τα βατράχια σε σχεση με τους Πολιτικούς

Aρθρο   

Θεόδωρος Κουτρούκης

Επικ. Καθηγητής Πανεπιστημίου Αιγαίου 

Οι παλιότεροι θα θυμούνται το ηλεκτρονικό παιχνίδι της δεκαετίας
του ’80 που λεγόταν Frogger. Ο παίκτης επιχειρούσε να οδηγήσει ένα
βατραχάκι στο να διασχίσει ένα δρόμο με αυτοκίνητα και φορτηγά
και στη συνέχεια να περάσει ένα ποτάμι πηδώντας επάνω σε χελώνες
και κορμούς δέντρων μέχρι να φτάσει στην όχθη του ποταμού όπου
βρισκόταν η φωλιά του. Μέχρι να το πετύχει διέτρεχε τον κίνδυνο να
τρωθεί θανάσιμα από ποικιλόχρωμα εμπόδια.

Το παιχνίδι αυτό θυμίζει πάρα πολύ το σημερινό αγώνα διάσωσης των
επαγγελματιών πολιτικών. Είναι αλήθεια ότι και κατά τις τρεις πρώτες
δεκαετίες της Μεταπολίτευσης είχαμε ορισμένες περιπτώσεις στις
οποίες πολιτικά πρόσωπα μετακινούνταν από το ένα κόμμα σε άλλο με
μοναδικό σκοπό να επανεκλεγούν στη Βουλή. Ωστόσο, χαρακτηριστικό
εκείνης της περιόδου ήταν ότι οι μετακινήσεις ήταν λιγότερο συχνές,
περισσότερο μακροχρόνιες και κατευθύνονταν σε ιδεολογικά συγγενείς
πολιτικούς οργανισμούς.
Ωστόσο, αυτό που συμβαίνει τα τελευταία τρία χρόνια είναι
πρωτόγνωρο. Κόμματα αυτοδιαλύονται εν μία νυκτί και συγχωνεύονται
εκλογικά με τα μέχρι πρότινος αντίπαλα κόμματα. Βουλευτές και
πολιτευτές μεταπηδούν μέσα σε διάστημα εβδομάδων από το ένα κόμμα
στο άλλο χωρίς καμία ιδεολογική αναφορά ακολουθώντας το αξίωμα που
διατύπωνε παλαιός βορειοελλαδίτης πολιτικός: «ζήτησε μου ότι θέλεις,
μόνο μη μου ζητάς να μην ξαναείμαι βουλευτής».

Για τους εν λόγω πολιτικάντηδες οι ιδεολογίες και οι αρχές είναι ψιλά
γράμματα: αυτό που προέχει είναι να σώσουν το «πολιτικό τομάρι» τους
σε μια περίοδο έντονων πολιτικών ανακατατάξεων. Για αυτό το λόγο
εγκαταλείπουν κάθε σκάφος που βουλιάζει πηδώντας πρόσκαιρα στο
επόμενο. Μέχρι να έρθει η ώρα να το εγκαταλείψουν κι αυτό και πάει
λέγοντας.
Κι όταν αντιμετωπίζουν ριπές κριτικής για τις αντιφατικές τους
επιλογές οι «πονηροί πολιτευτές» αποκηρύσσουν με εξαιρετική
ευκολία τα προγενέστερα πεπραγμένα τους ψελλίζοντας απίστευτα
επιχειρήματα: «δεν ήξερα τι ψήφιζα», «δεν πρόλαβα να διαβάσω το
νομοσχέδιο», «δεν κατάλαβα τι ακριβώς έκανα». Με αυτό τον τρόπο
νομίζουν ότι ξεπέρασαν κι αυτό το εμπόδιο. Πηδώντας το. Σαν τα
βατράχια.