πικρά δάκρυα τα

οποία τόσους αιώνας έχυσαν και χύνουν τα

ταλαίπωρα τέκνα Σου, εις τα ίδια μου δάκρυα,

χυνόμενα κατά ταύτην την στιγμήν, και εις την

μέλλουσαν ελευθερίαν των ομογενών μου ότι

αφιερώνομαι όλως εις Σε. Εις το εξής συ θέλεις είσαι η

αιτία και ο σκοπός των διαλογισμών μου. Το όνομά

σου ο οδηγός των πράξεών μου, και η ευτυχία Σου η

ανταμοιβή των κόπων μου. Η θεία δικαιοσύνη ας

εξαντλήσει επάνω εις την κεφαλήν μου όλους τους

κεραυνούς της, το όνομά μου να είναι εις

αποστροφήν, και το υποκείμενόν μου το αντικείμενον

της κατάρας και του αναθέματος των Ομογενών μου,

αν ίσως λησμονήσω εις μίαν στιγμήν τας δυστυχίας

των και δεν εκπληρώσω το χρέος μου. Τέλος ο

θάνατός μου ας είναι η άφευκτος τιμωρία του

αμαρτήματός μου, δια να μη λησμονώ την αγνότητα

της Εταιρείας με την συμμετοχήν μου».

Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΛΑΛΑ

ΚΑΙ ΟΙ ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΤΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

==========================================

ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟΥ ΓΑΛΑΞΙΑ

---------------------------------------------------------------------------------------

Μία από τις πιο καθοριστικές μάχες του `21, ήτανε και

η μάχη του Λάλα.

Το κεφαλοχώρι Λάλα, βρίσκεται στον νομό Ηλείας

πάνω από τον σημερινό Πύργο και δέσποζε τότε της

περιοχής, ελέγχοντας όλη την Ηλεία και όχι μόνον.

Εκεί οι Οθωμανοί είχαν εγκαταστήσει στρατιωτικό

σώμα τουρκαλβανών με τις οικογένειες τους, οι οποίοι

έσφαζαν και έκλεβαν περιουσίες και προκαλούσαν

μύρια όσα δεινά, στους Έλληνες της περιοχής και

είχαν γίνει σε κάποια χρονική στιγμή, ο φόβος και ο

τρόμος της Πελοποννήσου.

Με παρότρυνση του Δεσπότη Παλαιών Πατρών

Γερμανού, εθελοντικό ένοπλο σώμα αποτελούμενο

αποκλειστικά από Κεφαλλονίτες, με ηγέτες τους Κ.

Μεταξά, Ι. Φωκά, Γ. Φωκά, Α. Μεταξά, και Ε. Πανά,

στις 15 Ιουνίου του 1821, μετέβησαν στην Ηλεία και

επετέθησαν με σφοδρότητα στους Λαλλαίους

τουρκαλβανούς, και μετά από σκληρές μάχες

εξεδίωξαν για πάντα τους Τουρκαλβανούς από την

περιοχή.

Ήταν τόσο μεγάλη η πανωλεθρία των Αλβανών του

Λάλα, που φύγανε από την περιοχή και δεν τόλμησαν

να επιστρέψου ξανά.

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΩΝ

======================================

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ Ε.ΚΕ.Λ.

ΚΑΠΕΤΑ-ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ

---------------------------------------------------------------------------------------------

1- Κολοκοτρώνης Θεόδωρος, αρχιστράτηγος

Πελοποννήσου: Η ψυχή της Επανάστασης του 1821:

Καταδικάστηκε σε θάνατο 1834, από την αντιβασιλεία

του Όθωνα, μετετράπη η ποινή του σε φυλάκιση 20

ετών και φυλακίσθηκε στη φυλακή στ’ Ανάπλι.

Αργότερα το 1835 του εδόθη χάρη.

Πέθανε το 1843 σε ηλικία 73χρόνων

σε γλέντι στο γάμο του γιού του.

[34]

2- Ιωάννης Καποδίστριας: Άφησε το υπουργείο

εξωτερικών της Ρωσίας, διέθεσε την περιουσία του

για τον Αγώνα του ’21 και το 1832 δολοφονήθηκε

από τους κοτζαμπάσηδες στ’ Ανάπλι.

3- Νικηταράς ο Τουρκοφάγος: Ο δυναμικός

αγωνιστής: Πέθανε το 1849 σε ηλικία 68

χρόνων, άρρωστος, φτωχός και τυφλός σ' ένα

ημιυπόγειο στον Πειραιά, ενώ η οικογένειά του

"απέθνησκε της πείνης".

4- Γιάννης Μακρυγιάννης: Πρωταγωνιστής

στην Επανάσταση και την παραχώρηση

Συντάγματος από τον Όθωνα: Πέθανε το 1864

από τις κακουχίες του αγώνα και την

απομόνωση. Είχε καταδικαστεί σε θάνατο για

εσχάτη προδοσία και φυλακίσθηκε (1851 -

1854). Πέθανε σε ηλικία 67 χρόνων δυστυχής

και πάμφτωχος.

5- Ανδρέας Μιαούλης: Ναύαρχος: Πέθανε

πάμφτωχος το 1835 από φυματίωση , στο σπίτι

του στην Αθήνα σε ηλικία 68 χρόνων.

6-Ανδρέας Λόντος: Ο πλούσιος πρόκριτος των

Καλαβρύτων και πρωταγωνιστής της 3ης

Σεπτεμβρίου: αυτοκτόνησε "μη δυνάμενος να

ανεχτεί την ένδοιάν του" το 1846 σε ηλικία 62

[35]

χρόνων.

7- Κίτσος Τζαβέλας: Ο Σουλιώτης οπλαρχηγός:

Πέθανε στο Μεσολόγγι το 1855, από τη

στενοχώρια του που δεν διαψεύστηκαν οι

ελπίδες του για απελευθέρωση Ηπείρου -

Θεσσαλίας στο κίνημα του 1854, σε ηλικία 55

χρόνων.

8-Μαντώ Μαυρογένους: Η αρχόντισσα της

Μυκόνου που έδωσε όλη της την περιουσία για

τον Αγώνα: Πέθανε φτωχή από τυφώδη πυρετό

στην Πάρο το 1840, σε ηλικία 44 ετών.

9-Αλέξανδρος Υψηλάντης: Άρχισε και τέλειωσε

την Επανάσταση: Το 1828 πέθανε στη Βιέννη,

από άσθμα 36 χρόνων.

10-Δημήτριος Υψηλάντης: Άρχισε και

τέλειωσε την Επανάσταση: Πέθανε από

στηθικό νόσημα στο Ναύπλιο, ούτε 40 ετών.

11-Νικόλαος Κριεζώτης: Ο ήρωας της Εύβοιας:

Πέθανε καταδιωγμένος από το Οθωνικό

καθεστώς των Βαυαρών, αυτοεξόριστος στη

Σμύρνη το 1853, σε ηλικία 68 ετών.

12- Παναγιώτης Σέκερης: Ο χρηματοδότης της

Φιλικής Εταιρίας: Πέθανε το 1830 πάμφτωχος

[36]

στο Ναύπλιο, όπου διορίστηκε τελώνης, σε

ηλικία 52 ετών.

13-Πλαπλούτας Δημήτριος: Καταδικάστηκε σε

θάνατο 1834 από τους Βαυαρούς.

Η ποινή του μετετράπη σε φυλάκιση 20 ετών και

φυλακίσθηκε στ’ Ανάπλι, αργότερα εδόθη χάρη το

1835.

14- Πάνος Κολοκοτρώνης: Δολοφωνήθηκε.......

15 Οδυσσέας Ανδρούτσος: Ο οπλαρχηγός στο Χάνι

της Γραβιάς Δολοφωνήθηκε.......

ΘΕMΙΣ, Η ΤΥΦΛΗ ΘΕΑ

Αέναον φως εν τη σήμερον ημέρα!

Χαίρε εσύ του Προμηθέα τη δάδα πρώτος κρατήσας

για να φωτίζει τα σκοτάδια της αμαθείας.

- Έγκλημα στυγερό!

Χαίρε εσύ την Δημοκρατία εμπνευσθείς

για να ζει ο άνθρωπος εν ελευθερία.

-Έγκλημα στυγερό!

Ω! Δικασταί! Καταδικάστε τους γιά εσχάτη

προδοσία!

Αλήθεια που είναι η θεά εν τη σήμερον ημέρα;

Και που οι υπηρέτες της;

Εν τη σήμερον ημέρα Ιάσθει η θεά

στο πέρασμα του φωτός,

παραγκωνισμένη στο πέρασμα του χρόνου,

στο περιθώριο του δρόμου ... των αρετών!

Αναδύθει η ασυδοσία φέρουσα μάσκα Δημοκρατίας

με υπηρέτες μόνο οι του Νόμου «Περί ευθύνης

Λειτουργών».

Τι απογοήτευση το πολιτικό σύστημα!

Και η θεά ΜΗ τυφλή πλέον..... έστιν απούσα.

Οι υπηρέτες της κατά καιρούς καταδικάζουν

σε εξορία ή θάνατο αυτούς που κατά καιρούς

τολμούν να ανάψουν το δαυλό του Προμηθέα

για να φωτίσει τα σκοτάδια της αμαθείας.

Αυτούς που εμπνεύσθηκαν την Δικαιοσύνη,

τη Δημοκρατία, για να ζει ο άνθρωπος ελεύθερος.

Ο κατάλογος των θυσιασθέντων υπέρ του φωτός

και της Ελευθερίας μακρύς.

Το σαρκίο τελευτησάτω εν εξορία,

αλλά η Ψυχή ζώσα στο φως εν ελευθερία.

Στον αντικρύ το βράχο κρεμασμένη η θεά Θέμις

στο περιθώριο του χρόνου,

παραγκωνισμένη στο περιθώριο του χρήματος,

σ’ ανήλιαγα υπόγεια ξεχασμένη.

ΚΑΠΕΤΑ-ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ

[38]

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΠΑΝΑΓΗΣ ΣΙΜΩΤΑΣ

ΠΟΤΕ «ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ» ΟΙ ΗΡΩΕΣ!

«Η ζωή των νεκρών, επαφίεται στην μνήμη των

ζώντων», έλεγε ο μεγάλος Κικέρων! Κατ ́ αυτόν

δηλαδή και σύμφωνα με τις ... στρατηγικές μας

απέναντι σε αυτούς ένεκα των οποίων έχουμε

Πατρίδα και ελεύθεροι ζούμε, είμαστε παντελώς

«αμνήμονες», παντοιοτρόπως έτσι και αδιαλείπτως

αφαιρούντες, τα μοναδικά ελπιδοφόρα ίχνη «ζωής»

τους, ακριβώς αυτών, των ενδόξων νεκρών ηρώων

μας, των σωτήρων μας, για τους αιώνες των αιώνων!

ΤΗΝ ΜΟΙΡΑ, το τέλος, την καταδίκη των λαών, των

Εθνών, των κοινωνικών Συνόλων που «έγραψαν» στα

παλαιότερα των υποδημάτων τους την Ιστορία τους,

την Σημαία τους, τους Προγόνους τους, την Γλώσσα

τους και το παρελθόν τους, την κατάληξη όλων αυτών,

κάλλιστα γνωρίζουμε!

[39]

ΓΙΑΤΙ, αν κάποιοι «μεγάλοι», τους εν ζωή συμπολίτες

τους επρόδωσαν αλλά -τουλάχιστον- τους νεκρούς

ήρωές τους, την δοξασμένη Εθνική τους Ιστορία,

Γλώσσα, Κουλτούρα, Σημαία, δεν επρόδωσαν, είναι

ένοχοι του μικρότερου, σε σχέση με τους «άλλους»,

εγκλήματος! Και αυτοί οι... άλλοι, γνωστοί και αυτοί

ως ...«Έλληνες», παραποιούντες την Εθνικήν μας

υπόσταση, την Ιστορία μας, την γλώσσα και τον

Πολιτισμόν μας, αμοιβόμενοι δε και δη

πλουσιοπάροχα από τους φόρους μας (γι ́αυτό τους το

κακούργημα!) αυτοί οι «άλλοι», μόνον ένοχοι εσχάτης

προδοσίας, κατά της χώρας τους, είναι! Και το

γνωρίζουν!

ΚΑΛΛΙΣΤΑ το γνωρίζουν και οι ίδιοι, οι ασυγχώρητοι

επιλήσμονες, αυτοί οι οποίοι σήμερα, στην Μεγάλην

Εθνικήν μας Επέτειον, αυτήν της 25ης Μαρτίου,

βλέποντες την Γαλανόλευκη κυματίζουσα στο

απέναντι μπαλκόνι, αυτό του γείτονά τους, θα

του...«υπενθυμίζουν» κραυγάζοντες, και...

καγχάζοντες, ότι δήθεν ... «οι μισοί από τους ήρωες

που τιμώνται ήταν μάλλον... προδότες»! Με τον

γείτονά τους να απαντά, όσο πιο δυνατά μπορεί:

«Για τους άλλους μισούς, αυτούς που έδωσαν τη ζωή

τους, πάρα πολλοί εξ' αυτών και τις περιουσίες τους

όλες, προκειμένου να ζεις ελεύθερος σήμερα εσύ,

αγαπητέ μου, μεγάλε αγνώμονα γείτονα “Έλληνα”,

κυματίζει η Σημαία μας στο μπαλκόνι μου! ΓΙΑ ΤΟΥΣ

ΑΛΛΟΥΣ ΜΙΣΟΥΣ!»

[40]

ΧΡΟΝΙΑ σας πολλά! Χρόνια πολλά στην Πατρίδα μας!

Περισσότερο από κάποτε στο παρελθόν, σήμερα,

χρειάζεται την ευχή μας!

ΕΙΔΙΚΑ, με τα ...μυαλά που έχουμε, με την επί πολλά

χρόνια προκλητικότατη και εξόχως επικίνδυνην

αδράνειά μας, ως προς την άκρως αναγκαίαν

Αμυντικήν Ισχυροποίησίν μας! Χρόνια Πολλά!!!

Παναγής Ι. Σιμωτάς,

Συνταξιούχος Οικονομολόγος Διεθνών Εμπ.

Συναλλαγών.

Σαρλάτα Ωραίας Λειβαθούς, ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ.

[41]

Τα ποιήματα του 1821

====================

ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΛΥΚΟΥΔΗ

Γ.Γ ΤΗΣ ΔΕΕΛ ΚΑΙ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ Ε.ΚΕ.Λ.

ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ `21

--------------------------------------------------------------------

Απ` τον χρόνο είναι βγαλμένα των Ελλήνων τα

ιερά,

απ` τους αέναους αιώνες όταν χτίζανε την λευτεριά,

κι όταν τα έσκιαξε η φοβέρα και τα πλάκωσε η

σκλαβιά,

ένα είχαν στο μυαλό τους, των Ελλήνων τα

παιδιά,

να` αποχτήσουνε την πολυπόθητη την λευτεριά.

Κι` όταν έφτασε η ώρα

και φανερώθηκε η λεβεντιά,

ένας πόθος βγήκε απ` των Ελλήνων την καρδιά,

για ελεύθερη πατρίδα

και πέρα ως πέρα λευτεριά.

Πρώτα ακούστηκε του Ρήγα

η φιλελεύθερη η ιαχή,

που καλούσε τους δεσμώτες να ξεσηκωθούνε,

για να γίνει η απελευθερωτική αρχή.

Μυστικά είχε κάνει

η αόρατη αρχή,

την φιλική την Εταιρεία

που είχε όλων των Ελλήνων την αποδοχή.

Τσακάλωφ, Ξάνθος και Σκουφάς

ήτανε οι πρώτοι οι δημιουργοί,

και αμέσως ακολούθησαν

όλοι οι Έλληνες διότι ήταν

της ανεξαρτησίας νοσταλγοί.

Κ` έτσι σηκωθήκαν όλα των Ελλήνων τα παιδιά,

και φωνάζανε με πάθος θάνατος ή λευτεριά,

[43]

Κ` αναμένοντας το αγέρι που θα έφερνε την

λευτεριά,

η Ελλάδα στηρίζονταν στα δικά της τα παιδιά.

Και όταν έφτασε η ώρα και έφυγε η λογική,

τότε ξέσπασε με βία των Ελλήνων η οργή,

και αγωνίστηκαν με πάθος και παράλογη ορμή,

απαιτώντας, την ελευθερία ή την θανή.

Και στο άκουσμα εκείνο,

θορυβήθηκε η Τουρκιά,

και υπέκυψε στον πόθο των Ελλήνων

που πολέμαγαν

για την υπερηφάνεια

την ιστορία και την λευτεριά.

Ίδρωσε ο Ιμπραήμης και ο Αλή πασάς μαζί

και ο Σουλτάνος εφοβήθη

και διέταξε με οργή,

να σκοτώνουν στην Ελλάδα

κάθε αρματολό παιδί.

Κρεμάσανε παππάδες,

κρεμάσανε παιδιά,

γιατί πολεμούσαν για την λευτεριά,

αψηφώντας του Σουλτάνου τις σφαγές,

και προκαλώντας του μεγάλες συμφορές.

Κι` όταν ήλθε το `21

που βρόντηξε το καριοφίλι στα Ελληνικά βουνά

και αστράψαν των ηρώων τα ανίκητα σπαθιά,

και λαμπάδιασε του αγώνα η δυνατή φωτιά,

διαλύθηκε η αιμoβόρα, η κακούργα η Τουρκιά.

Φώναξε ο Κολοκοτρώνης

έτρεξε και ο Πανουργιάς

και αμέσως ξεχύθηκε σαν σίφουνας

και ο Γιώργος ο Καραϊσκάκης,

ο γιός της καλογριάς.

Έφτασε και ο Μακρυγιάννης

αρχηγός μίας στρατιάς

και ηγήθηκε με θάρρος των Ελλήνων,

εναντίον της Τουρκιάς.

Με ελπίδα συνταχθήκαν όλοι,

με την αόρατη αρχή,

και ξεδίπλωσε την αρετή της η Ελληνική ψυχή,

και χιλιάδες γίναν του απελευθερωτικού αγώνα,

αγωνιστές, ήρωες, πολέμαρχοι

και τεχνίτες του πολέμου δυνατοί.

Πρώτοι σημαία σήκωσαν εκεί στην Καλαμάτα,

και αμέσως ακολούθησαν τα Καλάβρυτα

μες την Αγία Λαύρα,

Ο Δεσπότης ο Παλαιών Πατρών ο Γερμανός,

έγινε για τον αγώνα ο μέγιστος σηματωρός.

[45]

Όλοι οι Έλληνες ετρέξαν στης πατρίδας την φωνή,

και οι πολεμιστές σηκώσαν

την σημαία την επαναστατική,

πολεμούσανε οι νέοι με ορμή για λευτεριά,

και διώξανε απ την Ελλάδα την λαομίσητη

Τουρκιά.

Στην Ρούμελη και στον Μοριά

παντού φωνάζαν λευτεριά,

και θυσιαζότανε για την πατρίδα,

διώχνοντας προς την Ασία την Τουρκιά.

Το Μεσολόγγι θαύμασε όλος ο ντουνιάς,

γιατί εκεί φάνηκε ο θρίαμβος

της Ελληνικής της λεβεντιάς.

Οι Σουλιώτισσες πέταξαν στων αετών τα δώματα,

και ελεύθερες θα ζούνε στην αιωνιότητα,

και ο Σαμουήλ στο Κούγκι

τίναξε μαζί του την Τουρκική κακότητα.

Ο Κολοκοτρώνης με λεφούσια

έριξε φυσέκια στην Τριπολιτσά,

και έδωσε στα μέρη εκείνα

την πολυπόθητη την λευτεριά.

Έτρεξε και η Μπουμπουλίνα

και η Μαντώ η Μαυρογένους,

και στην θάλασσα αναδείξανε,

την ναυτοσύνη,

του Ελληνικού του γένους.

Ο Κανάρης έκαψε του Σουλτάνου την ναυαρχίδα,

και άνοιξη σουβλίστηκε ο Αθανάσιος Διάκος,

και την ζωή του έδωσε πολεμώντας ηρωικά

για την Ελλάδα στο Μανιάκι,

ο Φλέσσας,

που έμεινε στην ιστορία ως Παπαφλέσσας.

Κεφαλλονίτες κάνανε τους

Τουρκαλβανούς στου Λάλα,

να φτύσουνε από τον φόβο τους,

της μάνας τους το γάλα.

Το `21 άνοιξαν οι πύλες,

της αρχετυπικής μνήμης των Ελλήνων,

και το Ηράκλειο ρόπαλο που είναι κομμένο,

από το δάσος των προγονικών κατορθωμάτων,

και ποτισμένο με τις νίκες

του Μαραθώνα και της Σαλαμίνας,

βρέθηκε ξανά στα χέρια των Ελλήνων.

Και τότε μυστηριακές,

ψυχικές και ηρωικές δυνάμεις του παρελθόντος,

βρέθηκαν να αγωνίζονται ενσωματωμένες

με τις δυνάμεις των απογόνων τους,

[47]

για να φτάσουν να τραγουδούν με υπερηφάνεια,

μέσα από τους στοίχους του εθνικού μας ύμνου,

και σαν πρώτα ανδρειωμένοι

χαίρε ω χαίρε λευτεριά.

Ως τα πέρατα του κόσμου,

και ως την άκρια της γης,

ήρωες θα συναντήσεις,

μόνον της Ελληνικής φυλής.

Απ` τον χώρο χρόνο είναι βγαλμένα

των Ελλήνων τα ιερά

και πάντα έναν έχουνε στόχο,

την πολυπόθητη την λευτεριά.