Ο ΨΕΥΤΗΣ ΚΑΙ Ο ΚΛΕΦΤΗΣ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΧΡΟΝΟ ΧΑΙΡΟΝΤΑΙ
129. ΚΑΜΕΙΣ, ΛΑΒΕΙΣ.
Θα είσαι ο Διευθυντής.
Θα είσαι το κουμάντο.
Θα κάνεις ό,τι θές εσύ.
Να έρχεσαι να μου τα λές.
Εγώ θάμαι από πίσω.
΄Εκθετο δεν θα σ’ αφήσω.
Τότε θα δείς ποιος είμ’ εγώ.
Θα σ’ έχω σε καλή μεριά.
Θα έχεις μόνιμη δουλειά.
Ο άνθρωπος τ’ αφεντικού.
Φουσκώνει σα γαλόπουλο.
Πιο χαζός ‘ πό κοτόπουλο!.
Για να κάνει τη δουλειά του
κάθε αφέντης πονηρός
σου δίνει αέρα να τρώς.
Εγώ είμαι τ’ αφεντικό.
Θάσαι κρυφός Διευθυντής.
Σε κανέναν να μην το πείς.
Με κουβέντες απατηλές,
το κεφάλι του φουσκώνει.
Κάθε βλάκα ξεσηκώνει.
Με φουσκωμένα τα μυαλά,
ο ηλίθιος παίρνει φόρα
και όποιονε πάρει η μπόρα.
Χωρίς καθόλου να σκεφθεί,
τον καθένανε σταυρώνει.
Μέχρι ψέμματα καρφώνει.
Με τον αέρα τ’ Αρχηγού
συναδέλφους κυνηγάει
για λάθη παραφυλάει.
Κάνει παντού τον έξυπνο.
Πλακώνει τις οδηγίες
καί τους πρήζει με βλακείες.
΄Ερχεται όμως η στιγμή
που ο ρουφιάνος ο καλός
ξεσκεπάζετ’ ο παλαβός.
΄Ολοι τονε περιφρονούν.
΄Ετσι καί το αφεντικό,
τον στέλνει πρώτο στο καλό.
Γιατί έχει ξεσκεπαστεί.
Το έξυπνο αφεντικό,
βρίσκει κορόϊδο πιό κουτό.
Μα ό,τι κάνεις θα το λάβεις.
Συμβαίνει αρκετές φορές
Να γίνουν κάποιες συμφορές.
Δώσε θάρρος του χωριάτη
Να σ’ ανέβει στο κρεββάτι,
για να σου βγάλει το μάτι.
Σαν του δώσει ένα πόστο
o ρουφιάνος μαγειρεύει
καί πολύ χοντρά τον κλέβει.
΄Οταν τον πιάσουν είν’ αργά.
΄Εχει γίνει ζημιά μεγάλη.
Καί τότε, χαίρονται οι άλλοι.
Κάποια παροιμία λέει:
ΞΕΝΟ ΓΑΪΔΑΡΟ ΚΑΒΑΛΙΚΕΨΕΙΣ,
ΜΕΣΟΣΤΡΑΤΙΣ ΘΑ ΞΕΠΕΖΕΨΕΙΣ.
Γεώργιος Βελλιανίτης
Ο ΜΑΝΙΑΚΟΣ
Στην πάντα σαλιγκάρια
μη σας πατήσουμε.
Εφάνηκε ο μάγκας.
Θα μαρτυρήσουμε.
Αυτός τα ξέρει όλα.
Δεν τον περνά κανείς.
Πετάει γύρω τούβλα
νύχτα κι ολημερίς.
Τα βάζει με τον κόσμο.
Τα βλέπει όλα στραβά.
Πλακώνει τις μπαρούφες
λέγοντας παλαβά.
Εκθέτει τους δικούς του.
Συνεχώς τους ντροπιάζει.
Εκείνος το δικό του.
Τίποτα δε σκαμπάζει.
Στο σπίτι του κουμάντο.
Τους κάνει τον καπάτσο,
μα τίποτα δεν ξέρει
κι έρχεται το στραπάτσο.
Γκάφες μεγάλες κάνει.
Πάει να κάνει δουλειές
χωρίς νάχει ιδέα
παθαίνοντας ζημιές.
Καθημερνά γκρινιάζει.
Λέει φταίνε οι άλλοι.
Δε βλέπει ότι φταίει
το άδειο του κεφάλι.
΄Οποιος κάνει τον κάργα
και σίδερα μασάει,
Πάντα τρώει τα μούτρα του.
Στο τέλος την πατάει.
ΕΣΥ ΚΕΦΑΛΙ ΚΑΙ ΜΥΑΛΟ,
ΠΟΤΕ ΔΕ ΜΟΥΚΑΝΕΣ ΚΑΛΟ.
ΟΠΟΙΟΣ ΚΑΝΕΙ ΤΟΝ ΕΞΥΠΝΟ
ΤΡΩΕΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥ.
Γεώργιος Βελλιανίτης
129. ΚΑΜΕΙΣ, ΛΑΒΕΙΣ.
Θα είσαι ο Διευθυντής.
Θα είσαι το κουμάντο.
Θα κάνεις ό,τι θές εσύ.
Να έρχεσαι να μου τα λές.
Εγώ θάμαι από πίσω.
΄Εκθετο δεν θα σ’ αφήσω.
Τότε θα δείς ποιος είμ’ εγώ.
Θα σ’ έχω σε καλή μεριά.
Θα έχεις μόνιμη δουλειά.
Ο άνθρωπος τ’ αφεντικού.
Φουσκώνει σα γαλόπουλο.
Πιο χαζός ‘ πό κοτόπουλο!.
Για να κάνει τη δουλειά του
κάθε αφέντης πονηρός
σου δίνει αέρα να τρώς.
Εγώ είμαι τ’ αφεντικό.
Θάσαι κρυφός Διευθυντής.
Σε κανέναν να μην το πείς.
Με κουβέντες απατηλές,
το κεφάλι του φουσκώνει.
Κάθε βλάκα ξεσηκώνει.
Με φουσκωμένα τα μυαλά,
ο ηλίθιος παίρνει φόρα
και όποιονε πάρει η μπόρα.
Χωρίς καθόλου να σκεφθεί,
τον καθένανε σταυρώνει.
Μέχρι ψέμματα καρφώνει.
Με τον αέρα τ’ Αρχηγού
συναδέλφους κυνηγάει
για λάθη παραφυλάει.
Κάνει παντού τον έξυπνο.
Πλακώνει τις οδηγίες
καί τους πρήζει με βλακείες.
΄Ερχεται όμως η στιγμή
που ο ρουφιάνος ο καλός
ξεσκεπάζετ’ ο παλαβός.
΄Ολοι τονε περιφρονούν.
΄Ετσι καί το αφεντικό,
τον στέλνει πρώτο στο καλό.
Γιατί έχει ξεσκεπαστεί.
Το έξυπνο αφεντικό,
βρίσκει κορόϊδο πιό κουτό.
Μα ό,τι κάνεις θα το λάβεις.
Συμβαίνει αρκετές φορές
Να γίνουν κάποιες συμφορές.
Δώσε θάρρος του χωριάτη
Να σ’ ανέβει στο κρεββάτι,
για να σου βγάλει το μάτι.
Σαν του δώσει ένα πόστο
o ρουφιάνος μαγειρεύει
καί πολύ χοντρά τον κλέβει.
΄Οταν τον πιάσουν είν’ αργά.
΄Εχει γίνει ζημιά μεγάλη.
Καί τότε, χαίρονται οι άλλοι.
Κάποια παροιμία λέει:
ΞΕΝΟ ΓΑΪΔΑΡΟ ΚΑΒΑΛΙΚΕΨΕΙΣ,
ΜΕΣΟΣΤΡΑΤΙΣ ΘΑ ΞΕΠΕΖΕΨΕΙΣ.
Γεώργιος Βελλιανίτης
Ο ΜΑΝΙΑΚΟΣ
Στην πάντα σαλιγκάρια
μη σας πατήσουμε.
Εφάνηκε ο μάγκας.
Θα μαρτυρήσουμε.
Αυτός τα ξέρει όλα.
Δεν τον περνά κανείς.
Πετάει γύρω τούβλα
νύχτα κι ολημερίς.
Τα βάζει με τον κόσμο.
Τα βλέπει όλα στραβά.
Πλακώνει τις μπαρούφες
λέγοντας παλαβά.
Εκθέτει τους δικούς του.
Συνεχώς τους ντροπιάζει.
Εκείνος το δικό του.
Τίποτα δε σκαμπάζει.
Στο σπίτι του κουμάντο.
Τους κάνει τον καπάτσο,
μα τίποτα δεν ξέρει
κι έρχεται το στραπάτσο.
Γκάφες μεγάλες κάνει.
Πάει να κάνει δουλειές
χωρίς νάχει ιδέα
παθαίνοντας ζημιές.
Καθημερνά γκρινιάζει.
Λέει φταίνε οι άλλοι.
Δε βλέπει ότι φταίει
το άδειο του κεφάλι.
΄Οποιος κάνει τον κάργα
και σίδερα μασάει,
Πάντα τρώει τα μούτρα του.
Στο τέλος την πατάει.
ΕΣΥ ΚΕΦΑΛΙ ΚΑΙ ΜΥΑΛΟ,
ΠΟΤΕ ΔΕ ΜΟΥΚΑΝΕΣ ΚΑΛΟ.
ΟΠΟΙΟΣ ΚΑΝΕΙ ΤΟΝ ΕΞΥΠΝΟ
ΤΡΩΕΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥ.
Γεώργιος Βελλιανίτης
Ο ΜΑΝΙΑΚΟΣ
Στην πάντα σαλιγκάρια
μη σας πατήσουμε.
Εφάνηκε ο μάγκας.
Θα μαρτυρήσουμε.
Αυτός τα ξέρει όλα.
Δεν τον περνά κανείς.
Πετάει γύρω τούβλα
νύχτα κι ολημερίς.
Τα βάζει με τον κόσμο.
Τα βλέπει όλα στραβά.
Πλακώνει τις μπαρούφες
λέγοντας παλαβά.
Εκθέτει τους δικούς του.
Συνεχώς τους ντροπιάζει.
Εκείνος το δικό του.
Τίποτα δε σκαμπάζει.
Στο σπίτι του κουμάντο.
Τους κάνει τον καπάτσο,
μα τίποτα δεν ξέρει
κι έρχεται το στραπάτσο.
Γκάφες μεγάλες κάνει.
Πάει να κάνει δουλειές
χωρίς νάχει ιδέα
παθαίνοντας ζημιές.
Καθημερνά γκρινιάζει.
Λέει φταίνε οι άλλοι.
Δε βλέπει ότι φταίει
το άδειο του κεφάλι.
΄Οποιος κάνει τον κάργα
και σίδερα μασάει,
Πάντα τρώει τα μούτρα του.
Στο τέλος την πατάει.
ΕΣΥ ΚΕΦΑΛΙ ΚΑΙ ΜΥΑΛΟ,
ΠΟΤΕ ΔΕ ΜΟΥΚΑΝΕΣ ΚΑΛΟ.
ΟΠΟΙΟΣ ΚΑΝΕΙ ΤΟΝ ΕΞΥΠΝΟ
ΤΡΩΕΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥ.
Γεώργιος Βελλιανίτης
Στην πάντα σαλιγκάρια
μη σας πατήσουμε.
Εφάνηκε ο μάγκας.
Θα μαρτυρήσουμε.
Αυτός τα ξέρει όλα.
Δεν τον περνά κανείς.
Πετάει γύρω τούβλα
νύχτα κι ολημερίς.
Τα βάζει με τον κόσμο.
Τα βλέπει όλα στραβά.
Πλακώνει τις μπαρούφες
λέγοντας παλαβά.
Εκθέτει τους δικούς του.
Συνεχώς τους ντροπιάζει.
Εκείνος το δικό του.
Τίποτα δε σκαμπάζει.
Στο σπίτι του κουμάντο.
Τους κάνει τον καπάτσο,
μα τίποτα δεν ξέρει
κι έρχεται το στραπάτσο.
Γκάφες μεγάλες κάνει.
Πάει να κάνει δουλειές
χωρίς νάχει ιδέα
παθαίνοντας ζημιές.
Καθημερνά γκρινιάζει.
Λέει φταίνε οι άλλοι.
Δε βλέπει ότι φταίει
το άδειο του κεφάλι.
΄Οποιος κάνει τον κάργα
και σίδερα μασάει,
Πάντα τρώει τα μούτρα του.
Στο τέλος την πατάει.
ΕΣΥ ΚΕΦΑΛΙ ΚΑΙ ΜΥΑΛΟ,
ΠΟΤΕ ΔΕ ΜΟΥΚΑΝΕΣ ΚΑΛΟ.
ΟΠΟΙΟΣ ΚΑΝΕΙ ΤΟΝ ΕΞΥΠΝΟ
ΤΡΩΕΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥ.
Γεώργιος Βελλιανίτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου