ΤΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΜΟΥ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ!
 |
Ο Παναγής Σπηλιώτης γεννήθηκε στις 25 Απριλίου 1935. Στα δύσκολα χρόνια των πολεμικών συρράξεων, στο Δημοτικό σχολείο του Ρατζακλιού (ένα μικρό χωριό κοντά στην Σκάλα), ο τότε δάσκαλός του Σπύρος Μελέτης, αριστερών πεποιθήσεων και καταδιωγμένος από τους Γερμανούς, επηρέασε θετικά τον μικρό μαθητή μεταλαμπαδεύοντάς του την υπέρτατη αξία της γνώσης.
Μέσα στον Εμφύλιο, κατάφερε να τελειώσει το Δημοτικό με μεγάλες ταλαιπωρίες και να παρακολουθήσει για δύο χρόνια μαθήματα στο Γυμνάσιο Αργοστολίου.
|
Σε μικρή ηλικία έμεινε ορφανός από μητέρα, ενώ ο πατέρας του ήταν ναυτικός και ταξίδευε συνεχώς.Έτσι αναγκάστηκε να αφήσει το σχολείο και να γυρίσει στο χωριό του για να ζήσει με τον γέρο νόνο του (παππού του) και τον μόλις ενάμιση έτους αδερφό του, Άθω.
Έφηβος ακόμη πήρε την απόφαση να φύγει από το νησί και να πάει στον Πειραιά, από όπου ήλπιζε να μπαρκάρει. Ασχολήθηκε με την φωτογραφία και εργάστηκε ως βοηθός σερβιτόρος στο ¨Φαληρικόν¨ στις Τζιτζιφιές, όπου γνώρισε όλα τα μεγάλα ονόματα της μουσικής σκηνής της εποχής.
Την άνοιξη του 1954 μπαρκάρισε τελικά για Αμερική και παρέμεινε εκεί. Σαν ανήσυχος και δραστήριος νους ξεκίνησε την επιχειρηματική δραστηριότητα, δοκιμάζοντας την τύχη του σε αρκετούς τομείς. Ακολουθώντας την καλλιτεχνική του φλέβα παρακολούθησε μαθήματα σκηνοθεσίας σε αμερικάνικα Πανεπιστήμια.
Γύρισε στην Ελλάδα και ασχολήθηκε με την παραγωγή και σκηνοθεσία κινμηματογραφικών έργων. Έγραψε σενάρια και αξιώθηκε να δει μερικά από αυτά στην μεγάλη οθόνη.
Επιστρέφοντας στη Αμερική, εργάστηκε σαν χρηματιστής και κεντρικός μέτοχος σε εταιρεία. Το 1974, με την πτώση τοπυ Χρηματιστηρίου, άνοιξε δικό του ασφαλιστικό και μεσιτικό γραφείο, με μεγάλη επιτυχία. Το 1996, ασχολήθηκε με τις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις στην Ελλάδα (9 Muses Hotel), ενώ ταυτοχρόνως, διατήρησε τις επιχειρήσεις του στην Αμερική.
Σήμερα, θέλοντας να ικανοποιήσει τις καλλιτεχνικές φιλοδοξίες του, αποφάσισε να ασχοληθεί με την συγγραφή.
Το παρόν είναι το πρώτο πόνημά του, που αποτελεί και μέρος της αυτοβιογραφίας του, το οποίο κυκλοφορεί και στην Αγγλική.
http://nagisbook-kefalonia.com
Panagis Spiliotis was born on April 25, 1935, in Ratzakli, a small village near Skala, on the Greek island of Kefalonia. While in primary school during the difficult days of World War II, his teacher, Spyros Meletis who was persecuted by the Germans for his leftist convictions - instilled in him the love for knowledge.
Nagis, as he was called, finished primary school and was able to complete two years of high school, during civil war, in Argostoli.
At a young age, he lost his beloved mother while his father continued to sail the high seas.
|
He therefore quit school and returned to Ratzakli to help his elderly granfather and young brother Athos, who was just 18 months old. While still an adolescent, he decided to leave Kefalonia and go to Piraeus, where he hoped to find a job, particularly in shipping.
He became a photographer and worked as a chef's assistant at the famous club "Falirikon" in Tzitzifies area where he met all the big names of the Greek music industry in that era.
In April 1954, he sailed to the United States, where he has lived most of his life. Restless and driven by ambition, he tried his luck in various fields. Following his artistic inclination, he took courses to pursue a career as a film director and later produced and directed movies in Greece. He also wrote screenplays, some of which made it onto the big screen.
When he returned to America, he worked in the financial industry as a stock broker. With the collapse of the Stock Market in 1974, he opened his own insurance and brokerage firm with great success.
In 1996, he ventured into the hotel industry in Greece, associated with 9 Muses, while still retaining his business in the US.
Presently, in further pursuit of his artistic ambitions, he has returned to writing.
The book you hold in your hands, essentially an autobiography in his first attempt which has been translated from the original Greek edition.
Συγνώμη θα γίνω κακιά, αλλά τι μας νοιάζει για τον κ.τάδε και την αυτοβιογραφία του; Προσέφερε κάτι στο Ρατζακλί, στην Κεφαλονιά ή στην Ελλάδα γενικότερα; Από ότι διάβασα ξεκίνησε αριστερός και κατέληξε χρηματιστής. Τι έχει αφήσει στην πρώην του πατρίδα, γιατί τώρα θα είναι American citizen, εκτός από την κ@#ρ@δ@ του;
ΑπάντησηΔιαγραφήπαρουσιάζει την ζωή του στην ταραγμένη εκείνη εποχή που έζησε το νησί μας!!,, θεωρώ ότι είσαι προκατελημένη σε κάποιες θέσεις, και με φιλική μου συμβουλή μην τα βλέπεις όλα με αυτόν το τρόπο! Εγώ τώρα ξεκίνησα να διαβάζω το βιβλίο του,, και συνήθως διαβάζοντας κάποιο βιβλίο αποκτάς κάποιες επιπλέον γνώσεις όποιος και να το έχει γράψει! Στις λίγες σελίδες που διάβασα το θεωρώ πάρα πολύ καλή παρουσίαση στην τότε πολύ δύσκολη εποχή που πέρασαν δικοί μας ανθρωποι! καλή σου εβδομάδα!
ΑπάντησηΔιαγραφή«Από ότι διάβασα ξεκίνησε αριστερός και κατέληξε χρηματιστής.»
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα βιβλίο είναι μια προσφορά στο κοινό που το διαβάζει δεν το διαβάζει του αρέσει ή το κάνει προσάναμμα, και φυσικά καθένας εκφράζει ελεύθερα τη γνώμη του πάνω σε αυτά που γράφει.
Θα μείνω πάνω στον Σ. Μελέτη το δάσκαλο.
Είναι ο ίδιος που ήταν κάποτε διευθυντής στο Α΄ Δημοτικό Αργοστολίου?
Γιατί αν είναι ο ίδιος θα δέσω πέτρα στο λαιμό και θα φουντάρω στον Κούταβο!
ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ,, ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΕΥΚΟΛΟΔΙΑΒΑΣΤΟ,, ΚΑΙ ΠΕΡΙΓΡΑΦΙΚΟ,,
ΑπάντησηΔιαγραφήΓΙΑ ΤΟΝ ΜΕΛΕΤΗ ΔΕΝ ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΩ, ΤΟ ΑΝ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΛΕΣ, ΟΜΩΣ ΟΛΑ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΙΘΙΝΑ,
ΣΤΗΝ ΣΕΛ. ΝΟΜΙΖΩ 81 ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΟΥ,, ΚΑΙ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ Ο ΠΑΠΠΟΥΣ ΜΟΥ ΗΤΑΝ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΚΑΤΟΙΚΟΣ ΤΟΥ,, ΟΠΟΤΕ ΟΦΕΙΛΩ ΝΑ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΩ ΤΟ ΒΥΘΙΣΜΕΝΟ ΣΕ ΛΗΘΑΡΓΟ ΠΑ-ΠΟΡΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ!
Ορέ Poros μπας και ο νόνος σου είναι εκειός που έκαμε το τάμα τσή φοράδας στο μοναστήρι τσή Άτρου?
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως έπιασε τα ρείθρα και τα απάγκια όπως βλέπω.
Ούτε ο Οδυσσέας να ήτανε!
Όσο για τον Μελέτη κρίμα που δε ξέρεις ίσως κάποιος να γνωρίζει γιατί έχω μεγάλη περιέργεια.
για τον Μελέτη,, πρέπει να το δεις με βάση τις χρονολογίες ,, το 40 ηταν ενηλικας!! αυτό με το τάμα της Φοράδας,, για αναπτυξέ το ,,γιατι με πιανεις αδιάβαστο αυγουστιάτικα! κατι με το πυργι και τσου Δρακώντους θυμαμαι που μου είχες αναφέρει!
ΑπάντησηΔιαγραφή
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΡΟΝΕΙΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΕΥΣ <>
Ευτυχείς όσοι τον γνωρισαν έστω και για λίγο.
Ανθρωποι σαν αυτόν δεν θα έπρεπε να "φεύγουν".
Ορέ Πόρος που το ξετρύπωσες?
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελικά έχω μείνει με την απορία με εφκείον το Δάσκαλο που δε μου την έλυσε 100% κανείς.
Μόνο από ένα βιογραφικό του Αργοστολιώτη κ. Φωκά του γνωστού πολυεπιστήμονα έχω διαβάσει κάποιον Μελέτη αλλά χωρίς το μικρό όνομα.
Για τα περί τάματος στη Παναγία του Άτρος σε ένα λαογραφικό βιβλίο του Σκιαδαρέση, έκδοση δεκαετίας 50΄ το έχω διαβάσει αλλά είναι μεγάλη ιστορία.
Χουά χα χα χα χα χα χα.
Έμαθα και χαρακτηριστικά κάποιας ηλικίας:
ΔιαγραφήΜετρίου αναστήματος, όχι αδύνατος, στρογγυλοπρόσωπος, φαλακρός ή και κουρεμένος πολύ.
(Φυσικά την πέτρα στο λαιμό θα τη δέσω για τα αναφερόμενα του κ.Σπηλιώτη στο συγκεκριμένο θέμα και μόνο, με την έννοια ότι με έχει μπερδέψει).
Χουά χα χα χα χα χα χα.
ΤΟΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΔΕΝ ΒΡΗΚΑ ΑΚΡΗ ΝΟΜΙΖΩ,, ΣΟΥ ΕΙΧΑ ΓΡΑΨΕΙ ΚΑΠΟΤΕ (ΝΟΜΙΖΩ ΠΡΙΝ 2 ΧΡΟΝΙΑ) ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΕΛΕΤΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΠΟΥ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΗΤΑΝ ΔΑΣΚΑΛΟΣ,, ΑΛΛΑ ΝΟΜΙΖΩ ΣΤΗΝ ΤΟΤΕ ΑΝΑΦΟΡΑ ΜΟΥ, ΒΓΑΛΑΜΕ ΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΟΤΙ ΤΥΧΕΝΕ ΣΥΝΩΝΥΜΙΑς!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΝΕΒΑΣΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΑΣΤΡΑΠΟΓΙΑΝΝΟ, ΜΕ ΨΑΧΝΑΝΕ ΟΙ ΣΥΓΓΕΝΕΙς ΤΟΥ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ, ΛΟΓΟ ΤΩΝ ΦΩΤΟ,, ΤΟΥς ΕΞΗΓΗΣΑ ΠΟΙΑ ΜΟΥ ΤΙς ΕΔΩΣΕ, ΨΑΧΝΑΝΕ ΝΑ ΒΡΟΥΝΕ ΑΚΡΗ! ΤΗΝ ΕΙΧΑΝ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΠΟΛΛΟΙ ΤΟΤΕ ΣΤΟΝ ΑΝΤΑΡΤΟΠΟΛΕΜΟ,,,, ΚΑΙ ΟΠΩς ΕΜΑΘΑ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ, ΠΟΛΛΟΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥς ΕΠΕΣΤΡΕΨΑΝ ΑΠΟ ΦΥΛΑΚΕς ΕΔΕΥΤΟΥ ΣΤΗΝ ΑΣΣΟ ΓΙΑ ΜΕΡΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΚΕΙΝΕς ΤΙς ΠΕΡΙΟΔΟΥς
Αρώτησα τον Ασσιώτη αλλά μου λέει ότι δε ξέρει και πολλά πράματα μια και η Άσσος κατά που ξέρει από τους παλιότερους θα πρέπει να ήταν ήσυχο χωριό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε τις φυλακές πάλι κανείς ποτέ από τους παλιότερους που πολλοί πλέον δεν υπάρχουν, ποτέ δεν αναφέρονταν σε κανένα περιστατικό, πολύ παράξενο για αυτόν γιατί δεν μπορεί να μη μαθαίνανε κάτι.
Μάλιστα μου λέει ότι και να βγάλει κανείς τα πολιτικών τότε καταστάσεων περιστατικά, κάτι άλλο δεν θα είχε προκύψει με τους φυλακισμένους να κουτσομπολευτεί?
Οι φυλακές για αυτούς όπως το κατάλαβε υπήρξαν κάτι ευχάριστο λόγω τοπικού οικονομικού τζίρου αλλά υπήρχε και μια «αβατοσύνη» όπως του Αγίου Όρους, το γιατί δεν το γνωρίζει!
Και μου λέει ότι είχε συγγενείς που μένανε και μέσα σε αυτό τότε μαζί δηλαδή με τους φυλακισμένους (μια και αγροτικές οι φυλακές) και πάλε τίποτσι!
Χουά χα χα χα χα χα χα χα.
ΠΡΩΤΑ ΤΣΟΥ ΠΗΓΕΝΑΝΕ ΛΙΒΑΔΙ ΛΗΞΟΥΡΙ,, ΜΕΤΑ ΟΣΟΙ ΤΗΝ ΣΚΑΠΟΥΛΑΡΙΖΑΝ ΦΕΥΓΑΜΕ ΜΑΚΡΟΝΗΣΟ ΚΑΙ ΓΥΑΡΟ,, ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥς ΤΟΥΣ ΦΕΡΝΑΝΕ ΑΣΣΟ ΜΕ ΤΗΝ ΓΝΩΡΙΜΗ ΣΤΟΛΗ ΜΕ ΤΙΣ ΡΙΓΕς, ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΗΡΟΦΩΡΗΣΗ ΠΟΥ ΕΧΩ!
ΑπάντησηΔιαγραφή