ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Εισερχόμεθα τώρα στη με αριθμό 324/13.12.2011
επίκαιρη ερώτηση του ΣΤ' Αντιπροέδρου της Βουλής και Βουλευτή του Λαϊκού
Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Βαϊτση Αποστολάτου, προς τον Υπουργό Πολιτισμού και
Τουρισμού, σχετικά με την κατάρρευση τμήματος της γέφυρας Ντε Μποσέ στο
Αργοστόλι Κεφαλληνίας.
Στην ερώτηση του κυρίου Αντιπροέδρου Βαϊτση Αποστολάτου, θα απαντήσει ο
Υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού, κ. Παύλος Γερουλάνος.
Παρακαλείται ο Αντιπρόεδρος της Βουλής και Βουλευτής του Λαϊκού Ορθόδοξου
Συναγερμού στην Α’ Πειραιά, κ. Βαΐτσης Αποστολάτος, να διατυπώσει την ερώτησή
του.
(E
Αντιπρόεδρος της Βουλής): Σας Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κύριε
Υπουργέ, τη γέφυρα του Ντε Μποσέ την ξέρετε καλύτερα από μένα. Πρόσφατα ένα
τμήμα της, μήκους δεκαεπτά μέτρων και πλάτους τριών, δεν άντεξε και κατέρρευσε
λόγω της καθίζησης που έχει υποστεί από την καταπόνηση που δεχόταν από τη
διέλευση των αυτοκινήτων.
Πέραν, όμως, του γεγονότος αυτού
καθ’ αυτού, που αποτέλεσε και την αφορμή για τη συγκεκριμένη ερώτηση, το μείζον
είναι ότι ήταν γνωστό ήδη από το 2005, εδώ και έξι χρόνια δηλαδή, ότι στο
σημείο της κατάρρευσης είχε δημιουργηθεί μία ρήξη επί του οδοστρώματος της
γέφυρας που ενώνει την πρωτεύουσα του νησιού με το Δράπανο. Έκτοτε οι
επιστήμονες έκρουαν συνεχώς τον κώδωνα του κινδύνου τονίζοντας στις αρμόδιες
αρχές ότι το μνημείο βρισκόταν σε οριακή κατάσταση.
Μιλάμε για ένα μνημείο το οποίο
είναι γνωστό από τον Ελβετό Ταγματάρχη Κάρολο-Φίλιππο Ντε Μποσέ που το έκανε
για την εξυπηρέτηση των αναγκών της νέας πρωτεύουσας αυτής. Αρχικά ήταν μια
θεμελιωμένη σε ξύλινους πασσάλους γέφυρα και τη μορφή αυτή την πήρε το 1848.
Αυτά τα λέω γι’ αυτούς που μας παρακολουθούν. Εσείς τα ξέρετε πάρα πολύ καλά.
Τα ξύλινα τμήματα της γέφυρας αντικαταστάθηκαν από ελλειπτικά λίθινα τόξα.
Αποτελείται από τρία τμήματα και σήμερα, αυτό είναι το σημαντικό, είναι από τα
πιο σπουδαία μνημεία της σύγχρονης ιστορίας της Κεφαλονιάς μας, από τις
μεγαλύτερες λίθινες γέφυρες της Ευρώπης, παρά το γεγονός ότι μετά το 1953,
δηλαδή, μετά τον καταστροφικό σεισμό της Κεφαλονιάς, ξεκίνησε η περίοδος της
φθοράς της.
Γνωρίζω όλες τις ανακοινώσεις
του Υπουργείου σας και την οδηγία που είχατε δώσει για να διακοπεί πλήρως η
κυκλοφορία των αυτοκινήτων. Γνωρίζω, επίσης, ότι τα έργα για τη στήριξή της
έχουν ενταχθεί μεν στο ΕΣΠΑ, δεν έχουν, όμως, προχωρήσει λόγω των ενστάσεων.
Παρ’ όλα αυτά, το αποτέλεσμα,
ανεξαρτήτως του ποιος φέρει την ευθύνη, είναι ότι αυτή τη στιγμή η κατάρρευση
αποτελεί δυστυχώς γεγονός, ευτυχώς χωρίς θύματα, με μια πληγή, όμως, για τους
κατοίκους της Κεφαλονιάς, όλους τους Κεφαλλονίτες ανά την Ελλάδα και τον κόσμο,
τους Άγγλους, τους Γάλλους, τους Ιταλούς, όλους αυτούς που αγαπούν με το δικό
τους τρόπο το νησί μας.
Δεδομένων όλων τούτων, ερωτάσθε
για ποιο λόγο σημειώθηκε τέτοια ολιγωρία ως προς την αποκατάσταση της γέφυρας
με αυτό το αποτέλεσμα της κατάρρευσης και τι μέτρα θα λάβετε για τη συνολική
αποκατάσταση, συντήρηση, ανάδειξη του συγκεκριμένου μνημείου που αποτελεί
κομμάτι της νεώτερης ιστορίας του νησιού, της Ελλάδας και αν είναι δυνατόν και
κάθε πολίτη.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Ευχαριστούμε τον κύριο Αντιπρόεδρο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη
συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής εννέα
φοιτητές και φοιτήτριες και μία καθηγήτρια του Τμήματος Επικοινωνίας, Μέσων και
Πολιτισμού του Πάντειου Πανεπιστημίου Αθηνών.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες)
Παρακαλείται ο Υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού, κ. Παύλος Γερουλάνος να
πάρει το λόγο.
ΠΑΥΛΟΣ ΓΕΡΟΥΛΑΝΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Θεώρησα σημαντικό να απαντήσω ο ίδιος σε αυτή την ερώτηση, κύριε Βαΐτση
Αποστολάτε, γιατί καταρχήν, όταν κάνει μια ερώτηση ο Αντιπρόεδρος της Βουλής
αυτό κάτι σημαίνει, κατά δεύτερον διότι ξέρω ότι και εσείς και εγώ αυτή την
ερώτηση την αντιμετωπίζουμε από μια βαθιά αγάπη για το νησί μας και ο τρίτος
λόγος είναι γιατί θεωρώ ότι η ερώτησή σας αφορά ένα θέμα το οποίο δείχνει σε
πολύ λίγα λεπτά όλη την κακοδαιμονία του ελληνικού δημοσίου.
Ό,τι έχει πάει στραβά σε αυτό κράτος και ό,τι ευθύνεται για το ότι
βρισκόμαστε εδώ που βρισκόμαστε σήμερα, μπορεί να το βρει κανείς σε αυτή την
έρμη τη γέφυρα του Αργοστολίου και θα εξηγήσω. Είναι σαν μια κακή ταινία του
Χόλυγουντ, τα έχει όλα μέσα. Έχει την ασυνεννοησία του κεντρικού κράτους με την
περιφέρεια. Έχει απίθανη γραφειοκρατία και εκμετάλλευση διοικητικών διαδικασιών
με το χειρότερο δυνατό τρόπο. Έχει δαιμονοποίηση των δημοσίων υπαλλήλων, οι
οποίοι προσπαθούν να κάνουν τη δουλειά τους.
Έχει τοπικά μέσα και τοπικούς άρχοντες οι οποίοι χαϊδεύουν αυτιά αντί να
νοιάζονται για τον τόπο τους και έχει πάνω απ’ όλα βεβαίως την ατολμία του
κεντρικού κράτους να δώσει μια οριστική λύση στα θέματα.
Όλο αυτό το σκηνικό θα έπρεπε να έχει εξελιχθεί διαφορετικά.
Θα έπρεπε η τοπική κοινωνία να έρθει και να πει ότι έχουμε ένα πρόβλημα με τη γέφυρα.
Εάν μπορεί να το λύσει, να το λύσει. Εάν δεν μπορεί, να έρθει στο κεντρικό κράτος,
το κεντρικό κράτος να σχεδιάσει, να βρει τα χρήματα, να κάνει τη διαδικασία που
χρειάζεται για να προχωρήσει ο σχεδιασμός του έργου και μετά το κεντρικό κράτος
μαζί με την τοπική κοινωνία να δώσουν λύση στο πρόβλημα. Έγιναν σε όλα ακριβώς
το αντίθετο. Η διαδικασία που ακολουθήθηκε ήταν μπλεγμένη, ήταν από την αρχή ως
το τέλος μια αντιπαράθεση μεταξύ όλων των φορέων που εμπλέκονταν σ’ αυτή τη
διαδικασία.
Η γέφυρα ξέρετε πότε πρωτοαποφασίστηκε να γίνει πεζόδρομος; Το 1985.
Ξέρετε πότε έκλεισε; Το 2005, είκοσι χρόνια μετά. Αυτό δείχνει πόση δυνατότητα
έχει το κράτος να παίρνει αποφάσεις και να τις υλοποιεί. Πήρε είκοσι χρόνια για
ένα μνημείο -που όπως το περιγράψατε και εσείς, είναι ένα τοπικό αριστούργημα
που δίνει χαρακτήρα στο νησί- για να την κλείσουν. Εντάχθηκε το έργο στο Γ’ ΚΠΣ
πριν από τρία χρόνια, απεντάχθη πάλι από μικροτοπικά συμφέροντα και το
ξαναβάλαμε στο Δ’ ΚΠΣ τώρα και παρόλα αυτά μέσα από διοικητικές διαδικασίες
καθυστέρησαν τον εργολάβο να μπει και τελικά ο εργολάβος μπήκε όταν κατέρρευσε
ένα κομμάτι της γέφυρας. Αυτό σας τα λέει όλα.
Δεν υπήρχε περίπτωση ένα τέτοιο μνημείο, που βρίσκεται στην προσοχή του
Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού τόσα χρόνια, σε οποιαδήποτε άλλη χώρα να
πάρει τόσο καιρό και να πρέπει να υποστεί σαράντα έξι διαφορετικές διοικητικές
πράξεις για να μπορέσει να γίνει ένα έργο το οποίο για όλους τους ανθρώπους
εκτός από κάποια μικροσυμφέροντα, είναι ζωτικής σημασίας για τον τόπο.
Το καταθέτω για να υπάρχει και στα αρχεία της Βουλής.
(Στο σημείο αυτό ο Υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού κ. Παύλος Γερουλάνος
καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο
αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Το λόγο έχει ο Αντιπρόεδρος της Βουλής και Βουλευτής Α’ Πειραιά του Λαϊκού
Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Βαΐτσης Αποστολάτος για να αναπτύξει την ερώτησή του.
ΒΑΪΤΣΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΤΟΣ (ΣΤ’
Αντιπρόεδρος της Βουλής): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, δεν νομίζω ότι έχω να σας απαντήσω πολλά σε όλα αυτά γιατί
με καλύψατε. Στο μόνο που ποντάρω και το λέω λακωνικά είναι στην ευφυΐα που σας
χαρακτηρίζει μέσα από τα εξαιρετικά ελληνικά σας, να δοθεί τώρα μια λύση για αυτό
το αριστούργημα που πρέπει για λόγους πολιτισμού να διατηρηθεί.
Φανταζόμουν ότι θα είχα τόσο σωστή αντιμετώπιση για αυτή τη δική μας
Κεφαλονιά που είναι τόπος σας και τόπος μου, της ξεχωριστής, μοναδικής ομορφιάς
αλλά και αρχιτεκτονικής. Νομίζω ότι μετά από όλα αυτά που είπατε για τα
γρανάζια της γραφειοκρατίας και όλες αυτές τις αντιρρήσεις, τις βάσιμες ή
αβάσιμες, το ΕΣΠΑ, πρέπει να δοθεί λύση μια και το ζητούμενο είναι να σώσουμε
ό,τι μπορούμε από τον πολιτισμό.
Τέλειωνα αυτό το δεύτερο μέρος της ερώτησής μου με το γεγονός ότι τώρα
που τα χρήματα είναι χαρτιά και δεν μετράνε, είναι οι πέτρες, ο πολιτισμός μας,
αυτές που μπορούν να μας σώσουν. Και μόνο ένας αληθινός έρωτας κυριολεκτικά
προς τον πολιτισμό αυτού του τόπου μπορεί να κάνει ανεκτή αυτή τη δύσμοιρη
κατάσταση που όλοι αντιμετωπίζουμε. |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου