Δήλωση Οδυσσέα Γαλιατσάτου για τα σατανικά σύμβολα εντος του κοινοτικού καταστήματος Πόρου

Δήλωση του τοπικού δημοτικού συμβούλου Οδυσσέα Γαλιατσατου για τα σατανικά σύμβολα εντος του κοινοτικού καταστήματος Πόρου

φωτο    στο  

• ΠΟΡΟΣ 28 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ - ΚΟΙΝΟΤΙΚΟ

Μάθηση χωρίς σκέψη είναι χαμένος κόπος.   Σκέψη χωρίς μάθηση είναι κίνδυνος.  

   Σημερα  28 -8 -2014    εντος του  κοινοτικού καταστήματος  πόρου  αντικρίσαμε    άθλιες εικόνες  που δημιούργησαν  κάποιοι   εισβάλοντα και   παραβιάζοντας την νύχτα  τον χώρο  σχεδιάζοντας στο δάπεδο  την  πεντάλφα, σύμβολο  Σατανισμού,  καθώς  και   τους   τοίχου  εσωτερικά  και  εξωτερικά  του  κτηρίου    σύμβολα  και  αριθμούς  όπως το  666.

 Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι αρκετοί   ευάλωτοι άνθρωποι αναζητούν ιδεολογήματα όπως   ο σατανισμός  και άλλα,  προκειμένου να δομήσουν  ένα θεωρητικό πλαίσιο,   με τις  φοβίες, ιδεοληψίες και ροπές που  εμφανίζουν και που δεν  έτυχε ποτέ κάποιας αντιμετώπισης. Σε κοινωνίες όπως η ελληνική όπου κυριαρχεί   το θρησκευτικό συναίσθημα, δεν είναι ακατανόητο ότι ορισμένοι   επιλέγουν   κάποιο ιδεολόγημα που στέκεται  απέναντι  στην  επικρατούσα  θρησκεία

Το πρόβλημα  θεωρό ότι  δεν είναι  μόνο του  ένα θρησκευτικό ιδεολόγημα, είναι και  ψυχική ασθένεια  που χρειάζεται  πρόληψη.   Λύσεις υπάρχουν  αρκεί να κατανοήσουμε κάποτε ως κοινωνία, ότι  υγεία  χωρίς ψυχική υγεία δεν υπάρχει.

Δεν αντιλέγει κανείς  ότι  διαταραγμένη  προσωπικότητα ή επιπόλαιης νεανικής συμπεριφορά για ικανοποίηση της περιέργειας και  η    απόκτηση  δήθεν  μέσω του σατανά , δυ­νάμεως,  πλούτου  ή  ηδονής,  οδηγούν  τους  νέους  σε  αυτές  τις  πράξεις.

Όταν   μέσα από τις   οθόνες, τα περιοδικά, και άλλα έντυ­πα   προβάλλονται,     οι θέσεις του αποκρυφισμού, του νεοσατανισμού, της αστρολογίας, των μάγων και των λοιπών εμπόρων κάλπικης ελπίδας, δεν είναι τουλάχιστον υποκριτική η ανησυχία που αρκετοί εκδηλώνουν; Όταν τα παιδιά και οι νέ­οι εξοικειώνονται με τον αποκρυφισμό και τον νεοσατανισμό μέσα από τα χαρτοπαίγνια, τα παιδικά βιβλία, την σκληρή ρόκ Μουσική με τους σατανικούς στίχους, τις ταινίες θρίλερ κ.λ.π., δεν είναι πιθανόν να θελήσουν κάποτε να δοκιμάσουν στη πράξη, μέσα σε ομάδες περίεργων φαινομένων, το πόσο στέκονται αυτά που διάβασαν ή είδαν;    Μα εκεί είναι πολύ πιθανόν να παραμονεύει ένα εγκληματικό δόγμα , μια  σατανιστική  παγίδα για την αθώα και απαλή νεανική ψυχή.

Ας μην υποκρινόμαστε λοιπόν.    Ας μη προσπαθούμε να ξεφορτωθούμε τις ευθύνες που εμείς πρώτοι έχομε απέναντι στα παιδιά μας. Άραγε, φταίνε μόνον οι σατανιστές ή και εκείνοι που αδιαφορούν για την σωστή διαπαιδαγώγηση των παιδιών μας; Θα παραμένουν ανεξέλεγκτοι εκείνοι που δεν δι­ατάζουν να εμπορεύονται τον σατανισμό για να αυξήσουν τα παράνομα κέρδη τους; Μήπως και ένα σατανικό δόγμα δεν είναι εξ ίσου θανατηφό­ρο ναρκωτικό,  ψυχοναρκωτικό,  όπως  και  οι  εξαρτησιογόνες  ουσίες;

Τελος ἡ  Ἐκκλησία με τους οργανωμένους φορείς  ποιμαντικής αντιμετώπισης προβλημάτων,  πρέπει να συμβάλει στην στήριξη  και  συμπαράσταση των  θυμάτων  και των  οικογενειών  αυτών, από τις   επικίνδυνες   παραθρησκευτικεσ   ομάδες.

  Η αντίληψη περί Θεού, περί ανθρώπου, περί κόσμου και περί σωτηρίας, η ουσιαστική σύνδεση ανάμεσα στην χριστιανική πίστη και στην καθημερινή μας ζωή θα προσφέρει στούς νέους την απαραίτητη αυτοσυνειδησία του χριστιανού, θα τον καλύψει πνευματικά και θα αποτρέψει την εσωτερική του αναζήτηση στην οποία εξωθείται από τα ποικίλα υπαρξιακά κενά  (π. Αντωνίου Αλεβιζοπούλου, Νεοσατανισμός,σελ. 288).