Χρόνια καί χρόνια προσπαθώ να βγώ από τη στενωπό. Ψάχνοντας άκρη να βρώ, πάω κόντρα στον καιρό. Αλλά πρόοδος καμμία. ΄Οσο πιό μπροστά τραβώ, η αλήθεια είναι μία: Κάθε βήμα είναι στραβό. Δε φοβάμαι τις φουρτούνες. Δεν τις χαμπαριάζω εγώ. Με της Μοίρας τα χαστούκια, στέκομαι ορθός. Εδώ ! 'Ολα έχουν πάει στράφι. Μοιάζω γέρος αετός. Μείναν' τα όνειρα στο ράφι. ΄Ομως, είμαι δυνατός ! ΄Ολα φαίνονται απάτη. Μα άν με κούρασ' ο καιρός με της Μοίρας το γινάτι, Εγώ, νοιώθω δυνατός. Κάνω πάντα μιάν αρχή. Κάτι λέει "Εμπρός! Προχώρα!" Μέσ' στο νού μου αντηχεί : "Tράβα τώρα! ΄Ηρθε η ΄Ωρα!" Γιά κείνη τη Μεγάλη Μέρα που περιμένω πώς καί πώς, με τα τραγούδια στον αγέρα καί το χαμόγελο στο Φώς. Κάποτε είδα μιά Θεά. Το δρόμο έδειξε. Την είδα ! Φάνηκε από μιά στοά. Είχε το όνομα Ελπίδα. Είπε με ύφος σοβαρό: "΄Αν θέλεις νάχεις σεβασμό, έχε πρόσωπο καθαρό. Μη δέχεσαι συμβιβασμό ! " Πειραιάς Μάϊος 1996
Σήμα Facebook
Τετάρτη 26 Δεκεμβρίου 2012
ΕΙΜΑΙ ΔΥΝΑΤΟΣ - Γεώργιος Βελλιανίτης
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου