Μου γράφει λοιπόνε ο φίλος μου ο «aris»:
Εκείνο τον φίλο μου τον Αβραάμ αρχίζω να τόνε φοβάμαι με τσι προφητείες του.
Εφόρεσε ορέ πριν χρόνια κελεμπίες στον Ποριώτη και βγήκανε αληθινές, λές να του βγούνε αληθινές και οι προφητείες για την Ιθάκη?
Να γδώ το Γιώργη ανταποκριτή του « Al Jazeera» και να αποθάνω!!
Κοίτα ορέ γιατί τόνε έχω κουρλάνει εγώ με τα Αραβο-φοινικικά ονόματα στην Κεφαλλονιά, άμα τόνε κουρλάνεις και εσύ με την Jaffa και τον jafi δεν τόνε γλέπω να ξαναγυρνάει Θιακοκεφαλλονιά γιατί τόνε πρωτοκουρλάνανε και κάτι ψιλοαρβανίτες Θιακοί.
Στη Χονολουλού θα μείνει διά παντός!
Κά κα κα κα κα κα κα κα κα.
(ετούτο το γέλιο δε θυμάμαι από ποιόν από τσου δυό σας το κόλλησα, χα χα).
Σπ.Ρόκκος
Εκείνο τον φίλο μου τον Αβραάμ αρχίζω να τόνε φοβάμαι με τσι προφητείες του.
Εφόρεσε ορέ πριν χρόνια κελεμπίες στον Ποριώτη και βγήκανε αληθινές, λές να του βγούνε αληθινές και οι προφητείες για την Ιθάκη?
Να γδώ το Γιώργη ανταποκριτή του « Al Jazeera» και να αποθάνω!!
Κοίτα ορέ γιατί τόνε έχω κουρλάνει εγώ με τα Αραβο-φοινικικά ονόματα στην Κεφαλλονιά, άμα τόνε κουρλάνεις και εσύ με την Jaffa και τον jafi δεν τόνε γλέπω να ξαναγυρνάει Θιακοκεφαλλονιά γιατί τόνε πρωτοκουρλάνανε και κάτι ψιλοαρβανίτες Θιακοί.
Στη Χονολουλού θα μείνει διά παντός!
Κά κα κα κα κα κα κα κα κα.
(ετούτο το γέλιο δε θυμάμαι από ποιόν από τσου δυό σας το κόλλησα, χα χα).
Σπ.Ρόκκος
ΣΤΟ
Στην ελληνική μυθολογία ο Εύμαιος είναι ένα αρκετά σημαντικό πρόσωπο της Οδύσσειας του Ομήρου. Ο Εύμαιος ήταν ο πιστός χοιροβοσκός του Οδυσσέα, που έκανε κάθε προσπάθεια για να διατηρηθεί η περιουσία του κυρίου του κατά τη διάρκεια της εικοσάχρονης απουσίας του. Είναι το μοναδικό πρόσωπο στην Οδύσσεια στο οποίο ο ποιητής της απευθύνεται στο δέυτερο πρόσωπο: «δι Ευμαίη» = «εσύ, Εύμαιε».
Ο Εύμαιος ήταν γιος του Κτησία του Ορμενίδη, βασιλιά της νήσου Συρίης, που βρισκόταν πάνω από την Ορτυγία, στις Κυκλάδες. Αλλά μια δούλη από τη Φοινίκη έκλεψε τον Εύμαιο όταν αυτός ήταν μικρό παιδί και τον πούλησε σε φοινικικό πλοίο. Από το πλοίο αυτό πουλήθηκε στον Λαέρτη, τον πατέρα του Οδυσσέα, οπότε παρέμεινε πλέον στηνΙθάκη για όλη του τη ζωή. Μόλις ο Οδυσσέας επέστρεψε στην Ιθάκη μετά το δεκάχρονο ταξίδι του, ύστερα από συμβουλή της θεάς Αθηνάς πήγε και συνάντησε πρώτο τον Εύμαιο στην καλύβα του, και από αυτόν έμαθε λεπτομερώς όλα τα γεγονότα που διαδραματίσθηκαν κατά την απουσία του. Τις ίδιες ημέρες επέστρεψε στην Ιθάκη και ο Τηλέμαχος από τηΣπάρτη και την Πύλο. Ο Εύμαιος τον υποδέχθηκε με πατρική στοργή και τον άφησε να πάει να αναγγείλει στην Πηνελόπη το χαρμόσυνο γεγονός. Στην καλύβα του Ευμαίου, με τη θεϊκή επέμβαση της Αθηνάς έγινε η αναγνώριση Τηλεμάχου και Οδυσσέα. Μετά από αυτά, ο Εύμαιος οδήγησε τον Οδυσσέα μεταμφιεσμένο σε φτωχό ζητιάνο στο παλάτι, για να ξεγελάσει τους μνηστήρες, και τον παρουσίασε στην Πηνελόπη.
Στο τέλος ο Εύμαιος απέκτησε την ελευθερία του από τον Τηλέμαχο και έγινε ο γενάρχης του γένους των Κολιαδών στην Ιθάκη.
- Οι Φοίνικες ή Σιδώνιοι ήταν αρχαίος σημιτικός λαός που έζησε στη βόρεια Χαναάν, στην παραλιακή πεδιάδα μήκους περ. 200 χλμ και πλάτους μόλις 30 χλμ του σημερινού Λιβάνου -τμήμα της αρχαίας χώρας ανήκει σήμερα και στο Ισραήλ και στη Συρία. Κατά τον Ηρόδοτο και τον Στράβωνα προήλθαν από την Ερυθρά θάλασσα και εγκαταστάθηκαν στη λεγόμενη Φοινίκη γύρω στο2000 π.Χ., ωστόσο ως διακριτή πολιτισμική οντότητα άρχισαν να ξεχωρίζουν από τους υπόλοιπους λαούς της Χαναάν γύρω στο 1200 π.Χ.. Από τότε και έως το 700 π.Χ. περίπου χρονολογείται η μέγιστη ακμή τους, κατά την οποία εξαπλώθηκαν σε όλη τη Μεσόγειο και πέρα από αυτήν, ιδρύοντας αποικίες, αναπτύσσοντας το εμπόριο και φέρνοντας σε επαφή τους πολιτισμούς όλης της Μεσογείου. Ανάμεσα στις πόλεις που άκμασαν ως κέντρα φοινικικού πολιτισμού συγκαταλέγονται η Τύρος, η Σιδώνακαι η Βύβλος, που υπάρχουν ακόμα και σήμερα. Συνεχιστές του φοινικικού πολιτισμού στη δυτική Μεσόγειο από τον 7ο αι. π.Χ. υπήρξαν οι Καρχηδόνιοι, που αναδείχθηκαν σε ισχυρή ναυτική δύναμη και συγκρούστηκαν επανειλημμένα με τους Ρωμαίους ως την υποταγή τους σε αυτούς με το τέλος του Γ΄ Καρχηδονιακού Πολέμου το 146 π.Χ.. Παρότι οι ίδιοι κάτοικοι της περιοχής δεν διαθέτουν πλούτο πηγών για τα επιτεύγματά τους, από άλλες πηγές (κυρίως ελληνικές) είναι γνωστό ότι υπήρξαν εξαιρετικοί έμποροι και θαλασσοπόροι. Σε αυτούς επίσης ανάγεται η πλειονότητα των σημερινών αλφαβήτων, αφού μέσω κυρίως του ελληνικού και δευτερευόντως του αραμαϊκού, το αλφάβητό τους αποτέλεσε το θεμέλιο λίθων των σημερινών αλφαβήτων. Θεωρείται επίσης ότι προήγαγαν την εριουργία, την βαφική και τη βιομηχανία διαφανούς υάλου.
| Νησί 'ναι, αν τό 'χης ακουστά, Συρία τ' όνομά του, από την Ορτυγία, ψηλά, πού 'ναι οι τροπές του ήλιου· | |
| 405 | κόσμο δεν έχει και πολύ, μα καρπερό και πλούσιο σε πρόβατα και σε βοσκές, σε αμπέλια και σιτάρι. Η πείνα εκεί δεν έρχεται, μήτ' άλλη μαύρη αρρώστια δεν πέφτει τους κακόμοιρους ανθρώπους να θερίζη· παρά στην πολιτεία τους οι ανθρώποι σα γεράσουν, |
| 410 | ο Φοίβος ο αργυρότοξος κι η Άρτεμη με σαΐτες ανέπονες πηγαίνουνε και τους γλυκοκοιμίζουν. Δυό πολιτείες είν' εκεί, και τά 'χουν μοιρασμένα· ένα γνωρίζουν βασιλιά, τον κύρη μου κι οι δυό τους, άντρα θεόμοιαστο πολύ, το Χτήσιο του Ορμένου. |
| 415 | Κι ήρθανε τότες Φοίνικες θαλασσοξακουσμένοι, αρπάχτες, και μ' αρίθμητα στολίδια στο καράβι. Είχε ο γονιός μου Φοίνισσα στο σπίτι του γυναίκα, ώρια και μεγαλόκορμη, σ' έργα λαμπρά τεχνίτρα· αυτή τήνε ξελόγιασαν οι Φοίνικες οι πλάνοι, |
| 420 | και καθώς έπλενε σιμά στο μελανό καράβι, κάποιος την πρωταγκάλιασε και το φιλί της πήρε, που τη γυναίκα ξεπλανάει όσο καλή κι αν είναι. Και τήνε ρώταγε ύστερα ποιά νά 'ταν κι αποπούθε· κι εκείνη αμέσως τού 'δειξε τον πύργο του γονιού μου· |
| 425 | «Απ' την πολύχαλκη έρχουμαι Σιδώνα, κι είμαι κόρη του Αρύβαντα, που ο πύργος του βιός ήτανε γεμάτος· μα εμένα κλέφτες Ταφινοί με βρήκαν και μ' αρπάξαν ερχάμενη απ' την εξοχή, και πέρα εκεί με φέραν, στου ανθρώπου αυτού τ' αρχοντικό, κι αγόρασέ με εκείνος.» |
| Κι ο άντρας που της έδωσε κρυφό φιλί της κρένει· | |
| 430 | «Δεν έρχεσαι στον τόπο σου μαζί μας τώρα πίσω, να ξαναδής το σπίτι σου, τον κύρη, τη μανούλα ; τι ζουν ακόμα, και με βιός πολύ τους λογαριάζουν. » |
| Κι εκείνη τότες μίλησε κι απάντησε του κι είπε· | |
| 435 | « Κι αυτό θα γίνη ά δέχεστε να μ' ορκιστήτε, ώ ναύτες, πως άβλαβη στον τόπο μου πίσω θενά με πάτε. » |
| Αυτά είπε, κι όλοι ορκίστηκαν καθώς ζητούσε εκείνη. Κι οι ναύτες σαν αμώσανε και τέλειωσαν τον όρκο, πάλε τους ξαναμίλησε και τους ξανάειπε εκείνη· | |
| 440 | « Σωπάτε τώρα· και κανείς απ' όλους τους συντρόφους ας μη μιλάη σα μ' απαντάη στο δρόμο ή και στη βρύση, μην πάη κανένας και τα πή του γέρου στο παλάτι, και νιώση, και σε φοβερά μέσα δεσμά με ρίξη, φέρη ξολοθρεμό κι εσάς· μόνε στο νου φυλάτε |
| 445 | το μυστικό, και γλήγορα ψουνίστε την πραμάτεια· και σα γεμίση βιός πολύ το μελανό καράβι, στον πύργο ας μού 'ρθη μήνυμα, κι εγώ σας φέρνω τότες κι από χρυσάφι όσο μπορεί στα χέρια μου να πέση. Μα κι άλλο θα σας πλέρωνα με την καρδιά μου ναύλο. |
| 450 | Εγώ 'χω του αρχοντόπουλου την έννοια στο παλάτι· ξυπνό παιδάκι, που όπου βγω κι αυτό μαζί μου τρέχει ά σας το φέρω, αρίθμητα θένα σας δώση κέρδη, όπου το πάτε, ανάμεσα σε αλλόγλωσσους ανθρώπους. » |
| Σαν είπε αυτά, ξεκίνησε προς τα λαμπρά παλάτια. | |
| 455 | Όλο το χρόνο μείνανε στα μέρη μας εκείνοι, με βιός πολύ γεμίζοντας το βαθουλό καράβι. Μα σαν το καλοφόρτωσαν κι ήταν καιρός να σύρουν, στείλανε τότες μήνυσαν της όμορφης γυναίκας. Κι ήρθε άνθρωπος πολύξερος στον πύργο του γονιού μου, |
| 460 | που είχε αλυσίδα μάλαμα πλεκτή με κεχριμπάρι, κι η μάνα η πολυσέβαστη κι οι παρακόρες όλες την έψαχναν την κοίταζαν ζητώντας ν' αγοράσουν. Τής κρυφογνέφει τότε αυτός και φεύγει στο καράβι, Από το χέρι παίρνει με κι όξω με βγάζει εκείνη, |
| 465 | και βρίσκει μες στο πρόσπιτο ποτήρια και τραπέζια, τι εκεί σαν καλοφάγανε του γέρου καλεσμένοι, κινήσανε στη συντυχιά του δήμου να καθίσουν. |
| Παίρνει και κρύβει γλήγορα στον κόρφο τρία ποτήρια, | |
| 470 | και βγαίνει· αστόχαστα κι εγώ κατόπι ακολουθούσα. Κι ο ήλιος σα βασίλευε κι απόσκιωναν οι δρόμοι, τρεχάτοι κατεβήκαμε στον όμορφο λιμιώνα, που το γοργό περίμενε καράβι τώ Φοινίκων. Μάς πήρανε και μπήκανε και τράβηξαν πελάγου, |
| 475 | και πρύμο έστελν' άνεμο του Κρόνου ο γιός ο Δίας. Εξάμερο αρμενίζαμε νύχτα και μέρα το ίδιο, μα όταν ο Δίας έφερε την έβδομη τη μέρα, μιά σαϊτιά της Άρτεμης βαραίνει τη γυναίκα, κι αυτή βροντώντας έπεσε στου καραβιού τ' αμπάρι, |
| 480 | καθώς μέσα στη θάλασσα βουτάει το βουτηστάρι. Τη ρίξανε ξεφάντωμα στις φώκες και στα ψάρια, και μοναχός μου απόμεινα με την καρδιά θλιμμένη. |
| Στο Θιάκι εδώ τους έφεραν οι θάλασσες κι οι ανέμοι, και με τα πλούτια που όριζε μ' αγόρασε ο Λαέρτης. Έτσι τα μάτια μου τη γης αυτή πρωτογνωρίσαν.» |
Από ό,τι βλέπω μας έβαλε σε ψαξίματα ο Ρόκκος με τα Φοινικικά του. Χα χα χα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆσχετα αν δεν πολυαναφέρονται οι Φοίνικες είναι αρκετά μπερδεμένοι με την ιστορία των επών του Ομήρου. Μα και με τους κατόπιν δωδεκατόσους θεούς των αρχαίων Ελλήνων. Υπάρχει και μια άποψη ότι ο Όμηρος τους έβαλε σε μια τάξη γιατί πριν γινόταν το «μπάχαλο των θεών» όσο και αν μας φαίνεται παράξενο κάτι τέτοιο.
Μέχρι και ο Αχιλλέας όπως αναφέρει η Ιλιάδα είχε δάσκαλο και κατόπιν σύμβουλο τον γέρο Φοίνικα.
Ο χάρτης πάντως δεν είναι αντιπροσωπευτικός των εμπορικών αποικιών των Φοινίκων στην Ελλάδα όπως και στη Μ. Ασία.
Χουά χα χα χα χα χα χα χα χα.
Έτσι που το πας με το σόι σου φίλτατε Γεώργιε σου προτείνω να κάμεις αίτηση στο Πρωτοδικείο και να ζητήσεις ιδιοκτησιακά δικαιώματα, γιατί μου φαίνεται ότι και το όνομα τση Κεφαλονιάς από το αρχικό Jafalonia έχει προκύψει, λέξη που έχει ρίζα το επίθετο Κιάφης - Γκιάφης !
ΑπάντησηΔιαγραφήΈρκομαι και μάρτυρας υπέρ σου άμα μου υποσχεθείς την Έρισσο δικιά μου!
Κά κα κα κα κα κα κα κα κα.
Σπ.Ρ.
κοιτα δεν ειναι κακο,, να κοιτας για κανα μπαρμπα με δις σε τρα[εζες,,χαχα, κιο κατω μπορει να μου κατσει και καμοια ιδιοκτησια,, σε πετρεολαιοπαραγογικα κρατη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροφητης ο Αβρααμ.
Τωρα κιο το κεφαλονια,.,με τσι χιλιες ονομασιες,,τι κακο θα του πεσει και αλλη μια! τι c ti j,,, και στο φιναλε δεν εχει κατασταλαξει το ονομα,,γιατι τελικα ηταν ΙΘΑΚΗ,,, ΚΑΙ ΤΟ ΘΙΑΚΙ ΘΕΑΣΗ ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΚΑΙ Ο ΦΙΛΟς ΚΑΜΠΑΝΗς
Κοίτα οι σκέψεις σου σωστές αλλά και καθαρώς Κεφαλλονίτικες, Οδυσσειακές θα έλεγα! Χα χα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα με έβαλες σε άλλες σκέψεις εμένανε με εκειές τσι ιδιοκτησίες σε πετρελαιοπαραγωγικά κράτη – μέρη.
Λές σε εκειά τα «βοσκοτόπια» στο Θιάκι να αρχίσουνε σε λίγο τσι γεωτρήσεις για να βρούνε το νησί του Οδυσσέα όπως εκειές στο Ληξούρι??
Θα γελάσει και το παρδαλό κατσίκι ορέ.
Άσε να έρτει και εκειός ο Άρης από την άλλη βδομάδα να δούμε τι λέει.
εχουμε και θεματακια με την Αλφαβητο,,, οι λατινοι,,οπως γνωριζεις δεν εχουν το ΘΗΤΑ,,και εχουμε και θεμα στην λέξη ΙΘΑΚΗ, Οι Λιβανεζοι.παλεστινιοι, και Ισραηλινοι δεν εχουν το ΠΙ,,,, η κακομοιρα φιλη που με ενημερωσε για τον τοτε Πρωθυπουργο ΓΚΙΑΦΗ,, οπως τον γραφουν στην γλωσσα τους και το σοι μου,, που υπαρχει σε αφθονία εκει, το δευτερο της ονομα ηταν αγαπη,, και αναγκαστικα,,το γραφει agabi, το εβαλε λοιπον αναποδα ,,και εκαμε δουλεια της.
ΑπάντησηΔιαγραφή